Κοινοβούλιο: «Παρακαλώ νέοι και νέες σας παραχωρούμε το βήμα για να μας κράξετε, μας ενδιαφέρουν οι απόψεις σας, ελάτε να μας τη πείτε…» Και αυτοί βάλανε τα καλά τους προετοιμάσανε την ομιλία να είναι κόσμια, και επέλεξαν ότι τους έκαιγε, θέματα όπως η παγκοσμιοποίηση, η διατήρηση της πολιτισμικής συνείδησης των κρατών-μελών στους κόλπους της Ε.Ε, ο τουρισμός, η ενεργειακή κρίση κλπ, ακριβώς δηλαδή μια μεταφορά από όσα καθημερινά συζητιούνται στα café, στο face book ή στα e-mail που ανταλλάσσουν μεταξύ τους…
«Δώσατε με την παρουσία σας την πνοή της νεότητας και της ζωντάνιας, της φρεσκάδας και αδιάφθορης σκέψης σας…»… «είναι ζωντανές και ρηξικέλευθες οι απόψεις σας»… «οι νέοι μας βάζουν τα γυαλιά». Στοιχηματίζω το βασίλειο μου ότι εγκωμιαστικά -και μόνο- σχόλια θα υπάρξουν από αύριο Τρίτη που τελειώνουν οι εργασίες της Βουλής των Εφήβων για τους εφήβους που ελάλησαν στη Βουλή. Συγχαρητήρια και κολακείες από τα μέλη του κοινοβουλίου για τη νέα γενιά που καταγγείλει την ανεργία, (λες και υπάρχει κανείς που την υπερασπίζεται), το ρατσισμό, τις αλύτρωτες πατρίδες, υπεραμύνεται της πίστης μας, μιλά τ για την ενίσχυση και την προαγωγή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, για τη παγκόσμια οικονομική κρίση και τις συνέπειες της, για θέματα που αφορούν στην οργάνωση και λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, τον τρόπο παρουσίασης των κοινωνικών θεμάτων από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τον τουρισμό και τη δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξής του, τις δυνατότητες αξιοποίησης των πλούσιων πηγών ενέργειας που διαθέτει η χώρα μας, κλασικά για την έλλειψη αξιοκρατίας σε όλους τους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης και άλλα παρόμοια και πολύ ενδιαφέροντα θέματα
Δεν ήξερα ότι αυτά τα θέματα απασχολούν σήμερα τα 16χρονα… Και από την άλλη πώς να μη θαυμάσεις την ανησυχία τους για το θέμα της ενεργειακής κρίσης και τις συνέπειές της στην Ελλάδα, όπως φυσικά και για την ελλιπή μέριμνα στη ψυχαγωγία των παιδιών, κάτι που οδηγεί, όπως τόνισαν, σε έφηβους εξαρτημένους από το διαδίκτυο (!!!!). Είχα την αίσθηση ότι αυτά απασχολούσαν κάποιους που είναι πάνω από τα –αντα αλλά το χάσμα γενεών φαίνεται ότι έχει γεφυρωθεί! .
Αναρωτιέμαι πόση προσωπική αλήθεια περιέχουν οι προτάσεις τους. Πόσο κοντά στην πραγματικότητα ενός εφήβου είναι αυτοί οι προβληματισμοί. Από την άλλη τι περισσότερο να περιμένεις απο μια γενιά, εγκλωβισμένη στα συστήματα εισαγωγής και στις εκπαιδευτικές πρακτικές αποστήθισης που σπρώχνεται να υιοθετήσει και τις υπάρχουσες απόψεις της ελληνικής κοινωνίας. Μια Βουλή των Εφήβων που είναι καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση με τη Βουλή των Ενηλίκων. Ακίνδυνοι διαφωνούντες;
Θέλω να πιστεύω ότι στα αλήθεια δεν αποτελούν οι συγκεκριμένοι νέοι το αντιπροσωπευτικό κομμάτι της γενιάς τους. Και για εξηγηθώ γιατί φοβάμαι ότι θα παρανοηθούν αυτά που γράφω. Δεν σημαίνει ότι αυτά τα παιδιά είναι απαραίτητα σπασικλάκια, ή μειονεκτούν σε πάθος, ή δεν πιστεύουν αυτά που είπαν από το βήμα της βουλής… Δεν είναι εκεί το θέμα για μένα τουλάχιστον. Αυτό που θεωρώ επικίνδυνο και ανησυχητικά καθησυχαστικό είναι η παραγωγή political correct πολιτών. Μου είναι εντελώς αφύσικο ένα 16χρονο, να έχει ως προτεραιότητα στις ανησυχίες του τη παγκόσμια κατάσταση, την ενεργειακή κρίση, ή την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών ενέργειας…
Ποιος κοροϊδεύει ποιόν; Ποιος διεστραμμένος εγκέφαλος τους πότισε έτσι; Σαν κάποιος να έκοψε τη ροή ενός ποταμού χτίζοντας ένα φράγμα για να φτιάξει καλλιεργήσιμες εκτάσεις, θερμοκήπια και άλλα χρήσιμα. Έκοψε όμως την άγρια ορμή του νερού που χάραζε τη δική του πορεία και στις όχθες του ανθίζαν τα σπάνια λουλούδια. Αυτή η σιχαμερή κατευθυντήρια δομή της εκπαίδευσης… που σε υποχρεώνει στα 16 να αποφασίσεις τι σου αρέσει… και το πανάθλιο σύστημα που αντί να πας στη σχολή μουσικολογίας σε σπρώχνει στη ζωικής αναπαραγωγής. Αυτή η αθλιότητα του συστήματος που φροντίζει να γεμίσει άγχη πριν τους εφοδιάσει με θεμελιώδεις γνώσεις. Αντί να καλλιεργεί τη ψυχή διδάσκοντας ποίηση, φιλοσοφία και λογοτεχνία, αντί να οχυρώνει ηθικά και να γίνεται εφαλτήριο για να πετάξουν στο δικό τους ουρανό, ύπουλα τα μπουκώνει με «σοβαρούς προβληματισμούς».
Το να είσαι ένα βήμα μπροστά, να επαναστατείς στα κεθιερωμένα, να στέκεσαι στην άλλη πλευρά του δρόμου, το σπάσιμο μια κατεστημένης κατάστασης, οι ανατροπές και οι ρήξεις δεν γίνονται με τις ευλογίες της κοινωνίας μας, πολύ περισσότερο με τη συνδρομή της και με το κάλεσμα «ελάτε να μου πείτε τι δεν σας αρέσει …να διορθωθώ» Στο πρόσωπο κάποιων δύστυχων νέων που δόθηκε ο λόγος βρέθηκαν οι βαλβίδες ασφαλείας της χύτρας να ξεφουσκώσει η σούπα που βράζει. Ντεμέκ αφουγκραζόμαστε τη νεολαία και παίρνουμε σοβαρά τα λόγια σας. Ελεγχόμενος ατμός για να μην εκραγεί η κατσαρόλα. Το αίμα που βράζει να κρυώσει, πιο χλιαρό να γίνει, να πέσει η θερμοκρασία που καίει! Να ξεθυμάνει το αυθόρμητο νεανικό πάθος. Και ο καλύτερος τρόπος είναι να καθοδηγηθεί δια της νομίμου οδού.
Θυμίζει το ανέκδοτο που ρωτάνε το σύζυγο ποιος κάνει κουμάντο στο σπίτι «Και οι δύο συμμετέχουμε εξ ίσου απαντά. Εγώ έχω αναλάβει τα σημαντικά θέματα για την παγκοσμιοποίηση, το κυπριακό, τα πειράματα με το dna και η γυναίκα μου έχει αναλάβει τα άλλα, τι θα φάμε σήμερα, που θα πάμε διακοπές, τι αμάξι θα πάρουμε, αν θα αλλάξουμε σπίτι, που θα σπουδάσουν τα παιδιά κλπ»
Πριν 10 χρόνια μετείχα σε ένα συνέδριο πανευρωπαϊκό που αφορούσε τη διαφήμιση και τον τρόπο προσέγγισης της νεολαίας… Εκεί η κοινή διαπίστωση που έγινε και τεκμηριώθηκε ήταν πως στην Ελλάδα όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη έχουμε να κάνουμε με τη συντηρητικότερη νεολαία που υπήρξε ποτέ μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Είναι αδιανόητο σήμερα να ακούς νεολαίους να προβληματίζονται για τα συντάξιμα τους… απογοήτευση και ξενέρωμα. Πριν καν βγεις έξω να παλέψεις, να διεκδικήσεις τον ουρανό με τα άστρα, οι ορίζοντες σου περιορίζονται στο τι θα κάνεις μετά 40 χρόνια. Ένα σύστημα που γονείς – εκπαιδευτικό σύστημα συμπράττουν για να καταστρέψουν ότι πιο υπέροχο μπορεί να έχει ένας έφηβος, τη τρέλα, τη μούρλα ο κόσμος όλος μου ανήκει και σας απορρίπτω όλους εσάς που κάνατε τη ζωή μας σαν τα μούτρα σας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κατά την άποψη μου θα έπρεπε ένα 16αρι να γυρνά τη πλάτη στους συλλογικούς αγώνες… παρά μόνο ότι θα έπρεπε να καταδικάσει στο σύστημα και όσους το αναπαράγουν (κομματικές νεολαίες, συνήθειες συμφεροντολογικές, άρνηση σε κάθε αλλαγή κλπ) Ναι προσωπικά μου είναι τραγικό και δηλωτική ταυτόχρονα η στάση, που τόσα χρόνια βλέπω να έχει ένα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων.
Επιλογές συμφεροντολογικές επιφάνειας… Γίνε εκπαιδευτικός να κάθεσαι τα καλοκαίρια (όχι απο μεράκι και αγαπη για το διδάσκειν), γίνε δημόσιος υπάλληλος να κάθεσαι πάντα (και βριζε όταν είσαι απέξω) , γίνε γιατρός να τα κονομάς (όχι απο συμπόνια και υψηλά ιδεώδη) , βολέψου, εξασφαλίσου (σε βάρος των άλλων φυσικά)… Η κυριαρχία του εαυτούλη μας. Και οκ καταλαβαίνω τους συνομηλίκους μου που ανησυχούν για τα τέκνα τους, τους οικτίρω όμως που δεν ανησυχούν για τους ψυχιάτρους, τα ψυχοφάρμακα, τα άγχη και όλα όσα αργότερα αυτά τα έφηβα θα φάνε στη μάπα, για όσα προκύπτουν από λανθασμένες επιλογές που γίνανε σε τρυφερή ηλικία, από την ελλιπή εκπαίδευση που περιορίζεται στο να περάσεις στη σχολή…
Αντί να κάνεις σε κάποιον φροντιστήριο για να μάθει να ξεχωρίζει τα άνθη της κερασιάς, πότε είναι έτοιμος ο τρύγος, αντί να διαβάζει Όμηρο, να προβληματίζεται με Αριστοτέλη, τον βάζεις να σπαζοκεφαλιάζει με ποιο θέμα θα πέσει να το κάνω παπαγαλία…
Μια κολοκύθα το σύστημα, κολοκύθες και οι εμείς, το καλύτερο που μπορούμε να παράγουμε λοιπόν είναι κολοκυθανθούς! Όμορφους, καλοθρεμμένους, που τους ραντίζουμε να αποβάλλουν τα ζιζάνια και φυσικά τους δίνουμε κάποια διέξοδο ν
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
Ακολουθείστε το Cityportal.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλα τα τελευταία νέα
Cityportal.gr Live ενημέρωση: O κορωνοϊός λεπτό προς λεπτό στην Ελλάδα και παγκοσμίως