Τετάρτη μετά το Πάσχα

> E-mail από Αθήνα
Ξύπνησα… τι ξύπνησα, ξενύχτησα διαβάζοντας το «Όταν έκλαψε ο Νίτσε». Τώρα θα κλάψω εγώ, γιατί πρέπει να φύγω και έξω βρέχει! 7.00 και λέει πως είναι Άνοιξη! Βροχούλα ψιλή -ψιλή… αλλά αρκετά δυνατή για να κάνει τις πατημασιές από τις γάτες, που τόλμησαν να καθίσουν στο καπό του αυτοκινήτου το προηγούμενο βράδυ… μικρές ακαθόριστες σφραγίδες! Βροχή και Αθήνα; Τραγωδία!
Ξεκινάω από Ψυχικό – πόσο μ’ αρέσουν οι δρόμοι του: Ανθέων, Γιασεμιών, Υακίνθων, Αμαρυλλίδος, Σολωμού, Δημοκρατίας… Ένεκα πολυτελούς γειτονιάς οι γείτονες ψιλοκοιμούνται! Θα ξεκινήσουν μετά τις 8.00 – 8.30… άρα ουδόλως τους απασχολούν προς το παρόν οι καιρικές συνθήκες! Οδηγώ προσεκτικά μη βρεθώ στο φτερό και στον προφυλακτήρα του μπροστινού μου! Με χαρά και αισιοδοξία… έλεγα θα φτάσουμε… και φτάσαμε! Η ομπρέλα ανοικτή! Και σε ποιο χέρι να κρατήσεις την ομπρέλα, την τσάντα, τα βιβλία, τις σημειώσεις σου; Δεν προστατεύεις… τίποτε… και όταν περάσεις το κατώφλι του γραφείου, βλέπεις σαν και σένα και άλλους κατατρεγμένους! Άντε, πότε θα ξανακάνει Πάσχα να ξυπνήσουμε αργά χωρίς ξυπνητήρια.

> E-mail από Κέρκυρα
Οι δρόμοι βρεγμένοι και πλυμένοι και εσύ με γυαλιά ηλίου! Να φοβάσαι την αντηλιά! Γραμμή για Πέλεκα, την ψηλότερη κορυφή της Κέρκυρας, έβαλα… αλλά από την πολλή ομίχλη δεν βλέπεις τη μύτη σου. Στο Λεβάντε που τόσο σ’ αρέσει είμαι Ανάψαμε το τζάκι, μη σου κανει εντύπωση εδώ στα ψηλά χρειάζεται ακόμα. Μουσική, ατμόσφαιρα bell époque και μυαλά μαρμελάδα. Και μπροστά στην οθόνη καααάθομαι και σου γράφω. Είναι μέρα για να διαβάσεις ποίηση ή να γράψεις. Στη γυμνή πλάτη μιας γκόμενας. Τι κάνετε στις πόλεις σας εσείς, βρε αστοί; Ελάτε όλοι εδώ, άντε – δεν ξέρετε τι χάνετε, κολλήσατε στις δουλειές σας. Θα σου γράψω περισσότερα αργότερα.

> sms
Τι κάνεις; Έχω να σου πω, είμαστε χθες όλο το βράδυ αγκαλιά με τη Μ., θα παλέψω όσο μπορώ να κρατήσω ζωντανή τη σχέση

> sms ποταμός
Χθες σφηνάκια, σήμερα πονοκέφαλος. Βουίζει το σύμπαν και το ρημάδι δεν στροφάρει. Έχω να ολοκληρώσω μια εργασία που πρέπει να παραδώσω την Παρασκευή. Σκέφτομαι να αλλάξω δουλειά. Πάμε κανένα ταξιδάκι;

> E-mail με τίτλο Πάσχα στη Κέρκυρα
(Αυτό χωρίς καθόλου λόγια, μόνο φωτογραφίες του στυλ για να δείτε πως περνάμε εμείς εδώ)….

> sms καφέ
Τέταρτη και ακόμη να συνηθίσουν οι ρυθμοί μου τη πασχαλιάτικη μετά εορτής διάθεση. Πότε ήρθε, πότε έφυγε δεν το κατάλαβα, όπως συμβαίνει πάντα με τις αργίες. Κάνε διάλλειμα να πάμε για καφέ…
………………………………………………………………………….

Δεν είναι πολύ όμορφο να σου δείχνουν ότι σε σκέφτονται;
Τα μηνύματα που έρχονται από γνωστούς και άγνωστους είναι ευοίωνα αισιόδοξα. Είναι φιλιά από ανθρώπους που διατηρούν την ορμή και την ελαστικότητα του νου. Στα πάνω ή στα κάτω τους, αλλά πάντα με το γέλιο παραμάσχαλα, και καβάντζα τη καλή διάθεση για να πατάνε τη μιζέρια όταν στήνει τις παγίδες της.  Τα μηνύματα που έρχονται ανοίγουν της καρδιάς τις διαδρομές και της ψυχής το ελικοδρόμιο… Είναι η ώρα που λες θέλω ένα τσιγάρο, ένα καφέ, κάτι να πιω και να κλείσω απ΄εξω τα αντίξοα.
Τι όμορφο να ξέρεις ότι κάποιοι σ’ αγαπούνε, ό,τι μαλακίες και αν κάνεις… Και, όπως λέει και μια φίλη, αν κάνει κρύο έξω ή αν βρέχει, η καρδιά μας θα είναι πάντα ζεστή. Νομίζω ότι σταθερά η αμετροέπεια του λόγου υποδηλώνει την παρουσία μας, υπογραμμίζοντας ότι η ζωή είναι ωραία. Για αυτό να φυλάγετε και να φιλάτε με πάθος όσους αγαπάτε και σας αγαπούν.

Σπύρος Σαρανταένας
ss@cityportal.gr