Τάμπια / Tabya

► ΤΑΒΥΑ

τάμπια ή ντάμπια ή τάπια,

οχύρωμα, προμαχώνας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. tabya].

Τάμπια ονομαζόταν όλη η περιοχή που βρισκόταν εκατέρωθεν του ανατολικού τείχους της Θεσσαλονίκης, μέρος της οποίας ήταν και ο πεζόδρομος της Κωνσταντίνου Μελενίκου (επί Τουρκοκρατίας λεγόταν Πόρτα Καπί Τσεσμεσί) που αποτελεί μια προέκταση της Λεωφόρου Χαμιδιέ (ο δρόμος του Σουλτάνου Χαμίτ, η σημερινή Εθνικής Αμύνης)

Μετά την αποχώρησή των Τούρκων από τη Θεσσαλονίκη στην περιοχή της Μελενίκου εγκαταστάθηκαν ελληνικές οικογένειες. Ανάμεσά τους ήταν και αυτή του Κωνσταντίνου Δούμπλα, ο οποίος το 1912 έχτισε το διόρωφο σπίτι, όπου στεγάζεται σήμερα ο πολυχώρος TABYA. H οικία Δούμπλα χτίστηκε  με υλικά από τα τείχη που κατεδαφίστηκαν το 1911. Και ενώ με το πέρασμα του χρόνου όλα τα υπόλοιπα νεοκλασικά κτίρια κατεδαφίστηκαν, το μοναδικό που διασώθηκε, ήταν το σπίτι του γιατρού  Δούμπλα στο οποίο διέμενε η οικογένειά του μέχρι πρόσφατα.Ο Κώστα Τομανάς στο βιβλίο του «Δρόμοι και γειτονιές της Θεσσαλονίκης» αναφέρει: “Ο Δούμπλας ήταν γιατρός της Δημαρχίας και απολύθηκε μετά τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920, επειδή σε μια συγκέντρωση φώναξε: – Κάτω η τυραννία των βασιλοφρόνων! Δεν ήταν η πρώτη του περιπέτεια. Πριν από είκοσι χρόνια, την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα, ανεύθυνοι χωριάτες από την περιοχή της Κολοπάντζας σκότωσαν είκοσι εφτά ντεμπερλήδες εργάτες, που δούλευαν στα τουβλοποιεία του Χαρμάνκιοϊ, απέναντι από τις σημερινές εγκαταστάσεις της ESSO PAPAS. Οι τουρκικές αρχές πήγαν στην Κουλιακιά, έπιασαν καμιά ογδονταριά χωριάτες ως υπόπτους για την δολοφονία και τους κλείσανε στα μπουντρούμια του Διοικητηρίου. Ανάμεσα τους ήταν και ο γιατρός Δούμπλας, που είχε μόλις πάρει το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών και ασκούσε λαθραία το επάγγελμα του στην περιοχή της Κολοπάντζας.

Τάμπια / Tabya