Περιφράξεις | Διασχίσεις : Τρεις ηχητικές εγκαταστάσεις/performances στον φράχτη του Μεγάρου

Τρεις ηχητικές εγκαταστάσεις/performances στον φράχτη του Μεγάρου καταργούν τα υλικά όρια ανάμεσα στο μέσα και στο έξω.
«Περιφράξεις | Διασχίσεις»
Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής – 21 Ιουνίου 2019
Είσοδος ελεύθερη

Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ημέρας Μουσικής (21 Ιουνίου), ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης παρουσιάζει τρεις καλλιτεχνικές δράσεις με κεντρική θεματική: «Περιφράξεις|Διασχίσεις» («Enclosures|Pass-throughs»), οι οποίες θα διεξαχθούν στους υπαίθριους χώρους του ΜΜΘ και στην εξωτερική περίφραξη.
Στόχος είναι να υπάρξει προβληματισμός σχετικά με τις έννοιες των περιφράξεων, των ορίων, των συνόρων, αλλά και πειραματισμός σχετικά με τους τρόπους διάσχισης και ακύρωσής τους. Μέσα απ? αυτή τη διαδικασία το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης θέλει να εγκαινιάσει μια καλλιτεχνική και ευρύτερη συζήτηση για την έννοια και τις διαστάσεις του δημόσιου χώρου.

1. Out on the Inside (ώρες 11.00-23.00)
Σάββας Μεταξάς (μουσικός πειραματιστής), Δανάη Γιαννακοπούλου (θεωρητικός της performance)

Στον φράχτη του Μεγάρου θα τοποθετηθούν ηχεία στραμμένα τόσο προς τα μέσα όσο και προς τα έξω. Τα πρώτα θα αναμεταδίδουν ήχους που ηχογραφήθηκαν μέσα στο Μέγαρο και τα δεύτερα ήχους που ηχογραφήθηκαν στον εξωτερικό χώρο. Έτσι, δημιουργείται μια ηχητική όσμωση του μέσα και του έξω, ο φράχτης ως υλικό μέσο διαχωρισμού καταλύεται και οι δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται και αλληλεπιδρούν.

2. Αποχαιρετισμός (ώρα 20.00)
EscapeLab (Ερευνητικό εργαστήριο του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Συμμετέχουν: Σπύρος Παπαδόπουλος, Βασίλης Μπουρδάκης, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Γιώργος Καλαούζης, Νίκος Βαμβακάς, Μαγδαληνή Γρηγοριάδου, Γιώργος Λουκάκης, Θεμιστοκλής Λέκκας, Μαρία Λούκου, Βασιλική Νικολαΐδου)

Επάνω στον φράχτη του Μεγάρου θα προσαρμοστούν μηχανισμοί οι οποίοι παράγουν ένα οξύ χτύπημα στο μέταλλο, καθώς και ηχεία τα οποία ενεργοποιούνται με το χτύπημα και αναπαράγουν ηχητικές αφηγήσεις. Με τον τρόπο αυτό σχηματίζονται ρωγμές στο ηχοτοπίο του παραλιακού μετώπου, με στόχο να διαρραγεί μια μονότονη καθημερινότητα προς χάριν μιας ελεύθερης διάσχισης του τοπίου.

3. Fence (ώρα 23.00)
Μιχάλης Σιώνας (σκηνοθέτης), Δημήτρης Μαρωνίδης (συνθέτης), Χρήστος Γούσιος (sound designer)

Μια μεγάλη δια-καλλιτεχνική performance με τη συμμετοχή φοιτητών από τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών, Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Κινηματογράφου του ΑΠΘ και σπουδαστών της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του ΚΘΒΕ. Διευθυντές ορχήστρας τοποθετούνται μπροστά στον φράχτη και με απόλυτο συγχρονισμό διευθύνουν τους δεκάδες μουσικούς-εργάτες, οι οποίοι, εξοπλισμένοι με σφυριά, κόφτες, κομπρεσέρ, αλλά και δοξάρια, θα εκτελέσουν ένα ηχητικό έργο αποδομώντας παράλληλα την περίφραξη.

Υπενθυμίζεται ότι οι δράσεις αυτές προέκυψαν έπειτα από ανοιχτή πρόσκληση που απηύθυνε ο ΟΜΜΘ για την υποβολή σχετικών προτάσεων. Η επιτροπή αξιολόγησης επέλεξε τις τρεις παραπάνω προτάσεις, οι οποίες και χρηματοδοτήθηκαν για την υλοποίησή τους με το ποσό των 2.000 ευρώ η καθεμία.
Λόγω του υψηλού επιπέδου όλων των project που υποβλήθηκαν, η επιτροπή αποφάσισε να απονείμει επαίνους και σε επιπλέον τρεις προτάσεις («Step-in» – Ελεονώρα Σιαράβα, «Περιφράξεις|Διασχίσεις» – μουσική ομάδα αυτοσχεδιασμού 6daEXit, «Territorial Poetics – Εδαφικές Ποιητικές» – Βασίλης Ψαρράς), με απώτερο στόχο να γίνει κάποια στιγμή δυνατή και η δική τους υλοποίηση.

Σχετικά με την έννοια της περίφραξης
Η περίφραξη είναι μία γραμμή που προσδιορίζει ένα όριο, μία διάκριση. Η ανέγερσή της στοχεύει να προστατεύσει ό,τι περιβάλλεται, να οριοθετήσει το «μέσα», το «έξω» και το «ανα-μεταξύ». Η περίφραξη ρυθμίζει χρήσεις και υπαγορεύει αντιλήψεις του χώρου και της ανθρωπογεωγραφίας του μέσα, έξω και πέρα από τη γραμμή που εγγράφεται στο αστικό ανάγλυφο.
Η περίφραξη είναι ένα πορώδες σύν-ορο, όπου ό,τι περικλείεται γειτνιάζει και συναντιέται με ό,τι αποκλείεται. Το σύνορο εγείρει ερωτήματα όπως, «τι χωρίζει;», «γιατί χωρίζεται;», «τι υπάρχει πέρα από αυτό;». Η περίφραξη ως σύν-ορο ενεργοποιεί την αναμέτρηση με το μεταίχμιο και τη μεθοριακή ζώνη, μπορεί να κινητοποιήσει ή να αποθαρρύνει την επιθυμία της διάσχισής της, την περιέργεια για ό,τι συνορεύει, για το πέρασμα «αλλού».
Η περίφραξη είναι ένα υλικό αντικείμενο που καθοδηγεί τις διαδρομές των σωμάτων στον αστικό ιστό. Διαγράφει τα όρια του επιτρεπτού, του επιτρεπτού υπό όρους και του δυνητικά απαγορευμένου. Ως υλικό αντικείμενο είναι φθαρτό στην πορεία του χρόνου, παραμορφώνεται και αποκτά ρωγμές που διαρρηγνύουν τη συνοχή του.
Η περίφραξη μπορεί να εννοηθεί, επομένως, ως μια ανοιχτή σκηνή. Στην περίφραξη-σκηνή καλούμαστε να αναστοχαστούμε πάνω στα τα όρια του εαυτού, να πειραματιστούμε με το μεταίχμιο, να διεκδικήσουμε την πόλη και τη δημόσια σφαίρα μέσα από δημιουργικές και κριτικές διασχίσεις. Ταυτόχρονα, ως μια σκηνή σε καθεστώς συνεχούς φθαρτότητας η περίφραξη μπορεί να εμπνεύσει την προσμονή της διάσχισης και την ελπίδα για το πέρασμα σε εναλλακτικές καθημερινότητες του εαυτού και του κόσμου.