Την Παρασκευή τα σπουδαία… από την Ουάσιγκτον

Η μεγάλη Παρασκευή για την Ελλάδα θα έρθει πέντε μέρες μετά την Ανάσταση, αφού από τις 21 έως τις 23 Απριλίου στην έδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), στην Ουάσιγκτον, θα κριθεί η τύχη του τρίτου προγράμματος. Όλα δείχνουν ότι θα έχουμε ακόμη ένα σκληρό μπρα ντε φερ μεταξύ της Κριστίν Λαγκάρντ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπε, τόσο για τη διάρκεια του 3,5% στα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018 όσο και για τα μέτρα στα οποία θα πρέπει να δεσμευτούν οι ευρωπαίοι εταίροι – δανειστές της χώρας, που θα καθιστούν μεσοπρόθεσμα βιώσιμο το χρέος.

 

Στους δανειστές η μπάλα

 

Αν τα παραπάνω συμφωνηθούν στο περιθώριο της εαρινής συνόδου, τότε είναι πολύ πιθανό τον Μάιο να έχουμε τελικά μια συνολική συμφωνία για την Ελλάδα, η οποία ωστόσο σε κάθε περίπτωση θα περιέχει ιδιαίτερα σκληρά μέτρα λιτότητας για την ελληνική κοινωνία και κυρίως για τους συνταξιούχους και τους χαμηλόμισθους, που θα δουν πρώτοι νέο «μαχαίρι» στις συντάξεις τους και μαζί με τους δεύτερους θα κληθούν να πληρώσουν και επιπλέον φόρους. Στο Μέγαρο Μαξίμου ελπίζουν ότι δεν θα μπουν νέα προσκόμματα από κάποιον από τους «σκληρούς» παίκτες, μετά και τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Eurogroup της Μάλτας, την οποία ενέκρινε εξάλλου, σύμφωνα με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, και το ΔΝΤ. Όπως σημειώνουν κυβερνητικά στελέχη, «τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο των εταίρων μας, που θα πρέπει και αυτοί να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους».

 

Εξάλλου, η Κριστίν Λαγκάρντ δεν χάνει ευκαιρία, για να τονίσει ότι προϋπόθεση για να συμμετέχει το Ταμείο στο τρίτο πρόγραμμα, πέρα από τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να υιοθετήσει η Ελλάδα, είναι η διευθέτηση του χρέους, ώστε να καταστεί βιώσιμο. Και ενώ μία σειρά από ευρωπαϊκές χώρες και η Κομισιόν αποδέχονται την αναγκαιότητα μέτρων απομείωσης του χρέους, το Βερολίνο διά του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συνεχίζει να αρνείται σθεναρά αυτήν την αναγκαιότητα και παράλληλα, μαζί με την Ολλανδία, προειδοποιεί ότι «χωρίς ΔΝΤ δεν υπάρχει το τρέχον πρόγραμμα στήριξης».

 

Οι βασικοί «παίκτες»

 

Με δεδομένο ότι η Αθήνα προχώρησε σε ακόμη έναν επίπονο πολιτικά και κοινωνικά συμβιβασμό, αναμένει και από τους εταίρους να κάνουν το ίδιο. Όμως με τη Γερμανία σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και την κοινή της γνώμη να εκδηλώνει αλλεργία σε οποιαδήποτε κίνηση καλής θέλησης προς την Ελλάδα για το χρέος εκτιμάται ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα επιδιώξει τα όποια μέτρα για το χρέος να είναι όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για τους δανειστές. Γι? αυτό και θεωρούνται ιδιαίτερα κρίσιμες οι συνομιλίες που θα έχει με την κ. Λαγκάρντ στο περιθώριο της συνόδου του ΔΝΤ.

 

Αν οι δυο τους συμφωνήσουν, τότε όλα τα υπόλοιπα θα είναι απλώς διαδικαστικά θέματα. Η ελληνική αποστολή στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν θα είναι πολυμελής. «Εισιτήρια» μέχρι στιγμής έχουν κλειστεί για τους Τσακαλώτο, Χουλιαράκη και για τον επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ. Στο ΥΠΟΙΚ γνωρίζουν ότι το Βερολίνο δεν θα δεχτεί επιμήκυνση του χρέους πέραν μίας δεκαετίας, δηλαδή μέχρι το 2070, ούτε και σταθεροποίηση του επιτοκιακού του κόστους, διότι, όπως ισχυρίζεται ο κ. Σόιμπλε, κάτι τέτοιο θα σήμαινε τεράστιο κόστος για την ευρωζώνη.

 

Δοκιμή στα όρια

 

Με όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι στην Ουάσιγκτον θα δοκιμαστούν τα όρια υποχωρήσεων των δανειστών, ενώ στο τραπέζι θα βρεθεί και η πρόταση για τη σταθεροποίηση του επιτοκιακού κόστους με τη χρήση swapw (παράγωγων χρηματοοικονομικών εργαλείων), τα κέρδη των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα κ.ά. Ουδείς όμως γνωρίζει αν αυτά που προτίθενται να κάνουν οι ευρωπαίοι εταίροι για το χρέος είναι αρκετά για να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν αναμένεται να δοθεί στην εαρινή σύνοδο, αλλά οι διαθέσεις του θα φανούν αν μέσα στον Μάιο το Eurogroup καταλήξει σε συμφωνία στο θέμα των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος και τα πρωτογενή πλεονάσματα. Μόλις βγει «λευκός καπνός» για αυτά τα θέματα, τότε και μόνο τότε θα γνωρίζουμε ότι το τρίτο πρόγραμμα στήριξης συνεχίζεται κανονικά και η χώρα δεν μπαίνει σε νέες περιπέτειες.

Από των επώδυνο συμβιβασμό στην «υπερασπίσιμη συμφωνία»

 

Ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας την Πέμπτη στο υπουργικό του συμβούλιο ίσως για πρώτη φορά δεν μίλησε για «επώδυνο συμβιβασμό» και χαρακτήρισε τη συμφωνία της Μάλτας «στο σύνολό της υπερασπίσιμη». Ίσως ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι ικανοποιεί και τη συνεχή απαίτηση των δανειστών να αναλάβει η κυβέρνηση την «ιδιοκτησία» του προγράμματος. Εκτίμησε ότι εντός του Μαΐου θα υπάρξει η συνολική συμφωνία για το ελληνικό θέμα και στο πλαίσιο αυτό έκανε λόγο «για μομέντουμ που δίνει προοπτική για νέα εκλογική νίκη» στον ΣΥΡΙΖΑ, αν πετύχει το στοίχημα της ανάπτυξης. Δίνοντας μάλιστα το χρονοδιάγραμμα για τη συνολική συμφωνία, ανέφερε ως πρώτο σταθμό της εαρινή συνόδου του ΔΝΤ στις 21 – 22 Απρίλη, όπου, όπως είπε, θα γίνουν οι προκαταρκτικές συζητήσεις για το χρέος. Ακολουθεί η επιστροφή των θεσμών για την ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας και η συνεδρίαση του Eurogroup, στην οποία θα εγκριθεί η συμφωνία και θα προσδιοριστούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Μετά από όλα αυτά, όπως τονίζουν κυβερνητικά στελέχη, «ανοίγει ο δρόμος και δίνεται η πολιτική δυνατότητα στην ΕΚΤ να μας εντάξει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE)».

 

Στο μέγαρο Μαξίμου δεν δείχνουν καμία ανησυχία για το αν τα σκληρά μέτρα που προβλέπει η συμφωνία θα υπερψηφιστούν από τους 153 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Μετά τη συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι δεν θα υπάρξουν καν παραιτήσεις βουλευτών, ενώ σχετικά με τη στάση των βουλευτών που συνυπέγραψαν το κείμενο των 53+ σημειώνουν ότι ουδείς εξέφρασε πρόθεση να εγκαταλείψει τα κοινοβουλευτικά έδρανα. Βέβαια όλα τα παραπάνω μένει να αποδειχθούν στην πράξη…

 

Δημοσιεύτηκε στη «Μακεδονία της Κυριακής» που κυκλοφόρησε εκτάκτως το Μ. Σάββατο 15 Απριλίου 2017