Από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες των rhythm ‘n’ blues και της soul, με τη δική του θέση στο Rock and Roll Hall of Fame -ως μέλος των Booker T & the MGs- και με ιστορικές συνεργασίες στο ενεργητικό του, έρχεται στη Θεσσαλονίκη με την αυθεντική μπάντα των θρυλικών Blues Brothers. O Steve «the Colonel» Cropper έδωσε συνέντευξη στην Δανάη Σοφία Βαρδαλή και το περιοδικό CITY.
Η περιοδεία σας δηλώνει ότι βρίσκεστε «30 χρόνια σε αποστολή» (30 Years And Still On A Mission). Ποια είναι η «αποστολή» που θα φέρετε εις πέρας με τη συναυλία σας στη Θεσσαλονίκη;
Η «αποστολή» ποτέ δεν τελειώνει! Τουλάχιστον όχι, όσο ακόμη θα υπάρχουν παιδιά σαν τον Τζόλιετ και τον Έλγουντ (τους δύο Blues Brothers) σε κάποιο ορφανοτροφείο. Τουλάχιστον όχι, όσο θα υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που διψούν για χαρά, γέλιο και κέφι. Είναι μια διαρκής και αέναη αποστολή, να παραμένουμε σε καλή διάθεση και να αντιμετωπίζουμε με θετική στάση την κάθε ημέρα.
Πριν τους Blues Brothes, είχατε μια αρκετά εντυπωσιακή καριέρα με τους Booker T & the MGs, την Stax Records, τον Otis Redding… Πώς γίνατε λοιπόν ένας από τους Blues Brothers;
Όσο απλό κι αν ακούγεται, ο Τζον (Μπελούσι) και ο Νταν (Ακρόυντ) με κάλεσαν για να στήσουμε μαζί την μπάντα. Ο Πολ Σάφφερ (Paul Shaffer) μας σύστησε και του χρωστάμε ένα μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας που επακολούθησε τα επόμενα χρόνια. Δεν ήταν μόνο ένας εμπνευσμένος πιανίστας αλλά και ένας σπουδαίος μαέστρος και ενορχηστρωτής.
Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνησή σας από τη θητεία σας ως μία από τις βασικές δημιουργικές δυνάμεις της Stax Records; Είχατε τότε την επίγνωση ότι γράφετε κομμάτια που θα μείνουν στην ιστορία ή απλώς ήσασταν μια παρέα μουσικών που έκαναν την πλάκα τους;
Οι πιο έντονες αναμνήσεις μου από εκείνη την περίοδο είναι αυτές τις οποίες κρατώ ακόμη ζωντανές με το να παίζω κάθε φορά ζωντανά μουσική επί σκηνής. Αυτές οι αναμνήσεις άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου και θα εξακολουθήσουν να είναι αποτελούν πηγή έμπνευσης. Νομίζω πως πίσω σε εκείνη την εποχή ήμασταν στην ουσία μια ομάδα μουσικών που έκαναν το κέφι τους και είχαμε τη μεγάλη τύχη να μπορούμε να περνάμε καλά, κάνοντας απλώς τη δουλειά μας.
Τα τραγούδια της Stax αποτελούν ορόσημα στη soul μουσική, αν και ηχογραφήθηκαν με πολύ λιτά μέσα. Πιστεύετε πως η πληθώρα τεχνικών μέσων και η τεχνολογία ουσιαστικά βάζουν εμπόδια στη δημιουργικότητα;
Πρόκειται για δύο διαφορετικά ζητήματα. Προσωπικά πιστεύω πως η ύπαρξη καλού εξοπλισμού μαζί με την τεχνολογία βοηθούν. Πολύ συχνά εξυπηρετούν και προάγουν τη δημιουργικότητα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να την υποκαθιστούν. Η έμπνευση είναι μια υπόθεση πολύ προσωπική και πολύ μοναχική. Η εξωτερίκευση της δημιουργίας σημαίνει ταυτόχρονα και την κοινή χρήση της μαζικά και ειδικά στις μέρες μας θέλουμε η τεχνολογία να είναι ένα εργαλείο αξιόπιστο.
Έχοντας δουλέψει για πάνω από πενήντα χρόνια στη μουσική βιομηχανία έχετε βιώσει όλες της τις δραματικές αλλαγές. Κατά πόσο πιστεύετε ότι έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι παράγουν αλλά και αντιλαμβάνονται τη μουσική; Κάποτε οι άνθρωποι αγόραζαν δίσκους βινυλίου και τους κρατούσαν στο σπίτι τους, σαν κομμάτι μιας προσωπικής, πνευματικής περιουσίας. Σαν ένα ολοκληρωμένο έργο τέχνης, το οποίο απέκτησαν σε κάποια φάση της ζωής τους για να τους συντροφεύει για πάντα και το οποίο μετά κληροδοτούσαν στα παιδιά τους. Στις μέρες μας, κατεβάζουμε θραύσματα μουσικής ως μεμονωμένα κομμάτια από το διαδίκτυο, τα αποθηκεύουμε προσωρινά σε μορφή mp3, τα μετακινούμε για να εξοικονομήσουμε αποθηκευτικό χώρο και να μπορέσουμε να κατεβάσουμε κι άλλα ή απλώς τα διαγράφουμε. Η έννοια του «προσωρινού» έχει κατακερματίσει την ακεραιότητα του μουσικού έργου αλλά και τη διάρκειά του στο χρόνο.
Εσείς μεταδώσατε την αγάπη για τα rhythm ‘n’ blues στον Νταν Ακρόυντ και τον Τζον Μπελούσι ή ήταν ήδη μυημένοι στα blues;
Πιστεύω ότι όλοι λίγο πολύ συμβάλαμε στην Blues Brothers Band. Αλλά δεν ήμασταν εμείς οι «δάσκαλοι» του Νταν Ακρόυντ και του Τζον Μπελούσι. Αυτοί ήταν ουσιαστικά οι δικοί μας εμπνευστές και η πραγματική ψυχή του συγκροτήματος. Εξάλλου, τόσο ο Νταν όσο και ο Τζον είχαν τη δική τους μουσική ιστορία πολύ πριν τους Blues Brothers.
Οι μουσικοί έχουν τελικά πιο οξυμμένα κωμικά αντανακλαστικά;
Κάθε άνθρωπος, όχι μόνο ένας μουσικός, αν παραμείνει μακριά από την κωμωδία, αν δεν έχει καμία αίσθηση του χιούμορ, είναι σαν να έχει καταδικαστεί στη φυλακή. Ειδικά στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε! Η ίδια η ζωή είναι μια συνεχής εναλλαγή ανάμεσα στην τραγωδία και την κωμωδία. Πώς μπορεί ένας καλλιτέχνης να πάρει ή να δώσει πράγματα αν δεν αλληλεπιδρά με τους υπόλοιπους ανθρώπους;
Πείτε μας μερικά πράγματα για τη συναυλία σας στη Θεσσαλονίκη και τι αναμένεται να συμβεί πάνω και κάτω από τη σκηνή;
Επί σκηνής θα είναι, όπως πάντα, η Blues Brothers Band. Οπωσδήποτε θα είμαι εγώ εκεί, ο Lou (Lou «Blue Lou» Marini – σαξόφωνο) και ο Alan (Alan «Mr. Fabulous» Rubin – τρομπέτα) επίσης. Σπουδαίοι μουσικοί θα παίζουν μαζί μας και θα έχουμε την τιμή να έχουμε μαζί μας και ένα πολύ σημαντικό συγκρότημα, τους Matt Oree Band που θα ανοίξουν τη συναυλία.
Το κοινό δηλαδή θα αναγνωρίσει κάποιες γνωστές μελωδίες από αυτές που ακούγονται και στην ταινία των Blues Brothers;
Για αυτά τα γνωστά και οικεία σε όλους μας τραγούδια δεν συναντιόμαστε άλλωστε; Οπότε, όλοι να είναι εκεί και τους εύχομαι να περάσουν πολύ καλά!
Οι Blues Brothers έχουν αφήσει πίσω τους τραγούδια που κατάφεραν να καθηλώσουν ακροατήρια σε ολόκληρο τον κόσμο. Γράφονται σήμερα αντίστοιχα τραγούδια;
Αξιόλογα τραγούδια γράφονται σήμερα και θα εξακολουθήσουν να γράφονται και στο μέλλον. Εκτός κι αν σταματήσει η ίδια η ζωή! Σήμερα είναι βέβαια κάπως δύσκολο να διακρίνει κανείς τα καλύτερα από τα χειρότερα. Ίσως λόγω του μεγάλου όγκου τραγουδιών που κυκλοφορεί, ίσως λόγω της υπερβολικής και ανακριβούς πληροφόρησης, ίσως επειδή το ένστικτο του ίδιου του κοινού έχει χαλαρώσει;
info:
opening act: Matt Oree Band
Δευτέρα 19 Ιουλίου
έναρξη 21.30
εισιτήρια: 36, 39?
πληροφορίες: 2310 271116
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
