Σκοτώστε τον Βενσάν | Κριτική της ταινίας

Κριτική της ταινίας Σκοτώστε τον Βενσάν (“Vincent Must Die”): Θρίλερ, γαλλικής και βελγικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Στεφάν Καστάν, με τους Καρίμ Λεκλού, Βιμάλα Πονς, Φρανσουά Σατό, Μισέλ Περέζ κα.

Περίεργη και εξόχως ενδιαφέρουσα ομολογουμένως ταινία, με την τόλμη ενός πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, που συνδυάζει, με μία δεξιοτεχνική μαεστρία, συγκοινωνούντα κινηματογραφικά είδη: τον τρόμο, το ψυχολογικό θρίλερ, την επιστημονική φαντασία, τη σάτιρα, τη μαύρη κωμωδία και τον ρομαντισμό.

Ο Στεφάν Καστάν, ένας ηθοποιός χωρίς ιδιαίτερη αναγνώριση, στο ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης, θα μας ξαφνιάσει θετικά, με την αλληγορική ταινία του για την ολοένα αυξανόμενη τοξικότητα, την ανεξέλεγκτη βία, τη διάχυση του μίσους. Όλα αυτά τα ζοφερά, που εξαπλώνονται ειδικά στον «πολιτισμένο» κόσμο, τα τελευταία χρόνια. Μπορεί το στόρι να στηρίζεται σε μία υπερβολή, δάνειο από την επιστημονική φαντασία, με την εισβολή της εχθρότητας μέσω «απαλών» ζόμπι, που αρκούνται στην ανελέητη επιθετικότητα, το ξύλο, αλλά η καρδιά της ταινίας χτυπά όταν μπαίνει το στοιχείο της συντροφικότητας, της ανθρώπινης επαφής, ακόμη και του αισθήματος.

Ένα κακόγουστο αστείο στον χώρο εργασίας θα πυροδοτήσει κακά δεινά για τον Βενσάν. Έπειτα από δυο παράλογες βίαιες επιθέσεις, χωρίς προφανή λόγο, εναντίον του, σύντομα διαπιστώνει ότι δεν είναι μόνο οι συνάδελφοί του που θέλουν να τον σκοτώσουν στο ξύλο, αλλά και όλοι όσοι έρχονται σε οπτική επαφή μαζί του. Από μία εύσωμη γυναίκα κάποιας ηλικίας μέχρι τα αθώα παιδιά του γείτονα τον βάζουν στο μάτι. Ο Βενσάν, ένας υποτονικός υπάλληλος, κολλημένος στον υπολογιστή του, θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την πόλη και να καταφύγει στο πατρικό του στην ύπαιθρο. Όμως, κι εκεί θα συνεχιστεί ο εφιάλτης του, ενώ θα μάθει ότι το αυξανόμενο κύμα βίας παίρνει διαστάσεις πανδημίας. Στο πρόσωπο μιας σερβιτόρας, θα βρει τη συμπαράσταση και το κουράγιο να παλέψουν μαζί την παράνοια που κατακλύζει τον κόσμο.

Ο Καστάν διαβάζει έξοχα το παρόν, την καθημερινότητα, τη νοσηρή κανονικότητα, με όλα τα μικρά και μεγάλα αποτρόπαια που συμβαίνουν, χωρίς να ανησυχούν ιδιαίτερα κανέναν και προαναγγέλλει ότι το δυστοπικό μέλλον βρίσκεται ήδη στην εξώπορτα. Όταν ένα λάθος βλέμμα, μία ασυναίσθητη κίνηση, μπορεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτη βία, όταν ο ατομικισμός πλέον έχει γίνει θρησκεία, μαζί με το χρήμα, το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο. Ο Καστάν, έχει πιάσει το νόημα και για να μην ξεπέσει σε ένα φιλμ τρόμου, ένα θρίλερ, που απλώς επιζητά το σασπένς, θα στραφεί σωστά προς τη μαύρη κωμωδία, έχοντας ως πρότυπο την εξαίσια ταινία του Σκορσέζε «Μετά τα Μεσάνυχτα».

Παράλληλα, το σασπένς και η αγχώδης κατάσταση του ήρωα, κλιμακώνονται με σωστούς ρυθμούς, που η μείξη τους με τη σάτιρα μίας μεταπανδημικής εποχής και τη μαύρη κωμωδία θα δέσει αρμονικά και θα στείλουν το μήνυμα αφύπνισης ότι ή αλλάζουμε ρότα ή θα μάθουμε αν πράγματι τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα.

Εξαιρετική και η επιλογή του πρωταγωνιστή Καρίμ Λεκλού, που διαθέτει φάτσα και σώμα ενός νερόβραστου αδέξιου απορημένου πανικόβλητου ανθρωπάκου, ενός αντιήρωα που πρέπει να αντέξει την τρομαχτική φύση του ανθρώπου.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Τυχαίοι άγνωστοι αρχίζουν ξαφνικά να επιτίθενται στον Βενσάν, έναν συνηθισμένο άνδρα, με δολοφονικές προθέσεις. Η καθημερινότητά του ανατρέπεται και καθώς τα πράγματα ξεφεύγουν βίαια από τον έλεγχο, αναγκάζεται να φύγει και να αλλάξει εντελώς τη ζωή του.

ΑΠΕ ΜΠΕ Χάρης Αναγνωστάκης