Όταν ήμουν πιτσιρίκος, η χειρότερη ώρα που με ξυπνούσαν και μου φορούσαν τα καλά μου ήταν για την Ανάσταση. Εκεί με επιπλήττανε να προσέχω τη λαμπάδα για να μην κάψω την κυρία μπροστά που είχε ντυθεί λατέρνα. Με ένα διάλειμμα 30ετίας διαπίστωσα ότι δεν άλλαξαν και πολλά από τότε. Οι παπάδες ευτραφείς ήταν, υπέρβαροι γίνανε και από το κερί περάσαμε στο σύμβολο της λαμπάδας μπιχλιμπίδι και αισθητικής «jumbo» (Κατά τα άλλα παραμένει ένα μεγάλο θέατρο υποκρισίας, εθελοτυφλίας, με κάλπικες εκδηλώσεις αγάπης και απατηλούς εναγκαλισμούς).
Πολλοί χρησιμοποιούν σαν άλλοθι τη θρησκευτική γιορτή για να βγούνε να «ξεσκάσουν», να «περάσουν καλά». Κατανοητό. Και εγώ έχω καλές αναμνήσεις με αγαπημένα πρόσωπα, αλλά ο νοσηρός ψυχισμός μου με οδήγησε και σε μέρη που συνηθίζεται να εκδράμεις τέτοιες μέρες. Εκεί όσες φορές το επιχείρησα κατέληξα να καταριέμαι την ώρα που έφυγα από το σπίτι μου. Σε ταβέρνες, εστιατόρια είδα πολλούς «πιστούς» να απευθύνονται με ύφος αφέντη προς υπηρέτη σε ταλαίπωρους σερβιτόρους. Μεγάλα τραπεζώματα «αγάπης» που συχνά μετά το σαβούρωμα, ξεκινάνε οι μεθυσμένες παρέες είτε καυγάδες, είτε πρόστυχα ανέκδοτα συνοδεία με πονηρά λιγωμένα βλέμματα γεμάτα υπονοούμενα (όχι αυτό που ισχυρίζεσαι ότι είσαι, αλλά ο τρόπος που ζεις, εκφράζεσαι, συμπεριφέρεσαι, δείχνει τι και ποιος είσαι).
Κάποτε, θέλοντας να αποφύγω τις θεατρικές γιορτές της πόλης και αναζητώντας τη γνήσια κατάνυξη των λίγων, οδηγήθηκα στο Όρος. Και εκεί πάλι, έφυγα μακριά από τα μοναστήρια, κατέληξα σε μια ασκητική κοινότητα. Ακολούθησα το τελετουργικό, περιηγήθηκα στα γύρω μονοπάτια, άκουσα προσεχτικά το λόγο των μοναχών και σε όλη τη διάρκεια της παραμονής μου ως φιλοξενούμενος δεν άνοιξα το στόμα μου να επιχειρηματολογήσω (Από σεβασμό για όσα πιστεύουν, για αγγέλους που έγιναν χτίστες ή αγιογράφοι και για βελζεβούλια που πετούσαν στο δωμάτιο του χ μοναχού, βούλωσα το στόμα μου και καθόμουν στη γωνιά μου. Και παρακολουθούσα)…
Αυτός ήταν η ψυχή της παρέας, πετυχημένος επιχειρηματίας, με δύο παιδιά, όπως είχε συστηθεί, ξεκίνησε την κουβέντα: «Εμένα αδέλφια η σημερινή μέρα με γέμισε ελπίδα, χαίρομαι που σας γνώρισα, που είμαστε έτσι εδώ όλοι μια συντροφιά». (Και δεν μπορώ να πω… και εγώ αισθανόμουνα σχεδόν μια ταύτιση μέχρι εκείνη την ώρα με την ομήγυρη, μέχρι που άκουσα να ξεστομίζει τις επόμενες φράσεις…) «Θα μου λείψετε τώρα που θα βγω έξω (από το Όρος εννοούσε) και θα βρεθώ πάλι ανάμεσα σε ΑΥΤΕΣ»!!!!! (με βδελυρή περιφρόνηση έφτυσε τις επόμενες λέξεις) «Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, εγώ όποιο θηλυκό συναντώ κάθε φορά που φεύγω από εδώ, τις πρώτες ώρες, έχει μια μυρωδιά, βρωμάει, όλες βρωμιάρες είναι»…!!!!!!! Και όλοι, γύρω στους 20 ενήλικες με μητέρες, κόρες, αδελφές, νόμιμες συζύγους, ερωμένες, συμφώνησαν κουνώντας πάνω-κάτω το κεφάλι τους προσθέτοντας και άλλα περί θηλυκών, που είναι εμετικό ακόμα και να τα αναφέρω. Την έκανα με χίλια από τους «ενάρετους» κάφρους. (Κατανοώ όσους έχουν μια πίστη, αλλά σέβομαι μόνο όσους την εφαρμόζουν κατ’ ουσία στη ζωή τους).
Δεν θα μείνω στους φρενοβλαβείς δήθεν. Καθημερινά συναντάμε δεκάδες ψυχάκηδες κρυμμένους πίσω από τους καρναβαλικούς μανδύες τους. Ούτε το ποιόν των πιστών νομίζω ότι καθορίζει την ουσία μιας θρησκείας. Αυτό που έμεινε τουλάχιστον σε μένα από εκείνο το ταξίδι στο Όρος ήταν μια λειτουργία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρωινή λειτουργία που έζησα. Σε μια παλιά μικρή εκκλησία. Ήταν συγκλονιστικό. Κρυμμένος σε ένα στασίδι, με το πρώτο φως της μέρας ακτίνα λέιζερ να σκίζει τα σκοτάδια και να μας καλημερίζει, θες τα λιβάνια, θες οι θείες μορφές κάποιων ασκητών, θες οι μελωδικές φωνές, θες ότι έφερα στο μυαλό μου όσα αγαπούσα, θέλεις κάτι άλλο που δεν εννοώ, δεν ξέρω…. Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα, τι δάκρυα… ένα κλάμα ξέσπασμα με αναφιλητά σαν μωρό παιδί για πολλή- πολλή ώρα. Και εκεί κάπου ενθυμούμενος τα λόγια της προηγούμενης μέρας που άκουσα από ένα ασκητή. «ο χριστιανισμός δεν έχει λογική, είναι πίστη» εννόησα την έννοια του Πάσχα (…που όπως κάθε αληθινή πίστη βρίσκεται υπεράνω κάθε λογικής και κάθε λογής οπαδών του)
Απολογούμαι…
Δεν έχω καμία θρησκευτική πίστη
(πιστεύω όμως πολύ σε κάποιους)
Σπύρος Σαρανταένας
ss@cityportal.gr
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
