Η ιστορία από τον «Κόκκινο Πύργο», ή «Chateau mon bonheur» δηλαδή «Ο Πύργος της Ευτυχίας μου»

Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι αυτός ο πύργος που βρίσκεται μέσα στη Θεσσαλονίκη επί της οδού Βασιλίσσης Όλγας στην Ανάληψη πως κάποτε ήταν παραθαλάσσιος και χτίστηκε για να υμνήσει τον έρωτα.

Η ονομασία του δεν ήταν «Κόκκινος Πύργος» αλλά  «Chateau mon bonheur» δηλαδή «Ο Πύργος της Ευτυχίας μου» και  αποτελούσε δώρο του Δημήτρη Ιωαννίδη- Τσακιρντέκη στην αγαπημένη του Ευτυχία. Ο λαός της Θεσσαλονίκης όμως τον ονόμασε «Κόκκινος Πύργος» από τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα με τα οποία έχει χτιστεί.  Οι περισσότεροι τον αναγνωρίζουν από τις κόκκινες πολεμίστρες του 

Η Ευτυχία υπήρξε ο μεγάλος έρωτας του Δημήτρη Ιωαννίδη- Τσακιρντέκη. Για να της αποδείξει τα αισθήματα του  έχτισε έναν πύργο δίπλα στο κύμα που του έδωσε το όνομα «Chateau mon bonheur» δηλαδή «Ο Πύργος της Ευτυχίας μου». Στα 1890 που χτίστηκε ήταν παραθαλλάσιος δίπλα στη  βίλα Καπαντζή.  Τα σχέδια ήταν του Φρειδερίκου Σαγιό και η κατασκευή του κόστισε 140.000 γρόσια. 

Μετά τον πόλεμο φιλοξένησε  πρόσφυγες και πολύ αργότερα στο χώρο του εγκαταστάθηκαν οι Πρόσκοποι. Από το 1984 έχει χαρακτηρισθεί, με υπουργική απόφαση, διατηρητέο. Το οικόπεδο έχει εγκαταλειφθεί εξολοκλήρου, κυρίως μετά την αποχώρηση των προσκόπων. Η σημερινή εικόνα του πύργου δεν θυμίζει σε τίποτα το κομψοτέχνημα του 1890. Το άλλοτε επιβλητικό κτήριο με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ερημώθηκε και απέμεινε ένα ερείπιο με έναν τεράστιο κισσό να δεσπόζει στους τοίχους του.

Το κτίριο πέρα από το εξαιρετικό αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, που παρουσιάζει βρίσκεται σε αχρηστία, επειδή οι ιδιοκτήτες του δεν συμφωνούν για τη μελλοντική χρήση του.  Ο χώρος των τριών στρεμμάτων ανήκει εξ αδιαιρέτου στο Ιωαννίδειο ίδρυμα, αλλά και σε ιδιώτες και σε άλλα σωματεία φιλανθρωπικού χαρακτήρα.