Συνέντευξη του Σπύρου Γραμμένου

Ζει στα Γιάννενα, είναι γύρω στα τριάντα και γράφει τραγούδια με ένα δικό του πολύ ιδιαίτερο και εντελώς προσωπικό στιλ, δίνοντας βάση στα στιχάκια όπως τον παλιό καιρό, θυμίζοντας λίγο από Γιάννη Λογοθέτη και Λουκιανό Κηλαηδόνη έως Σάκη Μπουλά και Τζίμη Πανούση. Μας μίλησε, εκτός των άλλων, για την πρώτη του παράσταση στη Θεσσαλονίκη την Παρασκευή 22 Μαΐου και για τον πρώτο του δίσκο που κυκλοφορεί σε λίγους μήνες.

Ποιος είναι ο Σπύρος Γραμμένος; Δύσκολη ερώτηση! Καλύτερα να ρωτούσες κάποιον που να με γνωρίζει περισσότερο από μένα! Τώρα βασικά από ότι μου έχουν πει, είναι ένας τύπος που ξενερώνει με την κοροϊδία που βλέπει καθημερινά γύρω του, που του αρέσουν τα χαμόγελα, οι παρέες, η φασαρία, η μοναξιά, το να κουρεύει, ενώ είναι εγωκεντρικός και ντροπαλός συνάμα.

Το βιογραφικό σου αναφέρει πως έχεις κιόλας «τέσσερις προσωπικούς δίσκους, αλλά πολύ προσωπικούς». Τι εννοείς, ακριβώς; Τέσσερις προσωπικοί δίσκοι είναι τα τραγούδια που παίζω εδώ και κάποια χρόνια στους φίλους. Είναι τα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν σε κασέτες, που μοιράστηκαν σε φίλους και τους λέω «προσωπικούς δίσκους» για να ξεχωρίζουν από τον δίσκο που ετοιμάζω με τους «meatballmakers». Ο δίσκος που ετοιμάζουμε, αν όλα πάνε καλά, θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβρη και θα ακούει στο όνομα «Λίγο πριν τα τιράντα». Aν βέβαια καθυστερήσει θα πρέπει να αλλάξουμε και τον τίτλο?

Γιατί γράφεις και παρουσιάζεις δημόσια τη μουσική και τη γραφή σου; Πρώτα απ όλα για να γλιτώνω τα χρήματα που θα έδινα στους ψυχιάτρους! Από κει και πέρα αν το κανείς μια δυο φορές, εθίζεσαι. Περνούν οι μέρες και σου λείπει, αρχίζεις να πονάς, να έχεις ζαλάδες, ρίγος να γράφεις καινούρια πράγματα και να νιώθεις ότι πρέπει να τα πεις κάπου! Κυνηγάς την μάνα σου με ένα χαρτί στο χέρι και η καημένη ενώ κάνει πιστολάκι προσπαθεί να πείσει την πελάτισσα ότι δεν είσαι τρελός, αλλά καλλιτέχνης!

Ως νέος τραγουδοποιός που σου αρέσει και η σάτιρα, σε φοβίζει η υπέρβαση των ορίων που μερικοί αντέχουν στη σάτιρα; Τα όρια τα βάζεις εσύ σε αυτό που κανείς. Εσύ προετοιμάζεις αυτόν που θα δεχτεί την σάτιρα, είναι πολύ δύσκολο πράγμα δεν είναι όλοι έτοιμοι να το δεχτούν?πολλές φορές με αγχώνει αλλά μέχρι να ανεβώ στο πάλκο. Εκεί τελειώνουν όλα δεν υπάρχει επιστροφή.

Η φάση στα Γιάννενα πώς είναι με τις μουσικές και τα συν αυτώ; Λόγω του κλίματος, τα Γιάννενα προσφέρουν δημιουργική διάθεση. Πάντα είχαν πολλά συγκροτήματα, πολλούς μουσικούς και γενικά καλλιτέχνες. Τώρα το αν μπορεί κάποιος να ζήσει απ αυτό…

Η σύγχρόνη κοινωνικό – πολιτική πραγματικότητα δεν είναι πια σε ένα βαθμό τόσο ξεκάθαρα αστεία, ώστε να σε δυσκολεύει; Η σύγχρονη κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα δεν είναι αστεία. Είναι γελοία! Είναι πολύ κακό humor με τέτοια αστεία που υποβαθμίζουν την νοημοσύνη μας. Και όταν κάτι είναι γελοίο, σου δίνει τροφή για να ασχοληθείς μαζί του.

Τι θα παρουσιάσεις στο «Ελληνικό»; Αυτό που ήθελα να παρουσιάσω από μικρός, ήταν οι επιδείξεις taper? θυμάμαι να μαζεύονται στο σπίτι κυρίες και να τρελαίνονται με τα καινούρια μοντέλα αποθήκευσης και συντήρησης τροφίμων. Τελικά δεν τα κατάφερα να το κάνω αυτό οπότε θα παίξουμε μουσική! Θα παίξουμε κομμάτια από το «Λίγο πριν τα τιράντα», κάποιες διασκευές από παλιά κυρίως τραγούδια (που σκοτεινές δυνάμεις προσπαθούν να μας κάνουν να τα ξεχάσουμε) και από εκεί και πέρα το πρόγραμμα ξεφεύγει από εμάς

Ποια είναι η αγαπημένη σου πηγή εμπνεύσεων; Πέρα από την καθημερινότητα αυτό που ευχαριστώ πραγματικά είναι το κανάλι της βουλής! Αλλά και οι ειδήσεις, εκεί έχει τα πάντα! Σε μια ώρα δέχεσαι τόσες άχρηστες πληροφορίες και τόσα συναισθήματα που κλείνεις την τηλεόραση και πρέπει να βγεις στους δρόμους να τρέχεις και να ουρλιάζεις ή να πάρεις ένα χαρτί και ένα στυλό και να αρχίσεις να γραφείς!

Οι επιρροές σου. Αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.., «45 Γιάννηδες» και άλλοι? Από πού να αρχίσω; Από τον Γιάννη τον Λογοθέτη, που θα υπάρχει και ένα κομμάτι του στο δίσκο που ετοιμάζουμε, τον Johnny Βαβούρα, τον Γιάννη Ζουγανέλη, τον Γιάννη Μηλιώκα, που χάρηκα πολύ που τον ξαναείδα στο πατάρι, και πέρα από τους Γιάννηδες ο Λουκιανός, ο Θέμης Ανδρεάδης, ο Σάκης Μπουλάς και ο Τζίμης ο Πανούσης που είναι και ο πρώτος στο είδος

Και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δουλειάς σου; Κάτι μικρό και επίκαιρο, μια διασκευή που έγραψα επάνω στο γνωστό τραγούδι «Γέλαγε η Μαρία», του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, που τραγούδησε ο Γιάννης Πουλόπουλος το 1969.

Πρωτότυποι στίχοι:
Κύλαγε το τσέρκι στην οδό φυλής
Αστραφτε στο ήλιο κάποια τζαμαρία
Αρπαξες την πέτρα δίχως να σκεφτείς
Τίναξες το χέρι … κάτω η τζαμαρία
Γέλαγε η Μαρία, η Μαρία!!!

Διασκευή: Σπύρος Γραμμένος

Βρόμαγε βενζίνη όλη η γειτονιά
είχαμε τρομάξει την αστυνομία
έβαζες σημάδι Α.Τ.Μ. πολλά
του μικροαστούλη την δημοκρατία
Γέλαγε η Μαρία η Μαρία!!!


Καφωδείο Ελληνικό
Ιουστινιανού 3, τηλ: 2310237016
Παρασκευή 22 Μαΐου