Ριο Ντε Τζανέιρο 2016

Μετά από 4 χρόνια, και έπειτα από κάποιες δυσκολίες με τις οποίες ήρθαν αντιμέτωπες κάποιες αποστολές και οι διοργανωτές, ξεκινούν πάλι οι Ολυμπακοί Αγώνες, αυτή τη φορά στο Ρίο. Η τελετή έναρξης καθώς και τα αγωνίσματα θα μεταδίδονται από τα κρατικά κανάλια και η πλέον γνωστή μηχανή αναζήτησης Google θα μας κρατάει ενήμερους για τα μετάλλια, τα αθλήματα και το πρόγραμμα. Νέα ανεβαίνουν τακτικά και στο site της ΕΡΤ (http://sports.ert.gr/) για όσους θέλουν να είναι όλη την ώρα στον παλμό του  Ρίο.

 

Ολυμπιακοί Αγώνες και Πόλεμοι

 

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αθλητική διοργάνωση πολλών αγωνισμάτων που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Η καταγωγή των αγώνων είναι η Αρχαία Ελλάδα, και έχουν αναβιωθεί από τον Γάλλο βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν στα τέλη του 19ου αιώνα, ο οποίος πίστευε πως οι Ολυμπιακοί θα απέτρεπαν τους πολέμους, προωθώντας την ενότητα των λαών. Η φιλοδοξία αυτή όμως δεν εκπληρώθηκε καθώς διακόπηκε η διεξαγωγή τους κατά τον πρώτο και δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πλέον, τελούνται ξεχωριστά Χειμερινή και Θερινή διοργάνωση, καθώς και ειδικοί αγώνες για Νέους και Παραολυμπιακοί για άτομα με αναπηρία. Μ’ αυτό τον τρόπο, δίνεται η ευκαιρία σε όλους να συμμετέχουν.

 

Αθλητικός Πλουραλισμός και Ολυμπιακό Ιδεώδες

 

Η πνευματική διάσταση των Ολυμπιακών Αγώνων εμπεριέχει την αθλητική, κοινωνική και ηθική αγωγή των νέων. Η φιλοσοφία του Ολυμπισμού στηρίζεται στις αρχές της ανοχής, της ειρήνης, του ευ αγωνίζεσθαι και της ευγενούς άμιλλας με σκοπό τη δημιουργία μιας ειρηνικής κοινωνίας με λιγότερη βία και ανταγωνισμό. Κυρίαρχη πνευματική αξία των Ολυμπιακών Αγώνων είναι ο σεβασμός στον αθλητικό πλουραλισμό, ως μέρος της πολιτισμικής πολυμορφίας του Ολυμπιακού Κινήματος. Εξάλλου οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι παράδειγμα κοινής ειρηνικής συμπόρευσης αθλητών που προέρχονται από διαφορετικές αθλητικές και πολιτισμικές κουλτούρες. Σκοπός είναι να ενωθούν οι χώρες μεταξύ τους μέσα από την συμμετοχή όλων τους σε μια κοινή διοργάνωση και οι άνθρωποι να παύσουν να κρίνουν βασιζόμενοι σε στερεοτυπικές αντιλήψεις. Μέσα από τη συμβίωσή των αθλητών και την κοινή εμπειρία τους στη διάρκεια των αγωνισμάτων, τους δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουν άλλες κουλτούρες και να κατανοήσουν τις διαφορές και τις ομοιότητές τους. Με αυτό τον τρόπο καταπολεμάται ο ρατσιμός και ενισχύεται το αδερφικό πνεύμα. Η έμφαση δηλαδή, δίνεται στην συνύπαρξη εκπροσώπων από διαφορετικούς πολιτισμούς, όχι στο αθλητικό γεγονός αυτό καθ’ αυτό. Η διεξαγωγή αθλητικών αγώνων συνιστά απλά την αφορμή, στη βάση του ότι η ενασχόληση με τον αθλητισμό είναι μια κοινή δραστηριότητα.

 

Παρόλο που οι προθέσεις των διοργανωτών είναι αγνές και το Ολυμπιακό ιδεώδες πρεσβεύει το ευ αγωνίζεσθαι και τον υγιή συναγωνισμό έναντι του ανταγωνισμού, κάποιες φορές αυτά δεν είναι αρκετά για να αποτρέψουν τις ατασθαλίες. Η ανάδειξη νικητών τόσο αθλητών όσο και χωρών, με τις τιμές και τον σεβασμό που αυτή συνεπάγεται, συχνά επισκιάζει το πραγματικό νόημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Η ευγενής άμιλλα, υποκαθίσταται από τον σκληρό ανταγωνισμό και η δίψα για νίκη και προβολή. Αυτό αναγκάζει τους ματαιόδοξους αθλητές να καταφεύγουν στην κατανάλωση δυναμωτικών φαρμάκων, έτσι ώστε να αυξήσουν την αντοχή τους και τις πιθανότητές τους. Αν και γίνεται ειδικός έλεγχος για την πρόληψη τέτοιων αποπείρων, φαίνεται να υπάρχουν τρόποι να γίνουν μη ανιχνεύσιμες οι ουσίες αυτές με τις εφαρμοζόμενες μεθόδους. Το αποτέλεσμα είναι να εντείνεται ο ανταγωνισμός και η καχυποψία, υποβιβάζοντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε αγώνες φήμης αντί υπέρβασης φυλετικών διακρίσεων και ρατσιστικών στερεοτυπικών αντιλήψεων.

 

Τα ιδανικά που εκφράζονται μέσα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και η ίδια η διοργάνωση, μας διδάσκουν έναν τρόπο ζωής όπου εκλείπουν ο ρατσισμός, η κακία και η επιφανειακή αντίληψη. Έναντι αυτών, υπάρχουν σε αυθονία η συναδελφικότητα, η δικαιοσύνη και η αυτοβετίωση μέσα από τον συναγωνισμό. Σημασία δεν έχουν τα υλικά αγαθά ή η δόξα που κερδίζεται με δόλιους ή μη τρόπους, αλλά όσα κερδίζει ο άνθρωπος σε πνευματικό επίπεδο, όπως φιλίες και εμπειρίες, που τον κάνουν καλύτερο.

cityportal.gr / γράφει η Αναστασία Γιαμαλή * Φοιτήτρια Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης