Δήμος Καλαμαριάς

Ο Δήμος Καλαμαριάς βρίσκεται στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας
Κεντρικής Μακεδονίας. Είναι ένας από τους πιο πυκνοκατοικημένους δήμους
της Ελλάδας.  Χωρίζεται σε συνοικίες, στις οποίες δόθηκαν κυρίως ονομασίες των πατρίδων
των Μικρασιατών προσφύγων — πρώτων κατοίκων της Καλαμαριάς: Νέα Κρήνη, Νέα Τούζλα- Καραμπουρνάκι, Νέα Αρετσού, Άγιος Ιωάννης, Βυζάντιο, Βότση, Φοίνικας, Κατιρλί, Κηφισιά, Κουρί, Δέρκων, Μίκρα.

Η περιοχή που σήμερα ονομάζουμε Καλαμαριά έχει πανάρχαια ιστορία. Η ζωή στον τόπο αυτό άνθισε πριν ιδρυθεί η Θεσσαλονίκη από τον Κάσσανδρο, το 315 π.Χ. Συγκεκριμένα, στο ακρωτήριο της Καλαμαριάς, το Καραμπουρνάκι (Μικρό Έμβολο), οι αρχαιολογικές ανασκαφές και έρευνες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη ενός προϊστορικού οικισμού. Αυτός γνώρισε μεγάλη ακμή τον 5 ο  π.Χ. αιώνα, αφού από τα ευρήματα αποδείχθηκε η επικοινωνία του με τον Μυκηναϊκό πολιτισμό, την Αττική, την Ιωνία και τα νησιά του Αιγαίου.

Σήμερα οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι το Καραμπουρνάκι ταυτίζεται με την Αλία Θέρμη δηλαδή το εμπορικό λιμάνι της αρχαίας Θέρμης. Επίσης, ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το υποθαλάσσιο τείχος κατά μήκος της ακτής στο Καραμπουρνάκι.
Το 1920 έφτασαν στην περιοχή με ατμόπλοια οι πρώτοι Έλληνες πρόσφυγες από τον Καύκασο και τη Ρωσία. Η Πρόνοια χρησιμοποίησε όλους τους κενούς πλέον θαλάμους για την προσωρινή εγκατάσταση αυτών.

Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 και την υποχρεωτική Ανταλλαγή των Πληθυσμών με τη συνθήκη της Λοζάνης του 1923, πολύ περισσότερα κύματα εξαντλημένων προσφύγων υποδέχθηκε η Καλαμαριά, η οποία έγινε ο πολυπληθέστερος προσφυγικός συνοικισμός, μια πραγματική προσφυγομάνα.

Έδρα: Καλαμαριά-Δημαρχείο

ΚΕΠ: ΚΕΠ Καλαμαριάς (Καραμαούνα), ΚΕΠ Καλαμαριάς (Πόντου)