«Οκτώ γυναίκες» στο θέατρο ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ

Οι “Οκτώ γυναίκες” του Ρομπέρ Τομά σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, 23 – 30 Σεπτεμβρίου 2009, στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ, στο πλαίσιο των 44ων Δημητρίων. 

H παράσταση που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών 2006 επαναλήφθηκε το 2008 σε συμπαραγωγή της Ελληνικής Θεαμάτων και του Φεστιβάλ  παρουσιάζεται  στη Θεσσαλονίκη ειδικά για το Φεστιβάλ των 44ων Δημητρίων του Δήμου Θεσσαλονίκης.                             

Οκτώ από τους καλύτερους ηθοποιούς της νέας –ως επί το πλείστον– γενιάς, με αξιόλογη ήδη θητεία στο θέατρο, αποφάσισαν να συναντηθούν, να ρισκάρουν και να εκτεθούν ανεβάζοντας ένα «παραμύθι» του Ρομπέρ Τομά: οκτώ γυναίκες εγκλωβισμένες σ’ ένα σπίτι στα χιόνια, την ημέρα των Χριστουγέννων, κατηγορούνται για το φόνο ενός άνδρα.               

Ο Αιμίλιος, ο Αργύρης, ο Γιάννης, ο Θανάσης, ο Κοσμάς, ο Νίκος και ο άλλος Νίκος, ο Χρήστος και ο άλλος Χρήστος δοκιμάζουν, σαν τους αρχαίους συναδέλφους τους, τη διπλή περιπέτεια της μεταμόρφωσης σε ένα φύλο και σε ένα δραματικό πρόσωπο, αναζητώντας την αθέατη πλευρά των χαρακτήρων και των σχέσεων.
«Ένα θρίλερ που κυνηγάει τον εαυτό του, μια κωμωδία που ψάχνει το δράμα της…»

Οκτώ γυναίκες – διαφορετικών ηλικιών και με διαφορετικούς δεσμούς συγγένειας ή όχι μεταξύ τους – κατηγορούνται, όταν ο Μαρσέλ, ο μοναδικός άνδρας της οικογένειας, βρίσκεται δολοφονημένος μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη! Ποιος είναι ο δολοφόνος; Κάποιος έξω από το σπίτι, μία από τις οκτώ γυναίκες ή μήπως και οι οκτώ μαζί; Εγκλωβισμένες σ’ ένα αστικό περιβάλλον, από το οποίο φαίνεται να μην υπάρχει έξοδος διαφυγής, αναζητούν το δράστη, για να βρεθούν – καταρχήν – αντιμέτωπες με το κουβάρι της δικής τους ζωής, μιας ζωής κτισμένης με αλλεπάλληλα μυστικά και ψέματα!
Γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και ξαναδουλεμένο μερικά χρόνια αργότερα, το πρώτο αυτό θεατρικό του Ρομπέρ Τομά, είναι είδος μικτό: με δομή που θυμίζει κινηματογράφο, είναι μια πικρή κωμωδία με στοιχεία θρίλερ, αστυνομικού, αλλά και μιούζικαλ.  Το 2002 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Φρανσουά Οζόν, με οκτώ εντυπωσιακές πρωταγωνίστριες, ανάμεσά τους την Κατρίν Ντενέβ, τη Φανί Αρντάν, την Ιζαμπέλ Υπέρ,την Εμανουέλ Μπεάρ.  Tώρα ο Νίκος Καραθάνος, υπογράφοντας τη δεύτερή του σκηνοθεσία, το ανεβάζει στο θέατρο με μια απροσδόκητη καινοτομία!
Επιστρατεύει οκτώ γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς – του ιδίου συμπεριλαμβανομένου – για να υποδυθούν τις Οκτώ Γυναίκες!!Έτσι εκείνος θα υποδυθεί τη στρυφνή και νευρωτική Αυγούστα που έμεινε τελικά γεροντοκόρη, γιατί στα πάρτι δεν την πλησίαζε κανείς (το ρόλο είχε η Ιζαμπέλ Υπέρ στην ταινία)!

Ο Χρήστος Στέργιογλου την υπεροπτική και γοητευτική Γκάμπι, σύζυγο του θύματος (στο ρόλο ήταν η Κατρίν Ντενέβ). Την αδελφή του μακαρίτη, την πρώην στριπτιζέζ, σκληρή και μυστηριώδη Πιερέτ (η Φανί Αρντάν στην ταινία) θα παίξει ο Αιμίλιος Χειλάκης! Τη σέξι καμαριέρα Λουίζ που φαίνεται ότι ερωτοτροπούσε με το αφεντικό της (Εμανουέλ Μπεάρ) υποδύεται ο Χρήστος Λούλης. Τη φιλάργυρη και συμφεροντολόγο γιαγιά, τη Μάμυ, ο Κοσμάς Φουντούκης. Την κυρία Σανέλ, την πληθωρική γκουβερνάντα με τα μυστικά πάθη, ο Νίκος Χατζόπουλος. Τη Σουζάν, τη μία από τις δύο κόρες του μακαρίτη (που θα αποδειχθεί τελικά ότι δεν ήταν και δική του) ο Αργύρης Ξάφης. Και τη νεότερη Κατρίν, την αγαπημένη κόρη του μπαμπά και κρυφά ερωτευμένη μαζί του, ο Γιάννης Κότσιφας!

Και οι καινοτομίες δε σταματούν εδώ: η δράση μεταφέρεται στα τέλη του 18ου – αρχές 19ου αιώνα, σε ένα απομονωμένο χιονισμένο λόφο (αντί για ένα ζεστό αστικό σαλόνι) και οι οκτώ γυναίκες, που δεν είναι γυναίκες αλλά άνδρες που τις υποδύονται, εμφανίζονται με ένα μάλλον ουδέτερο μαύρο ρούχο, που παραπέμπει σε σχέδιο εποχής, δίχως όμως περούκες, αλλά με το πρόσωπο φυσικό, σχεδόν άβαφο, και τη φωνή όχι γυναικωτή!!
Κι αυτό είναι και το μεγάλο σκηνοθετικό και ερμηνευτικό στοίχημα: πώς οι οκτώ άνδρες θα υποδυθούν τις γυναίκες, χωρίς να τις μιμηθούν – τουλάχιστον με στερεότυπο ή γκροτέσκο τρόπο.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Κοσμάς Φοντούκης
Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά-κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Κινησιολογία: Αμάλια Μπέννετ
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Στίχοι: Λένα Κιτσοπούλου
Μουσική: Φωτεινή Μπαξεβάνη
Βοηθός σκηνοθέτη: Άρης Αρμαγανίδης
Βοηθός φωτιστή: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθοί σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Κυριακή Τσίτσα, Τατιάνα Σουχορούκωφ, Δάφνη Ηλιοπούλου
Κατασκευή σκηνικού: Θόδωρος Μουρτάς
Κατασκευές κοστουμιών: Δέσποινα Μακαρούνη
Ειδικές κατασκευές: Γκάι Στεφάνου
Εικαστική επιμέλεια σκηνικού: Βασίλης Σακκής
Ζωγραφική σκηνικού: Γιώργος Φερέτος
Μάσκα: Δήμητρα Καίσαρη
Κατασκευή παπουτσιών: Κώστας Βλαχόπουλος

Ερμηνεύουν:
Θανάσης Ιωάννου, Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Κότσιφας, Χρήστος Λούλης, Αργύρης Ξάφης, Χρήστος Στέργιογλου, Κοσμάς Φοντούκης, Αιμίλιος Χειλάκης, Νίκος Χατζόπουλος
Παίζουν οι μουσικοί:
Γιάννης Αγγελόπουλος τύμπανα-κρουστά, Δημήτρης Τσάκας σαξόφωνο, Κώστας Κωνσταντίνου μπάσο, Κώστας Μπαλταζάνης κιθάρα.

Η παράσταση θα φιλοξενηθεί στο Radio City από τις
23 – 30 Σεπτεμβρίου 2009.

Παραγωγή: ΤΕΧΝωΝ ΠΛΕΥΣΙΣ
Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία πολιτιστικών εκδηλώσεων

Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε ο ηθοποιός Χρήστος Στέργιογλου στο περιοδικό CITY.