Σαπφώ Νοταρά: Μια ηθοποιός... μπουρλότο

Σαπφώ Νοταρά: Η κωμικός που έγραψε ξεχωριστή ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο.

Η Σαπφώ Νοταρά (1910 – 11 Ιουνίου 1985) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου.

Σαπφώ Νοταρά: Τα πρώτα βήματα

Ξεχώριζε με την επιβλητική της παρουσία και τη βραχνή της φωνή. Οι ατάκες της όπως «Μπουρλότο» και «Σόδομα και Γόμορρα γινήκαμε», χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα…

ΟΛΕΣ οι ταινίες που παίζουν ΣΗΜΕΡΑ στην τηλεόραση

Η Σαπφώ Χανδάνου, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε το 1910 στο Ηράκλειο Κρήτης.

Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου.

Ήταν από τις λίγες γυναίκες της εποχής της με πανεπιστημιακή μόρφωση, αφού είχε σπουδάσει στη Βιομηχανική Σχολή. Ωστόσο, εγκατέλειψε τη δουλειά της στην τράπεζα και βγήκε στο θέατρο.

Παρακολούθησε, επίσης, μαθήματα ρυθμικής και μπαλέτου. Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από την οδό που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε.

Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής – Χριστόφορο Νέζερ, Έλλη Λαμπέτη, Δημήτρη Χορν -, ενώ συνεργάστηκε στενά και με την Μαρίκα Κοτοπούλη, την οποία αντικαθιστούσε στο εναλλασσόμενο ρεπερτόριο του θεάτρου, μαζί με τη Γεωργία Βασιλειάδου, όταν η Μαρίκα Κοτοπούλη ταξίδευε στο εξωτερικό.

Πραγματοποίησε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση το 1951 στην ταινία «Η λύκαινα» της Μαρίας Πλυτά, ενώ η συνεργασία της με την Φίνος Φιλμ ξεκίνησε το 1958 με την ταινία «Η Κυρά μας η Μαμή». Γύρισε συνολικά 31 ταινίες

Σαπφώ Νοταρά: Ερμηνείες που άφησαν εποχή

Το μεγάλο κοινό γνώρισε και αγάπησε τη Σαπφώ Νοταρά από την ιδιαίτερη φωνή της. Ο ρόλος της Κλημεντίνης Περπερίδου, μιας αποτυχημένης πριμαντόνας, στο ραδιοφωνικό σίριαλ «Ημερολόγιο ενός θυρωρού» του Κώστα Πρετεντέρη, ήταν ο προσωπικός της θρίαμβος στις αρχές της δεκαετίας του ’60.

Επιτυχημένη ήταν και η παρουσία της στον κινηματογράφο, με πλήθος ρόλων, κυρίως δευτεραγωνιστικών: «Η λύκαινα» (1951), «Κυριακάτικο Ξύπνημα» (1954), «Συνοικία το όνειρο» (1961), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Δημήτρη μου, Δημήτρη μου» (1967) και «Αχ! αυτή η γυναίκα μου» (1967), με τις ιστορικές ατάκες «μπουρλότο» και «εδώ γίνονται Σόδομα και Γόμορρα».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, οι εμφανίσεις στο θεατρικό σανίδι αραίωσαν, αλλά ξεχώρισε για τη συμμετοχή της στις παραστάσεις: «Τρωάδες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη (1977), «Φιλουμένα Μαρτουράνο» δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη (1978) και «Πορνογραφία» του Μάνου Χατζιδάκι, που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα της (1982-1983).

Μεταξύ των ερμηνειών της περιλαμβάνεται ένα τραγούδι σε στίχους του Ζαν-Πωλ Σαρτρ και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, με τίτλο «Στην Οδό του Μπλαμαντώ»

Εσωστρεφής και μοναχική

Η Σαπφώ Νοταρά συχνά, ενσάρκωνε την αυταρχική και άσχημη γυναίκα, αν και δεν της άρεσαν καθόλου αυτοί οι ρόλοι.

Πολλοί σκηνοθέτες της ζητούσαν να φωνάζει με αποτέλεσμα να ακούγεται τραχιά η φωνή της, γεγονός που την ενοχλούσε

Αισθανόταν αδικημένη και πίστευε ότι είχε το ταλέντο για να υποδυθεί και άλλους χαρακτήρες.

Και μπορεί ο κόσμος όταν σκέφτεται την ατάκα «εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα» να «ακούει» τη φωνή της Νοταρά, στην πραγματικότητα όμως η ηθοποιός είχε μια πιο βαθιά και καθαρή φωνή χωρίς το χαρακτηριστικό «γρέζι» που ακούμε στις ταινίες. Η ίδια στη ζωή της ήταν μια ευγενική και γλυκιά γυναίκα.

Η προσωπική της ζωή δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στον κόσμο μιας και η ίδια ήταν εσωστρεφής και μοναχική. Για αυτό δεν έδινε συνεντεύξεις, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής της είχε επιλέξει να κάνει παρέα μόνο με λίγους ανθρώπους, όπως με τον Κώστα Ταχτσή και τον Γιάννη Τσαρούχη.

Ο τελευταίος ήταν αυτός που εκπλήρωσε το μεγάλο της όνειρο, να παίξει σε τραγωδία.

Μάλιστα, ο Τσαρούχης ήθελε να ανεβάσει και μια θεατρική παράσταση με πρωταγωνίστρια τη Νοταρά, αλλά η ηθοποιός λόγω ηλικίας, δεν μπορούσε να αποστηθίσει τόσα πολλά λόγια.

Η μεγάλη της αγάπη

Η Σαπφώ Νοταρά ήταν φειδωλή στις κουβέντες για την προσωπική της ζωή.

Μόνο όσοι την ήξεραν καλά, γνώριζαν για τον μοναδικό μεγάλο έρωτα της, έναν νεαρό αντάρτη.

Ήταν μια φλογερή σχέση, που τελείωσε νωρίς γιατί ο νεαρός έφυγε για το βουνό και αργότερα συνελήφθη, με αποτέλεσμα η Σαπφώ να χάσει για πάντα τα ίχνη του.

Τελικά η αγαπημένη κωμικός δεν παντρεύτηκε ποτέ.

«Έφυγε» μόνη

Ζούσε ολομόναχη και χωρίς οικονομικούς πόρους, σ’ ένα μικρό διαμέρισμα στην Αθήνα επί της πλατείας Κουμουνδούρου, σημερινής πλατείας Ελευθερίας, στον αριθμό 22, το ενοίκιο του οποίου πλήρωνε κάποιος νέος επιχειρηματίας θαυμαστής της, που έμεινε, όμως, άγνωστος.

Με πολλά προβλήματα υγείας, η σπουδαία ηθοποιός βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της από τους περιοίκους στις 13 Ιουνίου του 1985.

Πέθανε μόνη και τη βρήκαν μετά από δύο μέρες στη συνηθισμένη της θέση και με ένα τσιγάρο που είχε σβήσει στο χέρι της

Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση είχε αφήσει την τελευταία της πνοή δύο ημέρες νωρίτερα, στις 11 Ιουνίου, συνεπεία καρδιακής προσβολής.

Κηδεύτηκε σε στενό κύκλο στο Νεκροταφείο του Ζωγράφου. Οι μόνοι της συγγενείς ήταν ανίψια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
Έλλη Λαμπέτη: Η κορυφαία πρωταγωνίστρια του θεάτρου και του κινηματογράφου