Oι Pink Martini επιστρέφουν στη Θεσσαλονίκη, φέρνοντας με τον τελευταίο τους δίσκο «Splendor in the grass» το κοσμοπολίτικο άρωμα μιας άλλης εποχής, όπου οι μεγάλες ορχήστρες, η bossa nova και η rumba μονοπωλούσαν. Ο πιανίστας τους Thomas Lauderdale, πίνει ένα ροζ κοκτέιλ μαζί με την Γεωργία Αλεξοπούλου, από το περιοδικό CITY.
Για ποιο λόγο το συγκρότημα πήρε το όνομά του από ένα γνωστό κοκτέιλ; Έχει σχέση με το γεγονός ότι η μουσική σας μοιάζει με μουσικό κοκτέιλ;
Όλα αυτά που είπες και τίποτα. Ουσιαστικά, προέκυψε από μια πολιτική τοποθέτηση. Κάποια στιγμή στη ζωή μου, υπήρξα πολιτικός ακτιβιστής. Στην περιοχή από όπου κατάγομαι, στο Όρεγκον των ΗΠΑ συνηθίζαμε να πηγαίνουμε σε συνελεύσεις Δημοκρατικών, φορώντας κουστούμια κι εκεί μιλάγαμε για το καθαρό νερό, την προστασία ζώων, το δικαίωμα χρήσης των βιβλιοθηκών και τα συναφή. Τα σιχαινόμουν όλα αυτά και σαν αντίδραση, έφτιαξα μια μπάντα. Η ειρωνεία είναι ότι την ονόμασα έτσι ώστε να το όνομά της να παραπέμπει σε μια μουσική ταπετσαρία (wallpaper). Αφού φτιάξαμε την μπάντα, συγκεντρώσαμε τα άτομα με τα οποία συζητούσαμε συχνά τα θέματα που ανέφερα παραπάνω. Αυτή η ορχήστρα έφερε κοντά ανθρώπους με διαφορετικές ιδέες. Για παράδειγμα, ένας δημοκράτης και ένας ρεπουμπλικάνος, ήρθαν πιο κοντά και άρχισαν να επικοινωνούν. Το όνομα το έδωσα εγώ. Όλοι οι μουσικοί των Pink Martini είναι πολύ ταλαντούχοι και αποτελούν μέρος αυτού του εκπληκτικού σχήματος και αποτελέσματος.
Με λίγες μόνο λέξεις, πώς θα περιγράφατε καλύτερα τη μουσική σας;
Νομίζω πως είναι ένα μείγμα χορευτικής μουσικής και ρομαντισμού, με ρυθμούς σε ρούμπα και στιλ κοσμοπολίτικο.
Δώδεκα είναι πολλά μέλη για κάθε είδους συνεργασία. Πώς βρήκατε ο ένας τον άλλο;
Προκειμένου να υπάρχουν διαφορετικές προοπτικές, χρειάζεσαι περισσότερες ιδέες. Αυτό ήταν το σημείο αφετηρίας και όπως γνωρίζετε, έχω μια τάση να δημιουργώ ορχήστρες του τύπου ’50s, μέσα στο σημερινό μουσικό πλαίσιο. Θέλαμε να έχουμε μια ορχήστρα με στιλ και ρυθμούς, στους οποίους κανείς να μην μπορεί να αντισταθεί. Έτσι λοιπόν, όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο.
Το ρεπερτόριό σας περιλαμβάνει πολλές διασκευές παλιότερων αγαπημένων μελωδιών. Πρόκειται για τραγούδια που αρέσουν σε εσάς ή απλώς τα επιλέγετε από το στοκ των κλασικών;
Όλα αυτά τα τραγούδια είναι από τα αγαπημένα μου. Φυσικά, μου είναι αδύνατο να βρω ένα παλιό ελληνικό κι ένα γιαπωνέζικο τραγούδι ταυτόχρονα. Οι φίλοι μου με βοηθάνε σε αυτό το κομμάτι, στέλνοντάς μου, όλα τα τραγούδια που πιστεύουν ότι μπορεί να με ενδιαφέρουν. Τα κριτήριά μου είναι η απλότητα και αγνότητα. Τα υπόλοιπα… θα παραμείνουν στην καρδιά των ακροατών.
Πιστεύετε ότι ο νεο-ρομαντισμός έχει πιθανότητες να κερδίσει έδαφος στη σύγχρονη μουσική, ειδικά σε μια εποχή κυνισμού, σαν αυτή που διανύουμε;
Νομίζω πως ο κόσμος έχει ανάγκη από χαλάρωση και κατά συνέπεια, δεν μας έχουν μείνει και πολλές επιλογές. Προσωπικά, αντιμετωπίζω τη μουσική σαν θεραπεία. Ο χορός και το τραγούδι, κάνουν τη ζωή πιο εύκολη στις δύσκολες στιγμές. Ο νεο-ρομαντισμός ίσως να επιστρέψει, ίσως και να μην επιστρέψει. Παρόλα αυτά θέλω να φτιάχνω μουσική που αρέσει στον κόσμο και θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι τη στιγμή που θα νιώσω ότι δεν αρέσει πλέον σε κανένα.
info:
Οι Pink Martini στη Μονή Λαζαριστών
Παρασκευή 9 Ιουλίου
έναρξη 21.30
εισιτήρια 40?(προπώληση), 45?
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
