Αποστομωτικός, oρμητικός, με επιχειρήματα ο σκηνοθέτης του «Έτερος Εγώ» Σωτήρης Τσαφούλιας σχολίασε τις πρόσφατες καταγγελίες για σεξουαλική και εργασιακή παρενόχληση.
«Ανήκω στη γενιά των χωρισμένων γονιών και ανήκω σε αυτή τη γενιά όχι γιατί ξεχαρβαλώσαμε την κοινωνία που παραλάβαμε αλλά γιατί αντιληφθήκαμε νωρίς ότι η κοινωνία που παραλάβαμε έχει τρομερές παθογένειες» δήλωσε σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Το Πρωινό» του ΑΝΤ1.
«Ο λόγος που βγαίνω και μιλάω είναι για να προστατέψω αυτούς έχουν το θάρρος και βγαίνουν και μιλάνε απέναντι στις φωνές παλαιότερων που δεν αρθρώνουν τον λόγο που θα έπρεπε στην παρούσα κατάσταση. Εγώ δεν έχω ακούσει κάποιο από τα θύματα να βγαίνει εκτός ορίων ούτε αυτούς που μιλάνε υπέρ τους. Βλέπω μια απίστευτη ηρεμία και αγάπη».
«Θα σταθούμε με αγάπη και απέναντι στους θύτες γιατί και αυτοί έχουν παράπλευρες απώλειες, αλλά δεν είναι η ώρα να ασχοληθούμε με αυτούς. Είναι ώρα να ασχοληθούμε με τα θύματα».
«Χαίρομαι που ξεκινά όλο αυτό από το θέατρο. Είναι περίπτωση Αντιγόνης – Κρέοντα. Δηλαδή για την πάλη μεταξύ της αξίας και της αρχής. Και αυτή τη στιγμή επειδή έχω ακούσει και τον όρο ανθρωποφαγία, το τελευταίο διάστημα, τον οποίο δεν τον άκουσα για παράδειγμα στην περίπτωση του Ζακ Κωστόπουλου, δεν το άκουσα σε καταγγελίες την εποχή που η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να ακούσει. Τον ακούω τώρα. »
«Αν λοιπόν ανθρωποφαγία λέγεται αυτό που κάνετε εσείς τώρα και λέγεται τηλεδίκη, το να αυτοϊκανοποιείσαι μπροστά σε μία έντρομη γυναίκα, που με κλάματα στα μάτια να προσπαθεί να βγει από πόρτες που έχεις κλειδώσει και συ σ αυτό το θέαμα όχι μόνο να διατηρείς τη στύση σου αλλά να φτάνεις και στην κορύφωση, αυτό πώς ονομάζεται;» διερωτήθηκε.
«Όταν βλέπεις ένα παιδί 6 ετών και λέμε τώρα παραγράφηκε το αδίκημα, αλλά δεν έχει παραγραφεί το δικαίωμα του δράστη να μηνύσει για συκοφαντική δυσφήμηση, το τραύμα στην πληγή του Μοθωναίου, στα πόσα χρόνια παραγράφεται;
»Ακούω να μιλάμε για τους ανθρώπους που τους κατηγορούν και αποκαλούνται μεγάλοι καλλιτέχνες. Ποιος είναι ο μεγάλος καλλιτέχνης; Δεν υπάρχει μεγάλος καλλιτέχνης αν δεν έχεις γίνει σπουδαίος άνθρωπος. Η ανθρωπιά και η εξέλιξη συμπαρασύρει και το επάγγελμα. »Παίρνω μια φράση από την Αντιγόνη, «τα έργα πρέπει να μετρά και όχι τα χρόνια», συνεχίζει σε μία καθηλωτική συνέντευξη του ο σκηνοθέτης.
Και συνέχισε λέγοντας «Ποιο θέατρο κινδυνεύει; Το θέατρο ξεκίνησε το 750 π.Χ. Μετράει 3.000 χρόνια, ο Λιάγκας και ο Τσαφούλιας επειδή δεν είναι καλά σαν άνθρωποι επειδή το πάτησαν για 3 ή 4 δεκαετίες θα κινδυνεύσει το θέατρο από αυτούς; ΄»
«Το κάτσε φρόνιμα πρέπει να πάει σε αυτούς που αδυνατούν να διαχωρίσουν το φλερτ από την παρενόχληση. Σε αυτούς που απέναντι σε βιασμένες ψυχές και κορμιά αναζητούν την ευκαιρία τους να ξεθάψουν την καριέρα τους ή να συνεργαστούν με ανθρώπους που δε συνεργάστηκαν. Σε αυτόν που δεν μπορεί να παραδεχτεί το λάθος του και αν ζητήσει μια συγνώμη, λέγοντας ζητούμε συγνώμη, που δεν καταφέραμε να μεταλαμπαδεύσουμε τη γνώση χωρίς τη βία που τη συνόδευε όταν τη λάβαμε εμείς. Εκεί πάει το κάτσε φρόνιμα. Στον Ζακ Κωστόπουλο και στον Μοθωναίο των 6 ετών, πάει η ανθρωποφαγία.
Παροτρύνοντας δε, όλους όσοι θέλουν να καταθέσουν αλλά φοβούνται τις αντιδράσεις είπε χαρακτηριστικά πως «θέλω να θυμίσω σε όλους πως το να είσαι ο Κανένας έχει μεγάλη δύναμη, γιατί τα προβλήματα για τον Οδυσσέα στην Ομήρου Οδύσσεια, ξεκινούν από όταν αποφασίζει να πει το όνομά του, ότι τον λένε Οδυσσέα. Ως Κανένας τύφλωσε τον Πολύφημο. Ως Οδυσσέας υπέστη την οργή του Ποσειδώνα».
«Γιατί τώρα; Άκουσα ότι ένας άνθρωπος που φέρεται να έχει κάνει όλα αυτά θα αποταθεί σε κλινική απεξάρτησης από το σεξ. Εδώ κολλάει το γιατί τώρα; Γιατί δεν αποτάθηκε στην κλινική όταν ένιωσε την πρώτη ορμή; Μετά τον πρώτο βιασμό; Μετά τον δεύτερο, τον τρίτο. Γιατί τώρα;» είπε ακόμα.
«Ο σκηνοθέτης που τραυματίζει τον ηθοποιό δεν είναι σκηνοθέτης, είναι οπερατέρ. Καλλιτέχνης δεν είναι επάγγελμα, καλλιτέχνης είναι η εξέλιξη του ανθρώπου. Ο κύριος Μοθωναίος είναι τεράστιος καλλιτέχνης όχι γιατί ασκεί την υποκριτική αλλά διότι έχει υποστεί τόση ασχήμια από το ανθρώπινο είδος και ξυπνάει κάθε πρωί και λέει στον εαυτό του ότι αξίζει τη χαρά και δέχεται την αγκαλιά ενός ανθρώπου. Αυτό είναι καλλιτεχνία. Δεν είναι να στέκεσαι στην Επίδαυρο και να τραβάς μονολόγους και να συντονίζονται οι πέτρες. Οι πέτρες και τα σανίδια δεν είναι τίποτα χωρίς τους ανθρώπους » είπε με έμφαση.
«Αγαπάμε τη δικαιοσύνη και τη σεβόμαστε αλλά και αυτή από ανθρώπους φτιάχτηκε και είναι ατελής» είπε ο σκηνοθέτης τον οποίο χειροκρότησαν όσοι βρισκόταν στο πλατό.
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
