«Τέταρτη Διάσταση» του Γιάννη Ρίτσου στη Μονή Λαζαριστών

Με την «Τέταρτη Διάσταση», του Γιάννη Ρίτσου σε σκηνοθεσία Πολυξένης Σπυροπούλου, ανοίγει την αυλαία των χειμερινών του χώρων το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.Η «Τέταρτη Διάσταση» είναι η πρώτη παράσταση για τη χειμερινή σεζόν, που μετά τις επιτυχημένες διαδικτυακές της προβολές, έρχεται να συναντήσει το κοινό δια ζώσης, τον Οκτώβριο στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.

Η παράσταση

Καθώς ο λόγος του Γιάννη Ρίτσου συνθέτει εικόνες, πλάθεται ένα σκηνικό προσώπων με ενεργοποιημένες τις αισθήσεις που έχουν επίκεντρο τον έρωτα, το θάνατο, τη φθορά, τη λήθη και τη μνήμη ως κεντρικά υπαρξιακά τους θέματα.

Έρη Ρίτσου: «Οι αγώνες πάντα ανοίγουν δρόμους»

«Χαίρομαι που θα πατήσει σανίδι το πολυαγαπημένο έργο του πατέρα μου», σημειώνει για την παράσταση η συγγραφέας Έρη Ρίτσου, κόρη του σπουδαίου ποιητή, συμπληρώνοντας: «αυτό που κάνει η ποίηση είναι ν’ ανοίγει δρόμους και μέσα στα σκοτάδια είναι ένα φωτάκι που αν κανείς το πλησιάσει ξανοίγει η ψυχή του. Ειδικά ο Ρίτσος με τις μέρες και τα έργα του, κατέδειξε πως και μέσα απ’ την παιδωμή (σ.σ. ποιητικό για:το παίδεμα, το βάσανο) πάντα υπάρχει μια νότα αισιοδοξίας, όταν δεν παραιτούμαστε, όταν παλεύουμε, όταν προσπαθούμε κι αγωνιζόμαστε».
“Το σύμπαν του Γιάννη Ρίτσου σε προσκαλεί όταν είσαι σε απόγνωση, όταν το έχεις πολύ βαθιά ανάγκη και σε υποδέχεται με όλο σου τον πόνο για να σε γυμνώσει και να σε αναστήσει. Η προσωπική μου εμμονή με την ποίηση είναι μια δική μου αναπηρία ίσως, μια άρνηση να δω τον κόσμο όπως μου το επιβάλλουν, ένας ασύχαστος πόθος να αφουγκράζομαι τα κρυφά συστατικά της ζωής και να πετάω μαζί τους. Ο Ρίτσος δεν είναι μόνο ένας σπουδαίος ποιητής .Είναι και πατέρας, μάνα, εραστής, ερωμένη, αίμα, ζωή, γέννηση, πνοή, ελευθερία, έρωτας. Η Τέταρτη διάσταση του Ρίτσου είναι ο ενδιάμεσος χώρος, το Ανάμεσα, εκεί όπου όλα μετουσιώνονται, όλα μεταμορφώνονται, όλα είναι πιθανά, όλα συνδέονται και γίνονται αληθινά. Οι ήρωες του Ρίτσου ακουμπούν στον αντιήρωα και ξεκινούν έναν χορό που παίζει με τα δίπολα, ρευστοποιώντας τα όριά τους. Πόσο μετέωροι και αυθεντικοί γινόμαστε όταν βουτάμε στην περιοχή ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, ανάμεσα στην ύλη και τη μη ύλη, ανάμεσα στον θνητό και τον Θεό, ανάμεσα στη μνήμη και τη λήθη, ανάμεσα στα Εγώ μας”, θα πει στο σκηνοθετικό της σημείωμα η Πολυξένη Σπυροπούλου.

Οι ηθοποιοί μας αποκαλύπτουν:

Πολυξένη Σπυροπούλου (Περσεφόνη): «… ακροβατεί ανάμεσα σε φως και σκότος, ανάμεσε σε έρωτα και θάνατο… ανάμεσα στα χάσματά της. Της μοιάζω στην παθιασμένη ασίγαστη ανάγκη για ελευθερία»!

Μάριος Μεβουλιώτης (Νεοπτόλεμος): «Αφήστε μας να ζήσουμε μέσα στο δικό μας «ελάχιστο»! Δε θέλουμε να αναμετρηθούμε με ήρωες! Άνθρωποι θέλουμε να’ μαστε»

Ρούλα Παντελίδου (Φαίδρα): «Ο παθιασμένος έρωτας εν τέλει μας… σκοτώνει! Γι’ αυτό και δεν διαρκεί πολύ. Αν διαρκούσε θα’ ταν καταστροφικός»!

Μάρα Τσικάρα (Χρυσόθεμις): «Είναι μια γυναίκα, που ποτέ της δεν έγινε γυναίκα. Συνομιλεί με τη σελήνη… βλέπει ανεμόμυλους… συναναστρέφεται με σπασμένες, τραυματισμένες κούκλες, μπλέκει το φανταστικό με το πραγματικό…»

Στέργιος Τζαφέρης (Αγαμέμνων): «… κάθαρση… αυτό συντελείται εδώ.. με στόχο την απελευθέρωση απ’ τα φθαρτά στοιχεία της υλικής ζωής… να πάει εξαγνισμένος στο παραπέρα»

Μελίνα Αποστολίδου (Ελένη): «… Τη συναντούμε να διαχειρίζεται τη ρωγμή της. Δε βρίσκεται πια σε συνθήκη ωραιότητας. Ο χρόνος που εντυπωσίαζε πέρασε ανεπιστρεπτί…»

Δημήτρης Καρτόκης (Ορέστης): «… όλα ξεκινούν με ένα δίλημμα: πως γίνεται οι άλλοι να ορίζουν λίγο-λίγο τη μοίρα μας και να μας την επιβάλλουν κι εμείς να το αποδεχόμαστε;»

Αίγλη Κατσίκη (Ιφιγένεια): «Η Ιφιγένεια, αναφύεται απ’ την τραυματική της εμπειρία, κουβαλώντας την ξενιτιά της. Έχει ζήσει δυο βασικούς πυλώνες: την ερήμωση και τη μοναξιά …»

Ιορδάνης Αϊβάζογλου (Αίας): «… έντιμος και δίκαιος ο Αίας, υπερασπίζεται την αλήθεια, τα πιστεύω του για έναν καλύτερο κόσμο. Θέλει δίχως μέσα να υπάρξει έντιμος νικητής»

Άννα Κυριακίδου (Ισμήνη): «Η Ισμήνη σπάει τον καθρέφτη, βγαίνει απ’ τη σκιά, αυτονομείται. Παύει να είναι συμβιβασμένη και τολμά να επιλέξει εν τη ελευθερία της»

Συντελεστές

Σκηνοθεσία/Δραματουργική επεξεργασία/Κίνηση: Πολυξένη Σπυροπούλου
Πρωτότυπη μουσική/Ενορχήστρωση/Εκτέλεση: Στέλιος Ντάρας
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Εικαστική επιμέλεια: Μαρία Ξινοπούλου
Μυθολογική έρευνα: Μάριος Μεβουλιώτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ιορδάνης Αϊβάζογλου
Οργάνωση παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη

Διανομή

Αγαμέμνων: Στέργιος Τζαφέρης
Ορέστης: Δημήτρης Καρτόκης
Ιφιγένεια: Αίγλη Κατσίκη
Χρυσόθεμις: Μάρα Τσικάρα
Περσεφόνη: Πολυξένη Σπυροποούλου
Ισμήνη: Άννα Κυριακίδου
Αίας: Ιορδάνης Αϊβάζογλου
Νεοπτόλεμος: Μάριος Μεβουλιώτης
Ελένη: Μελίνα Αποστολίδου
Φαίδρα: Ρούλα Παντελίδου

Info

Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών, – Θεσσαλονίκη
Έναρξη παραστάσεων: Παρασκευή 29 Οκτωβρίου
Ώρα έναρξης: 21:00
Ημέρες και Ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη, Κυριακή -19.00, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο – 21.00
Διάρκεια: 80 λεπτά – Χωρίς διάλειμμα
Κεντρικό Εκδοτήριο Βασιλικού Θεάτρου: Δευτέρα– Κυριακή (08:30-21:30)
Εκδοτήριο ΚΘΒΕ Πλατείας Αριστοτέλους: Τρίτη– Σάββατο (11:00-19:00)
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 10€, Εκπτωτικό Εισιτήριο 8€ (Πολύτεκνοι– Φοιτητές– Άνω των 65 ετών), Άνεργοι: 5€, Ομαδικό Εισιτήριο 7€ (για κρατήσεις άνω των 10 ατόμων)
Απαραίτητη η προαγορά των εισιτηρίων, κατόπιν τηλεφωνικής κράτησης (Δευτέρα- Παρασκευή, πρωινές ώρες τηλ.: 2315200012).
Πληροφορίες: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος | www.ntng.gr |Τ. 2315 200 200
Προπώληση: www.ntng.gr | viva.gr | 11876 |wind