Πόσο αντέχει μια σχέση χωρίς βεγγαλικά πάθους?

Όταν χώρισαν πριν 9 μήνες μας το ανακοίνωσε ψύχραιμα, χωρίς κλάματα και υστερίες. Μας είπε πως έγινε, είπε πως στεναχωρήθηκε , ήπιε 3 ουίσκι και μετά από μία βδομάδα σταμάτησε να το συζητάει. Σκασίλα της ήταν η ετυμηγορία μας και δε μπορούσαμε να καταλάβουμε τι συνέβη μετά από ένα μήνα και ξαφνικά άνοιξαν οι βρύσες και έκλαιγε με το παραμικρό όταν τον θυμόταν, θύμωνε και φούντωνε όταν κάποιος τολμούσε να της πει πως ο πρώην την αγάπησε και κατέληξε πως αν οι άντρες ήταν σωστοί, δε θα υπήρχαν γυναικείες πτέρυγες στις φυλακές. Λέγαμε ναι, πώς να βγάλεις άκρη με την έξαλλη?? Βγάζεις? Δε βγάζεις…

Ο καιρός πέρασε και το όλο θέμα και αυτός μαζί, ξεχάστηκε. Μέχρι το περασμένο Σάββατο που εκεί που πίναμε το ποτό μας και λέγαμε για τα πλεονεκτήματα του bikini wax την είδα να κρύβεται πίσω από επιδαπέδιο φωτιστικό ( και για όσους δε με είδαν , είμαι εγώ και είμαι εδώ ) και να ψιθυρίζει έντρομη : “Ο Άρης !!!!!” Άρης , όπως λέμε πήραμε φωτιά? Να ζητήσω από το μαγαζί αιθέρα? Γάζες? Θα τον δείρουμε? Γυρίζει πλάτη και με βάζει να κοιτάω. Α, ναι ο Άρης.. Πάντα χάλια ντυνόταν, ναι αυτός είναι σίγουρα. Είναι με μια τύπισσα αλλά δε μας είδε. Αν αυτή είναι η νέα του γκόμενα, ναι υπάρχει Θεός και ναι , είναι εκδικητής. Πολύ φοβάμαι πως θα ορμίσει να τον δείρει ή έστω να ξεμαλλιάσει αυτήν. Την κοιτάω και δείχνει οκ, περίμενα τα χειρότερα δεδομένου πως δεν τον είχε δει ξανά από το βράδυ που χώρισαν.

Με το που χάνεται από μπροστά μας το ζευγάρι της χρονιάς και ενώ περιμένω να την ακούσω να παραγγέλνει ένα διπλό από οτιδήποτε έχει το μπαρ, λέει: “πάντα έτσι ήταν?”  Όχι , ήταν είκοσι πόντους πιο ψηλός με σμαραγδένια μάτια αλλά από τότε που χωρίσατε μάζεψε και έκανε μαύρα μάτια να σε δει! Μα τι μου λέει? “Πάντα τόσο χάλια ήταν?” Επαναλαμβάνει. ” Για αυτόν έκλαιγα?” Όχι για τον Άρη Βελουχιώτη..Θα με τρελάνει η γκόμενα!! Ναι για αυτόν έκλαιγες και κόντεψες να βγάλεις καταράχτη στα 30! Για αυτά τα 180 cm άντρα που τώρα σου φαίνονται λίγα και δε καταλαβαίνεις τι σου άρεσε από δαύτον.

Μας στραβώνει ο έρωτας ή απλά όταν κάποιος άνθρωπος σε πληγώσει δε τον βλέπεις όπως είναι στ’ αλήθεια και μπαίνει πάνω του το φίλτρο της πληγωμένης καρδιάς σου και τον ασχημαίνει? Είναι νόμος πως μετά τον έρωτα να έρχεται η απομυθοποίηση και τελικά κάποια στιγμή το μαγικό πλάσμα που ερωτεύτηκες γίνεται μία από τα ίδια, στην καλύτερη περίπτωση ή φρικτή μπαζαρία στην χειρότερη? Και τι γίνεται όταν η απομυθοποίηση επέρχεται όταν είσαι ακόμα στη σχέση? Που πάει ο έρωτας όταν φεύγει? Μεταλλάσσεται σε αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση ή αν δεν τρίζουν οι σομιέδες πια , κάτι δεν πάει καλά και ψάξου μήπως φυτρώνει κάτι στο κεφάλι σου? Πόσο αντέχει μια σχέση χωρίς βεγγαλικά πάθους? Τι αξίζει τελικά πιο πολύ? Η συντροφικότητα ή ο έρωτας που σε τρελαίνει και αν σου κάνει απλά η συντροφικότητα τελικά, γιατί κερατώνεις τον τέλειο σύντροφο σου με κάποιον/ κάποια που δε θα θελες για σύντροφο σου αλλά ο σφυγμοί σου κάνουν απανωτά limit up όταν σε πλησιάζει? Γιατί μένεις σε μία σχέση λιγότερη από τα θέλω σου ενώ δε σε καλύπτει πια? Είναι ανασφάλεια? Είναι βόλεμα ή αυτοτιμωρία? Φοβάσαι να μείνεις μόνος και τελικά μένεις με κακή παρέα? Καλύτερα μόνος , παρά με κακή παρέα λέω εγώ.

Cristin
(glosscristin@gmail.com)