Στις 10 Νοεμβρίου του 1836
ο Όθων ο πρώτος βασιλιάς του νεοσύστατου ελληνικού κράτους παντρεύεται την πρωτότοκη κόρη του Δούκα του Ολντενμπουργκ,
Μαρία Φρειδερίκη Αμαλία στο Μόναχο της Γερμανίας. Ήταν ο μοναδικός μονάρχης της Ελλάδος που έφερε τον τίτλο Βασιλεύς της Ελλάδος, δεδομένου ότι οι επόμενοι, της Δυναστείας των Γκλύξμπουργκ, είχαν τον τίτλο Βασιλεύς των Ελλήνων. Η Αμαλία έλαβε το όνομα “Αμαλία, βασίλισσα της Ελλάδος”
Ο γάμος κρατήθηκε μυστικός από την ελληνική Βουλή και ανακοινώθηκε έναν μήνα αργότερα, από την τέλεσή των γάμων, κατόπιν προσωπικής απόφασης του ίδιου του Όθωνα, προκειμένου να μη μαθευτεί στις Μεγάλες Δυνάμεις και του δημιουργήσουν θέμα στις ιδιωτικές του υποθέσεις
Η βασίλισσα Αμαλία
Με τον ερχομό της στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην οικία του Αφθονίδη προ του κήπου Κλαυθμώνος που γρήγορα είχε διασκευαστεί σε πρώτο ανάκτορο. Εκεί δέχθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1837 για πρώτη φορά την αθηναϊκή κοινωνία με διερμηνέα τον Αλέξανδρο Ραγκαβή. Η επίσημη όμως υποδοχή της Αμαλίας έγινε όταν εμφανίστηκε δημόσια στο πλευρό του Βασιλιά στις 25 Μαρτίου του 1837 κάτω από τις επευφημίες του λαού που ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος και εκδηλωτικός προς τος βασιλικό ζευγάρι. Με διάταγμα του Όθωνα αυτή η ημερομηνία που έγινε η δημόσια εμφάνιση του βασιλικού ζεύγους (25η Μαρτίου) ορίσθηκε ως πρώτη εθνική επέτειος συνδυαζόμενη πρώτιστα με τον εορτασμό της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Η Αμαλία προσπάθησε να δημιουργήσει αριστοκρατία αλλά δεν τα κατάφερε καθώς βρήκε μια χώρα να σπαρασσεται από τις διαμάχες μεταξύ κομμάτων και φατριών (όπως μεταξύ Αγωνιστών του 21 και Φαναριωτών). Δεν βοήθησε και η ίδια με τη στάση της, αφενός δεν άλλαξε θρήσκευμα και αφετέρου απέκλεισε την επαφή των Ανακτόρων με κάθε πρόσωπο που δεν θεωρούνταν άμεμπτο. Με την αυστηρότητα και τις ηθικές αρχές που την χαρακτήριζαν δημιούργησε αντιπάθειες.
Ανέπτυξε πλούσιο κοινωνικό έργο και έντονη φιλανθρωπική δράση, ενώ ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στον καλλωπισμό της Αθήνας, με τη δημιουργία κήπων τη δενδροφύτευση δρόμων. Οι κήποι της Αθήνας, το Αμαλίειο ορφανοτροφείο, ο Πύργος της Βασιλίσσης, η πρωτοποριακή για τα δεδομένα της εποχής και σε όλη την Ευρώπη, ίδρυση ασφαλιστικού φορέα για τους ναυτικούς (το γνωστό Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο) κ.ά. αποτελούσαν δικές της πρωτοβουλίες, καθιερώνοντας ακόμα και επίσημη γυναικεία ενδυμασία ανακτόρων, γνωστή σαν «Αμαλία».
Η ατεκνία του βασιλικού ζεύγους
Λίγο διάστημα μετά την άφιξη της Αμαλίας στην Αθήνα, άρχισαν να κυκλοφορούν ψίθυροι για ενδεχόμενη εγκυμοσύνη της βασίλισσας. Το 1837, οι γιατροί του παλατιού ερμηνεύουν κάποια συμπτώματα ως πιθανή εγκυμοσύνη και ο Όθων περιχαρής γράφει τα καλά νέα στον πατέρα του. Την ίδια χαρά όμως δεν συμμερίζεται και η Αμαλία, καθώς γράφει στην μητριά της ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Η ατεκνία του ζεύγους έδωσε χώρο για πολλές ιστορίες, που είχαν αντίκτυπο στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα της χώρας. Επί παραδείγματι, φαίνεται πως η Αμαλία είχε δηλώσει πως κάποιο νόσημα από τις εξωσυζυγικές περιπέτειες του πατέρα του Όθωνα οφειλόταν για την ατεκνία όλων των υιών του Λουδοβίκου Α. Από την άλλη πλευρά, οι αναλύσεις των ιατρών του βασιλικού ζεύγους- σε Ελλάδα, Γερμανία και Αυστρία- μιλούσαν να κάποια δυσμορφία στο αναπαραγωγικό σύστημα της βασίλισσας που εμπόδιζε την τεκνοποίηση. Πάντως το πιο διαδεδομένο νέο, αν και αμφισβητείτε η εγκυρότητά του- είχε προέλθει από τον ιατρό που είχε κάνει την νεκροψία στην βασίλισσα Αμαλία μετά το θάνατο της, το οποίο έλεγε πως η βασίλισσα είχε πεθάνει παρθένα.
Η εξορία
Το 1862 Όθωνας και Αμαλία ύστερα από εξέγερση που εκδηλώθηκε στην Αθήνα ενώ πραγματοποιούσαν επίσκεψη στην Πελοπόννησο αποχώρησαν από την Ελλάδα με το βρετανικό πολεμικό πλοίο Σκύλλα. Το τελευταίο διάγγελμα του βασιλιά Όθωνα προς τον ελληνικό λαό, λίγο πριν από την αναχώρησή του από την Ελλάδα, ανέφερε τα εξής:
«Έλληνες!
Πεπεισμένος ότι μετά τα τελευταία συμβάντα, άτινα έλαβον χώραν εις διάφορα μέρη του Βασιλείου και ιδίως εις την Πρωτεύουσαν, η περαιτέρω εν Ελλάδι διαμονή μου κατά την στιγμήν ταύτην ηδύνατο να φέρη τους κατοίκους αυτής εις ταραχάς αιματηράς και δυσκόλους να καταβληθώσιν, απεφάσισα ν αναχωρήσω εκ του τόπου τούτου, τον οποίον ηγάπησα και εισέτι αγαπώ, και προς την ευημερίαν του οποίου από τριακονταετίας σχεδόν ούτε φροντίδων, ούτε κόπου εφείσθην.
Αποφεύγων πάσαν επίδειξιν, είχον προ οφθαλμών μόνον τα αληθή της Ελλάδος συμφέροντα και πάσαις δυνάμεσι προσεπάθησα να προαγάγω την υλικήν και ηθικήν αυτής ανάπτυξιν, επιστήσας ιδίως την προσοχήν μου εις την αμερόληπτον της δικαιοσύνης απονομήν. Οσάκις δε επρόκειτο περί των κατά του προσώπου Μου πολιτικών εγκλημάτων, έδειξα πάντοτε μεγίστην επιείκειαν και λήθην των πεπραγμένων.
Επιστρέφων εις την γήν της γεννήσεώς Μου, λυπούμαι αναλογιζόμενος τας συμφοράς, υφ ών επαπειλείται η προσφιλής μου Ελλάς εκ της νέας πλοκής των πραγμάτων, και παρακαλώ τον εύσπλαχνον Θεόν ν απονέμη πάντοτε την χάριν Του εις τας τύχας της Ελλάδος.».
Το υπόλοιπο της ζωής τους το πέρασαν στη εξορία, στην πατρίδα του Όθωνα, τη Βαυαρία. Αποφάσισαν, να μιλούν την ελληνική γλώσσα κάθε ημέρα, μεταξύ 6 και 8 η ώρα, για να θυμούνται τα χρόνια τους στην Ελλάδα. Ο Οθωνας απεβίωσε στις 26 Ιουλίου 1867 στη Βαμβέργη. Θαφτηκε με την παραδοσιακή ενδυμασία της Ελλάδας, τη φουστανέλα. Το 1875 πέθανε και η Αμαλία και θαφτηκε δίπλα στον αγαπημένο της Όθωνα, στην κρύπτη των οικογενειακών τάφων της βαυαρικής δυναστείας, στο κέντρο του Μονάχου.
cityportal.gr/ Όθων και Αμαλία, ο βασιλικός γάμος (10 Νοεμβρίου 1836) / Αριστέα Βραζιώτη, Πέτρος Γραμμενίδης
