Ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρόμπινς

Ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρόμπινς κυκλοφόρησε το 1980, αλλά στην Ελλάδα έγινε γνωστό το 1998 από τις εκδόσεις Αίολος

Ιδιαίτερος τίτλος για ένα βιβλίο που ήταν τελικά ξεχωριστό, όπως αποδείχθηκε. Ένα μη οικείο στυλ γραφής και αναγνώσματος, με σφριγηλό κείμενο, πολύ δεμένο, το οποίο μας ζητά για την απόλαυσή του την παράδοση μας στους όρους του συγγραφέα. Χωρίς στην ουσία «πραγματική υπόθεση» αλλά με σαφή αναφορά σε αυτά που είναι «υπόθεση όλων μας» .

Τρυποκάρυδος
Μια απίθανη ιστορία αγάπης

Συγγραφέας: Τομ Ρόμπινς – Robbins Tom
Εκδότης: Αίολος
ISBN: 9789605210250
Αριθμός Σελίδων: 289
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις: 21χ14
Γλώσσα Γραφής: ελληνικά
Γλώσσα Πρωτοτύπου: Αγγλικά
Έτος Έκδοσης: 1998

Η απόλυτα αιρετική αναγνωστική εμπειρία: Ο Τρυποκάρυδος του Τομ Ρόμπινς

Άραβες, χρήμα – πολύ χρήμα, τόσο που να μπορεί να σηκώσει και πυραμίδες στην έρημο, μαζορέτες σε πρωτοκλασάτα πανεπιστήμια τα οποία όμως λειτουργούν μόνον ως φόντο και ως στερέωμα όχι ζωής αλλά σκηνής, αστέρες του ποδοσφαίρου και λιποτάκτες της ευθύνης, εξόριστοι βασιλιάδες έρμαια του τζόγου, βασίλισσες βυθισμένες στο δικό τους κόσμο με εμμονές και ανύπαρκτους ορίζοντες. Πριγκίπισσες χωρίς καταγωγή και μέλλον και υπηρέτριες ευγενικής καταγωγής με παράνομες απολαύσεις και εξαρτήσεις. Ένας παράνομος που λαχταρά να κρατήσει την συνταγή ανέπαφη :

• «Οι παράνομοι, όπως κι οι ποιητές, διορθώνουν τους εφιάλτες. Είναι πολύ ευχάριστη δουλειά. (…) Ναι, αγαπάω το μύθο του παράνομου. Αγαπάω το συνειδητό ρομαντισμό του παράνομου. Αγαπάω τον τρόπο με τον οποίο οι σεβάσμιοι πολίτες σαρκάζουν περιφρονητικά και λένε: «παράνομος». Αγαπάω τον τρόπο με τον οποίο οι νεαρές καρδιοχτυπάν και λένε: «παράνομος». Το παράνομο σκάφος σαλπάρει κόντρα στο ρεύμα και μ’ αρέσει. «Όταν η ελευθερία βγει στην παρανομία, μόνο οι παράνομοι θα ‘ναι ελεύθεροι.»

Ένας βάτραχος για κάθε «χρήση» και ένα πακέτο Κάμελ ως καταλύτης της ιστορίας. Αλήθεια, ποιας ιστορίας που δένει όλους αυτούς τους τόσο ετερόκλητους χαρακτήρες ; Και το ερώτημα για το πως ο έρωτας μπορεί να κρατήσει για πάντα πως θα απαντηθεί πάνω από όλα αυτά; Για τον συγγραφέα ίσως είναι η μόνη έννοια που πραγματικά τον διακατέχει για να δώσει ο ίδιος την απάντηση διατυμπανίζοντας ότι ο έρωτας ανήκει σε εκείνους που δέχονται να φτάσουν στα άκρα για χάρη του.

Τρυποκάρυδος – Μια απίθανη ιστορία αγάπης

• «Ο έρωτας είναι ο ύστατος παράνομος. Απλώς δεν παραδέχεται κανονισμούς. Το περισσότερο που εμείς μπορούσε να κάνουμε είναι να προσυπογράψουμε σαν συνεργοί του. Αντί να ορκιζόμαστε τιμή και υπακοή, καλύτερα να ορκιζόμαστε βοήθεια και παρακίνηση. Αυτό σημαίνει πως η ασφάλεια αποκλείεται. Οι λέξεις «κάνω» και «να μείνει» καταντούν ακατάλληλες. Ο έρωτας μου για σένα δεν δέχεται δεσμά. Σε αγαπώ ελεύθερα και τσάμπα.»

Ο Τom Robins δεν είναι καθόλου αυτό που ευρέως αναφέρεται ως συγγραφέας με χιούμορ. Κατά την άποψη μου δεν γράφει χιουμοριστικά, δεν είναι ο Καραγκιόζης – διότι ως γνωστό, ο Καραγκιόζης ήταν διαθέσιμος να κάνει όλα τα επαγγέλματα πλην αυτό του επαναστάτη και ο Tom Robins δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας καθαρόαιμος επαναστάτης. Στην ουσία το κείμενο του είναι υποδόριο, καθολικά ειρωνικό, σαρκαστικό, με στοιχεία πρόζας, καγχάζει σχεδόν απέναντι σε όλα τα υποτιθέμενα επιτεύγματα της αστικής κοινωνίας θίγοντας όλα τα θέματα του δυτικού κόσμου, σπάζοντας τα στεγανά και τα άβατα, με την απόλυτη κάλυψη του ουτοπικού.

Έρωτας και σεξ απέναντι στη λαγνεία, μυστήριο με πασιφανή γεγονότα, παρανομία αγκαλιά με την νομιμότητα, οικολογία ή πρόοδος, ηθική με αρκετή δόση ανηθικότητας, ελευθερία με ή χωρίς κτήση, αγάπη, στόχοι, πολιτική – και όχι μόνον.
Ένας ξεχασμένος hippie στο σήμερα με λόγο, άποψη και κριτική ματιά. Που και που είναι αναγκαίες τέτοιες φωνές, πριν βυθιστούμε πάλι στον μικρόκοσμό μας!!

• «Όλοι μας ονειρευόμαστε πολύ κάθε νύχτα αλλά το πρωϊ έχουμε ξεχάσει απ’ όσα έγιναν. Γι αυτό οι ποιητές είναι τόσο σημαντικοί για την κοινωνία μας. Οι ποιητές θυμούνται τα όνειρα μας για λογαριασμό μας. (….) Εμείς οι ίδιοι είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για την προσωπική μας ολοκλήρωση…… Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να φτιάξουμε κάποια πρόσθετη μαγεία από την αρχή… για να πολλαπλασιάσουμε τις πιθανότητες να κάνουμε τον έρωτα να μείνει».

Κείμενο: Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου
Φωτογραφία: Erik_Karits