Ουρανόπετρα. Όπου πατώ είναι δικός μου δρόμος | Γιάννης Καλπούζος (τα αγαπημένα μας βιβλία)

Κύπρος 1571. Οι Οθωμανοί πολιορκούν τη Βενετοκρατούμενη Αμμόχωστο. Ο Γερόλεμος τεμαχίζει το αλεξίκακο φυλαχτό του και το μοιράζει στους τέσσερις γιους του, οι οποίοι ακολούθως αποκόβονται μεταξύ τους. Αν ποτέ ενωθούν τα κομμάτια του φυλαχτού, ίσως αποκαλύψουν έναν αμύθητο θησαυρό.

 

Τρεις αιώνες μετέπειτα, ο Αδάμος πορεύεται σαν σύγχρονος Οδυσσέας με βάση τη ρήση του: «Όπου πατώ είναι δικός μου δρόμος». Στον αντίποδα αυτού κυριαρχεί η δογματική αντίληψη: «Ή είσαι μαζί μας ή είσαι με τους άλλους».

 

Προτείνεται σε αναγνώστες που βυθίζονται σ? ένα μυθιστόρημα για να συναντήσουν αφενός μεν την αέναη πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό, αλλά και το δίπολο: νόμιμο άδικο – παράνομο δίκιο.

 

Προτείνεται σε αναγνώστες που αρέσκονται να ερευνούν στον μύθο τις ιστορικές αλήθειες, όπως η σκληρή αλλά γοητευτική πραγματικότητα μιας συγκεκριμένης εποχής. Εδώ κυριαρχούν η δεινή θέση της γυναίκας, η αποικιοκρατική πρακτική των Βρετανών, η συνύπαρξη διαφορετικών πολιτισμών, οι φυλετικές διαμάχες. ο διακαής πόθος των Κυπρίων για ένωση με την Ελλάδα, οι πόλεμοι του 1897 και του 1912-13, στον Θεσσαλικό Κάμπο και στο Μέτωπο του Μπιζανίου, η δίψα για ευτυχία, η μοναξιά, η απληστία, το μίσος, η προσωπική συντριβή και όλα όσα γράφονται στον συμπαντικό χάρτη της ψυχής.

Στον δρόμο που ακολουθεί ο Αδάμος έχουν θέση συνοδοιπόροι, θανάσιμοι αντίπαλοι, συμμορίες παλικαράδων και αρχαιοκάπηλων, τοκογλύφοι, αφανείς και προύχοντες, ένας ιερέας πρότυπο καλοσύνης και ελεύθερης σκέψης, Τουρκοκύπριοι, Άγγλοι, κρυπτοχριστιανοί, παρατεταμένες ανομβρίες, η μάστιγα των ακρίδων, θέατρα, πορνεία, φυλακές, χοροεσπερίδες, πανηγύρια, σκευωρίες, ευτράπελα περιστατικά κι ό,τι γεννά η έχθρα, το φίλιωμα των ανθρώπων και, πρωτίστως, ο έρωτας.

«Έχει δρόμο που ορίζεις την πατημασιά σου και δρόμο όπου σου την ορίζουν άλλοι.

Στοχάσου και διάλεξε σε ποιον θέλεις να πατάς».

«Όπου πατώ είναι δικός μου δρόμος!» αποκρίθηκε.

 

Ουρανόπετρα. Πρόκειται για μυθιστόρημα ενός παράταιρου κόσμου, ενός μέρους της Κυπριακής και Ελληνικής Ιστορίας, ενός αληθινού κοχλασμού, που κρύβει όλες τις ετερόκλητες δυνάμεις και όλα τα στοιχεία της φθοράς και της αφθαρσίας. Ένα έπος, αλλά και μια ελεγεία της ανθρώπινης περιπέτειας και των παθών και παθημάτων του γένους μας.

 

Ο Γιάνης Καλπούζος γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας το 1960. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, στίχους σε 80 τραγούδια, διηγήματα και μυθιστορήματα. Με την ποιητική συλλογή Έρωτας νυν και αεί ήταν υποψήφιος στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2008, ενώ το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.) για το μυθιστόρημά του Ιμαρέτ. Η παραλογή «Ο λύκος», που εμπεριέχεται στη συλλογή διηγημάτων «Κάποιοι δεν ξεχνούν ποτέ», βραβεύτηκε στον Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος «Γιώργος Σεφέρης» του Πανεπιστημίου του Παλέρμο.

cityportal.gr | Ουρανόπετρα. Όπου πατώ είναι δικός μου δρόμος | Γιάννης Καλπούζος | Προτείνει ο Παύλος Λεμοντζής