Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2 στο Θέατρο Κήπου

Για την παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2», έγραψαν:

Αποσπάσματα

«Αυτή την παράσταση, στην οποία δύο παιδιά σηκώνουν το βάρος ολόκληρου του σεξπιρικού κειμένου, δεν πρέπει να τη χάσετε! Σας βεβαιώνω πως θα γελάσετε, πως θα συγκινηθείτε και πως τελικά θα ενθουσιαστείτε. Και η παράσταση αυτή πρέπει να συνεχιστεί. Για μένα είναι ο καλύτερος «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» που έχει παιχτεί τα τελευταία σαράντα χρόνια στο ελληνικό θέατρο».                                                                                                                                                                              Γιώργος Σαρηγιάννης, http://totetartokoudouni.blogspot.gr

«Μια γιορτή που γρήγορα παρασύρει το στην πλειοψηφία του νεανικό κοινό που κατακλύζει το θέατρο, τις θέσεις, τα σκαλάκια. Και διασκεδάζει με το πηγαίο κέφι που εκπέμπουν οι τρεις συντελεστές και ειδικά οι δύο νεότατοι ηθοποιοί που υποδύονται όλους τους ρόλους του σαιξπηρικού έργου με ευρηματικές μεταμορφώσεις της στιγμής».                                                                                 Δημήτρης Τσατσούλης, Ελευθεροτυπία.

«… Ξεχείλισμα πάθους και κυρίως νιάτα. Νιάτα στην τόλμη και στην απερισκεψία τους, στο νεύρο και την αστοχασιά τους, νιάτα πνευματώδη και επιπόλαια, με ένα τρόπο σοφά… νιάτα φλεγόμενα και μαρτυρικά» {…} «Τόσο Σαίξπηρ, στα όρια της παράκρουσης, τέτοια διάθεση για ζωή εντός σκηνής είχαμε χρόνια να δούμε στο θέατρό μας. Στο παιχνίδισμα και την ανεμελιά της η παράσταση του Κώστα Γάκη παραμένει πιο κοντινή στην ουσία του αυθεντικού «Ρωμαίου» από άλλες, πιστότερες μεταφορές».                                                                                                                           Γρηγόρης Ιωαννίδης, Εφημερίδα των συντακτών

«Πρόκειται για μια παράσταση που είναι ο καλύτερος τρόπος όχι μόνο για να ξαναδούν οι παλιοί θεατές ένα κλασικό έργο αλλά και για να αγαπήσουν το θέατρο οι εν δυνάμει θεατές».                              Όλγα Σελλά, Καθημερινή

Ο Κώστας Γάκης, ο Κων-νος Μπιμπής και η Αθηνά Μουστάκα μάς χάρισαν μια από τις καλύτερες θεατρικές εκπλήξεις των τελευταίων ετών. Σαν σύγχρονα φαντάσματα, εμβόλισαν το σεξπηρικό κείμενο με γενναίες δόσεις καθημερινότητας, χωρίς ούτε μια στιγμή να χάσουν το μέτρο, τόνισαν το ιλαρό του στοιχείο με αξιοζήλευτη χειρουργική λεπτότητα και στο τέλος το απογείωσαν μοναδικά, αφημένοι στο τραγικό τέλος των ηρώων και στην πεμπτουσία των υψηλών νοημάτων του έργου.                                                                                                                                                                              Γεωργία Οικονόμου, Life.gr

«Το ακαριαίο και αλλεπάλληλο πέρασμα από τον ένα ρόλο στον άλλο απαιτεί αξιοθαύμαστη αντοχή και συγκρότηση, καθώς και ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό. Χαρακτηριστικά που οι δύο πρωταγωνιστές δείχνουν να έχουν ή τουλάχιστον να έχουν εξασκήσει σε υψηλό βαθμό πόσο μάλλον όταν οι λύσεις στις αλλαγές είναι έξυπνες και ταυτόχρονα αξιοποιούν τα λιγότερα δυνατά μέσα»                                                                                                                                                     Tospirto.net