Τα παιδιά θέλουν να μάθουν τον κόσμο ολόκληρο κάνοντας ένα κλικ

Η κυρία Ανδρονίκη, όπως τη φωνάζουν οι μαθητές της είναι φιλόλογος στο διαδικτυακό φροντιστήριο ΕΤΣΙ ΜΑΘΑΙΝΩ. Ζει στην Ιταλία και διδάσκει μαθητές από όλα τα μέρη της Ελλάδας και όχι μόνο. Η Ανδρονίκη μοιράζεται τις σκέψεις της για τους μαθητές της, την online διδασκαλία και το μέλλον.
 

Ποιος είπε ότι στα παιδιά δεν αρέσει το διάβασμα; Ποιοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι όσο περνούν τα χρόνια το πνευματικό επίπεδο των μαθητών είναι κατώτερο και οι επιδόσεις τους όλο και πιο χαμηλές; Ποιος αναπολεί στα μαθητικά του χρόνια έχοντας την εντύπωση ότι τότε ήταν όλα καλύτερα απαξιώνοντας τόσο την εκπαίδευση που παρέχεται στις μέρες μας όσο και τις δυνατότητες των νέων ανθρώπων;
 

Ίσως είναι αρκετοί… Ευτυχώς, κάνουν λάθος, σκεπτόμενοι με αυτόν τον τρόπο!

Η Κατερίνα από τη Νάξο καθημερινά μελετά για τα σχολικά της μαθήματα αρκετές ώρες τόσο ευχάριστα, κάνοντας περιήγηση στο διαδίκτυο, ξεφυλλίζοντας τις σημειώσεις στον υπολογιστή της, συμβουλευόμενη πάντοτε το βιβλίο που κρατάει στα χέρια της και αισθάνεται πραγματικά ευτυχής που ανακάλυψε τη μέθοδο, για να αποκτήσει τη γνώση που τόσο επιθυμούσε!
 

Ο Σταύρος από τον Πειραιά εξέφραζε συχνά σε ένα από τα μαθήματά μας την άρνησή του για το διάβασμα και τη δυσαρέσκειά του για έναν κόσμο και μια κοινωνία που υποτιμά αυτόν και τα όνειρά του, αδυνατώντας να καταλάβει την ανάγκη του να εξελιχθεί, να αλλάξει και να προοδεύσει. Ο Σταύρος από τον Πειραιά δεν με αφορά τι μαθητής ήταν πριν αρχίσει τα διαδικτυακά μαθήματα. Ο Σταύρος από τον Πειραιά είναι από τους καλύτερους μαθητές μου, γιατί του ανοίξαμε τις πόρτες και του δείξαμε αυτό που έψαχνε τόσα χρόνια. Του μάθαμε να χρησιμοποιεί τα τεχνολογικά μέσα, για να «μαθαίνει καλύτερα», να μελετά σε ένα περιβάλλον που είναι τόσο σύγχρονο όσο η οπτική που βλέπει τη ζωή και το μέλλον του. Σχεδιάσαμε το μάθημά του έτσι, ώστε να μην είναι πια βαρετό, αλλά τόσο εμπλουτισμένο με εικόνες, ήχους και βίντεο όσο χρειάζεται, για να τον μαγέψει και να τον κάνει να ανυπομονεί για το επόμενο διαδικτυακό του μάθημα.

Η Μαριλένα από τη Θεσσαλονίκη κάποια στιγμή δάκρυσε την ώρα του μαθήματος και είμαι σίγουρη ότι ένιωσε την αγάπη μου και κάθε δευτερόλεπτο της αγκαλιάς που της έκανα παρόλο που μας χώριζε μία οθόνη και παρά τα μίλια ανάμεσα στο Viareggio και την όμορφη πόλη της Θεσσαλονίκης. Και αν η καθημερινότητα της Μαριλένας έγινε ακόμη καλύτερη και πιο εύκολη, καθώς έχει τη δυνατότητα να πάει σε ένα υψηλής ποιότητας φροντιστήριο χωρίς να μετακινηθεί, γιατί απλά δυσκολεύεται αρκετά λόγω των κινητικών της προβλημάτων, τότε εμείς ως καθηγητές του Έτσι Μαθαίνω μπορούμε να έχουμε ένα χαμόγελο καρφιτσωμένο στα χείλη μας και να συνεχίσουμε και να εξελίξουμε ακόμη περισσότερο τη διαδικτυακή εκπαίδευση, γιατί θέλουμε να βοηθήσουμε όλα τα παιδιά και να συμβαδίσουμε με την εποχή μας.

Θα μπορούσα να γράφω ασταμάτητα για καθένα από τους μαθητές μας, για τις εντυπώσεις τους, για τη βελτίωση που βλέπουμε καθημερινά στις επιδόσεις τους, για την αλλαγή στη συμπεριφορά τους και φυσικά για την υπέροχη σχέση που χτίζεται ανάμεσα μας. Θα μπορούσα να περιγράφω ώρες την ικανοποίηση που αισθανόμαστε, όταν τα παιδιά αλληλεπιδρούν στη διαδικτυακή μας τάξη χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της πλατφόρμας, όταν ενθουσιάζονται τη στιγμή που παρακολουθούν το βίντεο που θα ενισχύσει την κατανόηση της έννοιας και του φαινομένου, όταν χανόμαστε σε βιβλιοθήκες και ιστότοπους, για να ανακαλύψουμε καινούρια πράγματα και να μάθουμε μαζί, όταν τα βλέπουμε να χαμογελούν και να βλέπουν την ψηφιακή τάξη σαν τον δικό τους χώρο, το δικό τους δωμάτιο που επιτέλους σχεδιάστηκε στα μέτρα τους και στα θέλω τους.
 

Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί που δεν έχουν μάθει ποια πραγματικά είναι η νεολαία μας.

Αυτό που ξέρω, αυτό που ξέρουμε όλοι μας στο Έτσι Μαθαίνω είναι ότι το επίπεδο  των μαθητών είναι πολύ υψηλό, οι δυνατότητες τους αμέτρητες, η θέλησή τους και η δίψα τους να μάθουν τον κόσμο απέραντη, τα όνειρά τους τόσο μεγάλα που κάποιος πρέπει να τα εκπληρώσει, κάποιος έπρεπε να χτίσει ένα περιβάλλον που αρμόζει σε αυτή τη νέα γενιά. Έπρεπε να δημιουργήσει  μία τάξη που θα αναδείξει τις κλίσεις τους και θα ανοίξει ορίζοντες για να πετύχουν, για να βελτιώσουν την κοινωνία μας που ασθενεί όσο μένει προσκολλημένη σε οτιδήποτε ξεπερασμένο, αδυνατώντας να αποδεχτεί το νέο.

 

Όπως λέει η Ανδρονίκη, η διαδικτυακή εκπαίδευση τη βοηθάει να θυμάται πάντα πως ο καλός δάσκαλος είναι «αυτός που αγαπάει τα παιδιά και ακούει αυτό που τόσα χρόνια φωνάζουν, θέλοντας να μάθουν τον κόσμο ολόκληρο κάνοντας ένα κλικ».
 

Μάλλον ήρθε η ώρα να μάθουμε και οι υπόλοιποι να ακούμε πιο προσεκτικά…