Τα Κόκκινα Φανάρια

Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1963-1964 και έκοψε 473.686 εισιτήρια. To 1964 ήταν υποψήφια για βραβείο Όσκαρ, στην κατηγορία της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Τo Όσκαρ κέρδισε η ταινία του Φελίνι “8 1/2”. Τα Κόκκινα Φανάρια κατέλαβαν την 3η θέση σε 92 ταινίες.

Υπόθεση Εφτά γυναίκες, εφτά ιστορίες. Η Ελένη (Τζένη Καρέζη) μια κοπέλα που μεγάλωσε στις όχθες του Δούναβη και σπούδασε γλυπτική στο Βουκουρέστι, αλλά ο πόλεμος την έφερε στην Ελλάδα. Η «πριγκιπέσα», όπως την αποκαλούν, που συναντά κρυφά ένα νεαρό φοιτητή τον Πέτρο (Δημήτρης Παπαμιχαήλ), ο οποίος δεν γνωρίζει τη ζωή που κάνει. Η Ελένη είναι έρμαιο στα χέρια του Μιχαήλου (Γιώργος Φούντας), του αδυσώπητου πατρώνου της που απειλεί να τα πει όλα αν δεν υποκύψει στις επιθυμίες του. Η Μαίρη (Μαίρη Χρονοπούλου) που ερωτεύεται παράφορα τον Άγγελο (Φαίδων Γεωργίτσης), ένα ξανθό αγόρι το οποίο μαζί της γνώρισε για πρώτη φορά τον έρωτα. Η Μαρίνα (Κατερίνα Χέλμη) παράφορα ερωτευμένη με ένα σωματέμπορο, τον Ντόρη (Κώστας Κούρτης), εξαρτά όλη της την ύπαρξη απ’ αυτόν. Η Άννα (Αλεξάνδρα Λαδικού) που κρατάει καλά φυλαγμένο το μεγάλο μυστικό της, την ύπαρξη ενός παιδιού, το οποίο εκείνη σπουδάζει κρυφά και αγαπά τον καπετάν Νικόλα (Μάνος Κατράκης) και χρόνια πελάτη της. Η Μυρσίνη (Ελένη Ανουσάκη), μια νεόκοπη ιερόδουλη, η μόνη που βλέπει τις αλλαγές που έρχονται. Η Μαντάμ Παρί (Δεσπω Διαμαντίδου), η μεγαλύτερη σε ηλικία, είναι η “μάνατζερ” των κοριτσιών και είναι ερωτευμένη με τον Μιχαήλο. Η Κατερίνα (Ηρώ Κυριακάκη), η καθαρίστρια του σπιτιού, είναι μια ταλαιπωρημένη και μεσόκοπη γυναίκα, που περιμένει τον γέρο άντρα της (Νότης Περγιάλης) να βγει από το άσυλο και ονειρεύεται να φύγουν και να ζήσουν ειρηνικά στην παράγκα τους. Τα κορίτσια ζουν και εργάζονται στο “σπίτι” με τα κόκκινα φανάρια της Μαντάμ Παρί, που βρίσκεται στην Τρούμπα του Πειραιά και ονομάζεται Phryne’s Bar. Λίγο αργότερα θα έρθουν τα πάνω κάτω