Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος | Κριτική (2η)

«Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος» στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός) του Ιάκωβου Καμπανέλλη | Κριτική Αγγέλα Μάντζιου

Αντιπολεμικός αέρας και δυναμική στον βηματισμό μιας κωμωδίας, στο έργο «Ο μπαμπάς ο πόλεμος», στην παράσταση αφιέρωμα αναφοράς του ΚθβΕ: αναπτύχθηκε ως γκροτέσκ αισθητικός μορφασμός με σουρεαλιστικές στυλιστικές κραυγές και κάποιες ονειρώδικες πτυχές προσδοκομένων οραματικών εικόνων.

Κωμωδία εύληπτων συσχετισμών και αναλογιών, στην προβολή -αναγωγή του σύγχρονου στίγματος. Λεπτό χιούμορ, καυστική σάτιρα, χειμαρρώδης λόγος, έμμεσος και άμεσος πολιτικός σχολιασμός στην μικρή ανατροπή ενός -ιστορικού- συμβιβασμού στο τέλος της ιστορίας, που συνεχίζεται με αλλαγή σκυτάλης σε πολλές παραλλαγές και σήμερα, εν ονόματι της πολιτικής, των επιχειρήσεων της κερδοσκοπίας και της συσσώρευσης του ιερού χρήματος…

Ιστορικό το πλαίσιο και ο μύθος του έργου.

Σκηνοθετικά δόθηκε η εντύπωση της κίνησης στην εναλλαγή των στρατοπέδων δράσης: από το βασίλειο της ουδέτερης ζώνης στο κέντρο επιχειρήσεων του εχθρού. Εμφανής ήταν η υποδήλωση της υπερβολής -αισθητικής και στυλιζαρίσματος- στην υπογράμμιση της θεατρικής πράξης.

Οι ηθοποιοί της παράστασης κινήθηκαν επιδραστικά παραδίδοντας μια εύρυθμη κωμική ιχνογραφία ομαδικού συσχετισμού. Κέρδισαν την εντύπωση του αγωνίσματος ενθαρρύνοντας -και αυτοσχεδιαστικά- την αντίδραση των θεατών. Ξεχώρισαν ερμηνευτικά οι έμπειρες ιδιοσυγκρασίες των πρωταγωνιστών, ενσαρκώνοντας στο όνομα του ρόλου το σύμβολο, εκεί που το υπερέβησαν προεκτείνοντας κι ανοίγοντας το περίβλημα στο δικό τους αλφαβητάριο.

Η μουσική συμπλήρωσε το νόημα συμπυκνώνοντας την ρυθμική της παράστασης και οι φωτισμοί στα παιχνιδίσματά τους, ανέδειξαν τα φωτεινά και σκοτεινά πεδία στην εμφατική όψη και κοψιά της αισθητικής της υπερβολής αμφοτέρωθεν, πλάθοντας και κάποιες εικόνες (όπως της φτερωτής Ειρήνης) με μια εμβόλιμη καλλιτεχνική αύρα υπαινικτικής οπτικής, συνδέοντας την προσδοκία της αττικής κωμωδίας. Έτσι έκλεισε ο κύκλος της παράστασης του έργου με τον χαρακτηριστικό τίτλο εγγεγραμμένο στον απόηχο παραφθοράς και απήχησης του διαχρονικού νοήματος της Ηρακλείτειας φράσης.

ΚΘΒΕ «Ο μπαμπάς ο πόλεμος» του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Σκηνικά – Σχεδιασμός φωτισμών: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη, Κοστούμια: Σοφία Τσιριγώτη, Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης, Κίνηση: Αναστασία Κελέση, Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Πετροπούλου

Βοηθός σκηνοθέτης – εκμάθηση tae kwon do: Γιάννης Τσεμπερλίδης, Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Μαρία Όσσα, Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Μπούσια- Αλεξάκη, Οδηγός σκηνής: Πέτρος Κοκόζης, Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη

Παίζουν: Πάρης Αλεξανδρόπουλος (Φρίξος), Χαρά Γιώτα (Ουρανία), Δημήτρης Διακοσάββας (Φιλόξενος), Άννα Ευθυμίου (Λάμια), Αλέξανδρος Ζαφειριάδης (Άγνωστος έμπορος όπλων, Χιλίαρχος), Πάνος Καμμένος (Καλλικράτης), Κωνσταντίνος Καπελλίδης (Δίδυμος), Νίκος Καπέλιος (Πάμφιλος), Δημήτρης Καρτόκης (Χάρης ο Λίνδιος), Άννα Λουϊζίδη (Κορνηλία, κόρη του Λούκιου), Νίκος Μήλιας (Νεοκλής), Δημήτρης Μορφακίδης (Ευελπίδης), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Βουτία), Ορέστης Παλιαδέλης (Δημήτριος), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Μέντης), Στέφανος Πίττας (Δημάδης), Θανάσης Ρέστας (Πυθίας), Σπύρος Σιδέρης (Λούκιος Τερέντιος Πίκουλος), Κωνσταντίνος Χειλάς (Δίδυμος), Γλυκερία Ψαρρού (Ποππαία, κόρη του Λούκιου)

Συμμετέχουν επίσης: Χρήστος Γκρόζος, Ηλέκτρα Καζάκου, Νίκος Μανωλάς, Βασίλης Μπόγδανος, Στέλλα Παπανικολάου, Ελίζα Χαραλαμπογιάννη (Παραθεριστές, Φρουροί, Αιχμάλωτοι, Ροδίτες), Δέσποινα Ντικούλη (Ειρήνη)

«Και εγώ για αυτούς τους λόγους και για άλλους πολλούς, σε αυτήν την πρώτη μου σκηνοθεσία στο θέατρο απ’ τη σχολή του οποίου αποφοίτησα, είμαι ο πιο τυχερός απ’ τους ανθρώπους όλους». (Ο σκηνοθέτης)

«Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος» στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός) του Ιάκωβου Καμπανέλλη | Κριτική Αγγέλα Μάντζιου

Διαβάστε επίσης:

Ο ακρωτηριασμός της Δύσης ή Η τραγωδία της Κεντρικής Ευρώπης