Παυλίνα Χαρέλα (παράσταση «night club Plata Monas»)

Πρωταγωνιστεί στην παράσταση «night club plata monas» μια μαύρη κωμωδία σε κείμενο του Στέλιου Χατζηαδαμίδη, που συνδυάζει πρόζα και τραγούδι, που ανεβαίνει στο θέατρο Σοφούλη.
H Παυλίνα Χαρέλα έδωσε συνέντευξη στον Σωτήρη Ζήκο, αρχισυντάκτη του περιοδικού CITY.

Θύμισε μας τη μέχρι τώρα πορεία σου στα θεατρικά πράγματα της πόλης. Ξεκίνησα από 5 χρονών, πρώτα στο παιδικό θέατρο της Μαίρης Σοΐδου (ναι, έχουν περάσει πολλά χρόνια) και αργότερα στο ΚΘΒΕ, όπου συμμετείχα σε παραστάσεις ενηλίκων ως παιδί. Αργότερα τελειώνοντας το σχολείο αρχίζει το ταξίδι μου στον επαγγελματικό χώρο του θεάτρου. Πρώτα με το θεατράκι της 25ης Μαρτίου και αργότερα με το Θέατρο Σοφούλη και πιο πρόσφατα στο Θέατρο Αυλαία. Μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια έχω παίξει σε πολλές παραστάσεις παιδικές αλλά και σε παραστάσεις ενηλίκων. Επίσης, έχω σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις θεάτρου για παιδιά με πιο πρόσφατη τη σκηνοθεσία μου στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ σε διασκευή του Γιάννη Καλατζόπουλου για την παιδική σκηνή του Θεάτρου Σοφούλη. Τέλος, εδώ και χρόνια διευθύνω το εργαστήρι θεάτρου για παιδιά που υπάρχει στο Θέατρο Σοφούλη, όπου διδάσκω θεατρικό παιχνίδι

Πώς προέκυψε αυτή η παραγωγή που ανέλαβε το Θέατρο Σοφούλη;
Όλα ξεκίνησαν με την γνωριμία μου με τον Στέλιο Χατζηαδαμίδη πέρσι όταν φιλοξενήσαμε στο Θέατρο Σοφούλη τη «Γυναίκα της Πάτρας» του Γιώργου Χρονά με την Ελένη Κοκκίδου, όπου συμμετείχε ο ίδιος. Τα τελευταία χρόνια ήθελα να κάνω μια παράσταση που να λέει κάτι και στην δική μου γενιά, να είναι χαρούμενο, αλλά και να έχει πολιτική τοποθέτηση. Επίσης, ήθελα να συνδυάζει τραγούδι και πρόζα. Έτσι έγινε η πρώτη κουβέντα με τον Στέλιο, ο οποίος μόλις είχε βραβευθεί από το Εθνικό Θέατρο για «Έσπασε». Η ιδέα του άρεσε και ξεκίνησε να γραφεί το «Night club Plata Monas». Όλο το καλοκαίρι ο Στέλιος έγραφε το κείμενο με το οποίο μείναμε ικανοποιημένοι όλοι και το φθινόπωρο ξεκίνησαν οι πρόβες. Το αστείο της ιστορίας είναι πως όλα ξεκίνησαν από ένα τραγούδι, το οποίο ποτέ δεν μπήκε στην παράσταση τελικά. Πάντως είναι ένα έργο που αγαπήσαμε πολύ γιατί θεωρούμε ότι βγάζει αλήθεια και ειλικρίνεια. Με την ίδια αυτή αγάπη το περιέβαλαν αργότερα και οι υπόλοιποι συντελεστές και κυρίως ο Τάσος Δημητρόπουλος, ο οποίος υποδύεται τον Άντονι, τον άλλο ήρωα της ιστορίας. Είναι πολύ ωραίο να μπορείς να δημιουργείς κάτι από το μηδέν, με ανθρώπους με τους οποίους νοιώθεις όμορφα και θέλεις να συνεργάζεσαι μαζί τους.

Ποιο είναι το στόρι του έργου και οι χαρακτήρες;
Δύο άνθρωποι. Μοναχικοί. Με πολλά προβλήματα, προσωπικά, ψυχολογικά και άλλα. Δύο άνθρωποι που δεν τα καταφέρνουν καλά, όταν πρόκειται να βρεθούν από κοντά με άλλους ανθρώπους. Η φυσική δειλία που τους χαρακτηρίζει ως προσωπικότητες, τους οδηγεί να «βιώνουν» μεγάλα «δράματα» μέσα στο μυαλό τους και να αισθάνονται άνετα μόνο όταν μιλούν στο τηλέφωνο ή όταν γράφουν γράμματα. Ωστόσο, το μέλλον τους επιφυλάσσει να ζήσουν κάποιες δύσκολες και άσχημες καταστάσεις που τις αντιμετωπίζουν όμως με κωμικοτραγικό τρόπο και πολύ μουσική. Γιατί δε θα ήταν υπερβολή να πω ότι η μουσική είναι ο «τριταγωνιστής» στο έργο αυτό. Αυτά τα δύο στοιχεία, οι κωμικοτραγικές καταστάσεις και η μουσική τελικά οδηγούν στη συνάντηση των δύο ηρώων και η τύχη είναι που οδηγεί να πρέπει να ανοίξουν ένα club, το Night club Plata Monas.

Πες μας λίγα περισσότερα πράγματα για τον χαρακτήρα της Ελίνα Μπιμπι Μπο που ερμηνεύεις;
Η Ελίνα Μπίμπι Μπο αγαπάει πολύ τις γρανίτες λεμόνι και τα ποπ κορν. Αγαπημένο της παιχνίδι ένας φωτεινούλης. Της αρέσει να τρώει μερέντα με βούτυρο και τηγανιτές πατάτες «at the same time’. Ταυτίζεται με τα «καψουροτράγουδα» και θυμάται τους στίχους αυτούς απ’ έξω. Όνειρό της είναι να συναντήσει την Ελένη Δήμου. Ζει τα μεγαλύτερα δράματα μέσα στο μυαλό της. Ίσως και όλη της τη ζωή να τη ζει μέσα στο μυαλό της, γιατί στην πραγματικότητα δεν της συμβαίνουν και πολλά. Είναι μόνη και μοναχική. Δεν έχει φίλους. Αλλά άμα συμπαθήσει κάποιον κι ας μην το έχει δει ποτέ, παραμένει πιστή και ξέρει να περιμένει. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τον Άντονι. Ο Άντονι είναι επίσης, ένας μοναχικός νέος που έχει του κόσμου τις φοβίες, αγοραφοβία, υδροφοβία, μικροβιοφοβία. Ούτε αυτός έχει φίλους. Στην αρχή φοβάται να συναντήσει την Ελίνα, ωστόσο, όταν τελικά τη συναντά τη συμπαθεί, αλλά θα πρέπει να περάσουν από πολλές περιπέτειες για να ξαναβρεθούν στο τέλος και να ανοίξουν το night club plata monas.

Τι σημαίνει ο τίτλος «night club plata monas» κυριολεκτικά και μεταφορικά;
Το night club Plata Monas μεταφορικά «κουβαλάει» μια μοναξιά: Plata Monas – κατά μόνας. Τώρα κυριολεκτικά φυσικά και έχει να κάνει και με την περιοχή του Πλαταμώνα, αφού στην περιοχή αυτή θα ανοίξει το club. Πάντως πρέπει να δει κανείς την παράσταση για να μπορέσει να καταλάβει, γιατί το ονόμασαν έτσι.

Τι είναι αυτό που λέμε «μαύρη κωμωδία»;
Μαύρη Κωμωδία. Κωμωδία που βγαίνει μέσα από δραματικές καταστάσεις, θάνατο, αρρώστιες, καταστροφές, μοναχικότητα, φόβο… Οι ήρωες του έργου βιώνουν παρόμοιες δύσκολες καταστάσεις, αλλά στο τέλος προχωράνε, ενάντια στα προγνωστικά… αλλά και από τύχη, η οποία ενώ στην αρχή είναι εναντίον τους στο τέλος τους ευνοεί. Μαύρη κωμωδία σημαίνει να έχεις τη δύναμη και το γνώθι σεαυτόν να μπορείς να διακωμωδήσεις ό,τι στραβό σου συμβαίνει. Αυτό στην πραγματικότητα δείχνει πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη. Ε ναι λοιπόν, το «night club Plata Monas» είναι Μαύρη Κωμωδία. 

Υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα στο πώς σκηνοθετεί και πώς ερμηνεύει κανείς τους ρόλους σε μια μαύρη κωμωδία;
Όπως ακριβώς ένας ηθοποιός ή ένας σκηνοθέτης αντιμετωπίζει ένα κλασικό έργο, έτσι ακριβώς γίνεται και εδώ. Δεν είναι κάτι διαφορετικό. Είναι ένα άλλο κείμενο που όπως όλα, απαιτεί δουλειά σκληρή, αγάπη και σεβασμό. Είτε παίζεις Οφηλία είτε Ιουλιέτα είτε την Ελίνα Μπίμπι Μπο, είσαι αντιμέτωπος με έναν ήρωα που πρέπει να τον κατακτήσεις.

Πώς βλέπεις τα θεατρικά πράγματα στην πόλη τον καιρό της κρίσης;
Η θεατρική παραγωγή στη Θεσσαλονίκη ανθεί. Οι ντόπιες ομάδες, μικρότερες και μεγαλύτερες, έχουν συνεχή παρουσία στα θεατρικά πράγματα της πόλης. Οι φιλοξενίες παραστάσεων από Αθήνα και άλλες πόλεις επίσης είναι συνεχείς. Το ευτυχές είναι ότι οι παραστάσεις αυτές έχουν κόσμο. Ο κόσμος έχει ανάγκη το θέατρο. Θέλει να ξεσκάσει και να δει κάτι διαφορετικό που θα τον ταξιδέψει για 1-2 ώρες σε άλλες καταστάσεις και θα τον κάνει να ξεχαστεί από τα καθημερινά του προβλήματα, που πια έχουν αυξηθεί. Από την άλλη το θέατρο έχει πάψει πια να είναι έξοδος πολυτελείας, αφού τα εισιτήρια φτάνουν το πολύ στα 15€ με 18€. Ευτυχώς για μας ο κόσμος εξακολουθεί να βλέπει θέατρο.

info:
«night club Plata Monas» στο θέατρο Σοφούλη
Πέμπτη-Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00