Φωτογραφία Bruno /Germany Pixabay
Εκδόσεις Τύρφη
Σε κατάσταση υπολειμματικής αποσύνθεσης, εκεί όπου καμία διαδικασία σήψης δεν έχει ολοκληρωθεί και όπου η έκπτωση από την προηγούμενη μορφή δεν έχει ακόμα οδηγήσει σε υλικά που θα μπορούσαν να αποδώσουν τα μέγιστα, εισερχόμαστε στο αποδομημένο σώμα της ζωής, στην ενδιάμεση μορφή, στη διάλυση, στους μύκητες και τους μικροοργανισμούς, στα χουμικά και φουλβικά οξέα, στις τανίνες και τα ιχνοστοιχεία, στα σηπόμενα δένδρα και χόρτα, στους βάλτους, τα έλη και την τύρφη.
Ο τόπος μας είναι φτωχός. Οι αρχαίοι θησαυροί έχουν κλαπεί, στον θρόνο του αυτοκράτορα εγκαταστάθηκε ο γελωτοποιός, ό,τι ήταν να ξεπουληθεί το ξεπουλήσαμε, στα χέρια μας δεν έχει απομείνει τίποτα, τα λατομεία εξαντλημένα πια δε μας ανήκουν, δεν έχει χώματα να καλλιεργηθούν, δεν έχει σταθερά εδάφη. Το κρύο και η ομίχλη μας εξανδραποδίζουν τον χειμώνα. Τα δάση έχουν υλοτομηθεί μέχρις εσχάτων, δεν είναι υλικά να χτίσουμε τα σπίτια, κατεστραμμένες ράγες, οι συρμοί δεν πλησιάζουν, δεν φέρνουν ανθρώπους, δεν φέρνουν εμπορεύματα, δεν φέρνουν λιθάνθρακα και καύσιμα, καθόλου πια δεν φέρνουν.Στερούμαστε τα πάντα εδώ. Μας λείπει το ψωμί, το νερό και η αγάπη. Στερούμαστε τον άλλο. Βαδίζουμε σε μια ατέλειωτη γραμμή, ο ένας πίσω από τον άλλο, ο ένας πίσω από τον άλλο και το πρόσωπο του άλλου δεν το βλέπουμε ποτέ. Εδώ ζούμε. Εδώ και είμαστε μέρος του τοπίου. Στερούμαστε τα πάντα, στερούμαστε καυσίμων υλικών, στερούμαστε τη θέρμη. Οι κάτοικοι της χώρας μας είναι απαχθέντα, λυπημένα παιδιά, είναι οι φωνές όσων χαθήκαν στην ομίχλη, οι κάτοικοι της χώρας μας είναι εξόριστοι ποιητές. Και πρέπει να ζεσταθούμε, πρέπει να κρατηθούμε στη ζωή, τα σπίτια να αναπέμψουνε καπνό, να βρούμε μία κάποια καύσιμη ύλη.
Θα απευθυνθούμε σύσσωμοι στο μόνο υλικό, θα κοιτάξουμε τα λησμονημένα, τα εναπομείναντα, θα ανατρέξουμε στις πηγές, θα ψάξουμε στη λάσπη, στους βάλτους, στα καλάμια και τα έλη, στον πολτό από πεθαμένα αρθρόποδα, σηπόμενους μύκητες και αποσυνθεμένα φύκη, θα ψάξουμε στην τύρφη.
Βιβλία των εκδόσεων Τύρφη
.«Τα Σα εκ των Σων» , Γιάννης Παλαμιώτης
. «Αρκάνα Λούστρα – Νεκροταφείο φορεμάτων», Ισμήνη Γεωργίου Λιόση
. «Ένα με τη σκόνη», Γιώργος Οικονόμου
. «Οστά», Αναστασία Πανταζοπούλου
. «IN NOMINE DOMINI», Στέλιος Λευκόπουλος
. «Οι φίλοι που με ακούν», Μάξιμος Οσύρος
. «Ζωγραφυγές», Δημήτρης Θαβώρης
. «Πλυμένα Λάβαρα», Μαρία Κανδύλη
. «Δύσκολο Παιδί», Φωτεινή Πάγκου
. «Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη», Σοφία Κουίδου
. «Εκ του μη όντος», συλλογικό
. «Χα!», Νίκη Ροδοπούλου
. «Μητροκτονία», Γιάννης Παλαμιώτης
. «Οι στίχοι του καπετάνιου- Πάμπλο Νερούδα», μετάφραση Βασίλης Λαλιώτης
. «Το άλογο του Καλιγούλα», Δημήτρης Μπόσκου
. «Το Ξυράφι», Αικατερίνη Σουέρεφ
. «Ο αφρός του αλατιού», Έλενα Γιασεμάκη