Oleg Chaly (πιανίστας της jazz)

Ένας ρώσος πιανίστας της jazz, ελληνικής καταγωγής, που δρα καλλιτεχνικά εδώ και πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, ο Oleg Chaly, μας προσκαλεί τις Τετάρτες του μήνα στο «Blue Barrel».
Ο Oleg Chaly έδωσε συνέντευξη στον Χρήστο Μιχαλέρη και το περιοδικό CITY.
 
Ποια και πώς ήταν τα πρώτα σου βήματα στη μουσική; Τι σε έκανε να κατευθυνθείς στη jazz;
Ο πατέρας μου ήταν μουσικός πιανίστας στην Ουκρανία, όπου γεννήθηκα, έτσι όλα έγιναν αυτόματα. Γεννήθηκα σε μια πόλη πάνω από την Αγία Πετρούπολη, κοντά στα σύνορα με τη Νορβηγία. Στα επτά μου χρόνια γράφτηκα στο μουσικό σχολείο, κανονικά, μετά στο ωδείο και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο. Ο πατέρας μου ήταν ήδη jazz πιανίστας, οπότε ήταν αυτόματη η διαδικασία.

Τι δουλειά έχει ένας Ρώσος πιανίστας στη Θεσσαλονίκη;
Δεν είχε δουλειά πες!! Πλάκα κάνω, φυσικά, υπήρχε πάντα δουλειά, εγώ δούλευα για πολλά χρόνια στην πόλη μου. Κάποια στιγμή μου είπαν εφ’ όσον η μαμά μου είναι ελληνίδα, και άρα είμαι έλληνας, να πάω στην Ελλάδα για να βγάλω ευρωπαϊκό διαβατήριο, και μετά να πάω στη Σουηδία για να μείνω εκεί. Έτσι ήρθα στην Ελλάδα στα τριάντα τρία μου, να βγάλω διαβατήριο σε τρεις μήνες και τελικά έβγαλα ταυτότητα σε τέσσερις κι έμεινα εδώ και μένω έως και σήμερα. Άλλαξε τελείως το σχέδιο. Τότε υπήρχαν περισσότερες δουλειές, αλλά και σήμερα δεν έχω παράπονο, έχω δουλειά.

Στο «Blue Barrel» τι σκαρώνετε φέτος;
Στο «Blue Barrel», που είναι ωραίος χώρος, παίζουμε κάθε Τετάρτη μαζί με το Νίκο τον Βαργιαμίδη, είτε με piano trio είτε με οργανικό τρίο, με διαφορετικούς φίλους μου, μουσικούς κάθε φορά, όπως τον Γιάννη τον Παπατριανταφύλλου, τον Γιώργο τον Κοντραφούρη, τον Γιώργο τον Οικονομίδη, τη Σωτηρία Κόλλια, τον Μάκη Στεφανίδη και άλλους. Πάμε καλά μέχρι στιγμής, δεδομένων των συνθηκών της εποχής.

Τι γνώμη έχεις για τους έλληνες μουσικούς, τζαζίστες;
Υπάρχουν κάποιοι πάρα πολύ καλοί. Ο καλός μουσικός είναι παντού καλός. Οι έλληνες καλοί μουσικοί δεν έχουν καμία διαφορά, από τους αντίστοιχους ρώσους συναδέλφους τους. Για μένα η jazz είναι η αμερικάνικη μουσική, δεν ασχολούμαι με ethnic jazz. Πολλοί έλληνες που παίζουν αμερικάνικη μουσική δεν βάζουν στοιχεία ελληνικά και είναι πάρα πολύ καλοί. Είναι δύσκολο να εκτιμήσεις και τους καλούς..

Πώς εξηγείς το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αμιγείς live jazz χώροι στην πόλη;
Δεν υπάρχει η ανάγκη για τη jazz μουσική, είναι θέμα κουλτούρας. Κι εκεί που μπαίνει η jazz οι άνθρωποι μιλάνε πολύ μεταξύ τους. Αυτό είναι παρατηρημένο από όλους όσους παίζουν εδώ, ο κόσμος δεν ακούει. Δουλειά βέβαια υπάρχει, αλλά παίζουμε παντού δύο – τρία άτομα, δεν μπορώ να παίζω με κουαρτέτο ή κουιντέτο γιατί ανεβαίνει το κόστος. Το ξέρεις από πριν αυτό. Γι’ αυτό παίζουμε εντέλει πιο πολύ για μας, με μειωμένη σύνθεση, αλλά για το μαγαζί αυτό δεν έχει σημασία. Υπάρχουν και δουλειές στο εξωτερικό, εκεί ο κόσμος βγαίνει για συναυλίες, ακούει μουσική. Εδώ βγαίνουν σε μπαράκια, έξω υπάρχουν αίθουσες για συναυλίες.

Τι σε προκαλεί, με τι «παιδεύεσαι» μουσικά, αυτόν τον καιρό;
Μόνο αυτό κάνω, να παιδεύομαι με τη μουσική. Εδώ και χρόνια καταγίνομαι με διάφορα γκρουπ στην πόλη και πλέον προετοιμάζω το πρώτο μου cd το οποίο ηχογραφώ αυτόν τον καιρό, κι ελπίζω να είναι έτοιμο το καλοκαίρι. Τις Δευτέρες, επίσης, στο «Silver Dollar» γίνονται οι «Monday Blues», ένα jazz session για μπλουζίστες. Έρχονται διάφοροι μουσικοί και ανεβαίνουν και παίζουν, καθένας με το όργανο του. Γίνεται ωραία φάση εκεί…

info:
Oleg Chaly & friends στη Μουσική σκηνή Blue Barrel Παλαιών Πατρών Γερμανού 21,
Τ: 2314009130
Κάθε Τετάρτη