Tim Booth (Οι James στο 2310 Festival)

Όσο ακόμη υπάρχουν «señoritas» που αναρωτιούνται «Where is the love?», οι James θα επισκέπτονται ξανά και ξανά τη Θεσσαλονίκη υπαγορεύοντας στο πολυάριθμο κοινό τους να καθίσει κάτω («All sit down») και να τους ακούσει προσεκτικά χάνοντας τον έλεγχο («Lose control»). Λίγες μέρες πριν την εμφάνισή τους στο 2310 Festival, ο τραγουδιστής τους, Tim Booth μίλησε στην Δανάη Σοφία Βαρδαλή και το περιοδικό CITY.

Όταν δημιουργήθηκαν οι James, αρχές δεκαετίας του ’80, είχατε φανταστεί ότι θα έχουν τόσο μεγάλη διάρκεια στο χρόνο; Και τι είναι αυτό που σας κράτησε τελικά ενωμένους όλα αυτά τα χρόνια;
Πάντοτε έλεγα στον εαυτό μου «έχουμε δύο χρόνια περιθώριο για να τα καταφέρουμε». Και μετά, δύο χρόνια αργότερα, πάλι επαναλάμβανα στον εαυτό μου το ίδιο πράγμα και ούτω καθεξής. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι τελικά θα υπήρχαμε ως συγκρότημα μέχρι και σήμερα. Οι James ανέκαθεν είχαν να κάνουν με τη μουσική και μόνο με τη μουσική και πάντοτε προσπαθούσαμε -και συνεχίζουμε να προσπαθούμε- να είμαστε όσο το δυνατόν καλύτεροι σε αυτόν τον τομέα. Ποτέ δεν μας ένοιαξε η εικόνα μας ή να το παίξουμε σπουδαίοι, οπότε μάλλον αυτό είναι που μας κρατάει και μας κάνει να συνεχίζουμε όλα αυτά τα χρόνια.

Κατά κάποιο τρόπο ανήκατε κι εσείς στην περιβόητη σκηνή του Μάντσεστερ. Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνησή σας από τις μέρες του Madchester;
Για την ακρίβεια, ποτέ δεν αποτελέσαμε κομμάτι της σκηνής του Μάντσεστερ -αν και καταγόμαστε από εκεί. Το επιδιώξαμε δηλαδή να μην γίνουμε μέρος της συγκεκριμένης σκηνής. Πάντως, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν κάποιος αναφέρει το Μάντσεστερ, είναι ο Toni Wilson. Αυτός ήταν ολόκληρο το Madchester περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Και θυμάμαι ακόμη εκείνες τις εποχές να πουλάμε χιλιάδες μπλουζάκια του συγκροτήματος και στη συνέχεια να αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε τεράστιους φόρους για αυτό.

Σήμερα υπάρχει κάποιος χαρακτηριστικός ήχος που κυριαρχεί στα συγκροτήματα του Μάντσεστερ; Έχετε ξεχωρίσει ίσως κάποια;
Τα τελευταία χρόνια ζω στις ΗΠΑ, οπότε δεν μπορώ να παρακολουθώ και πολύ τι ακριβώς συμβαίνει με τα μουσικά πράγματα εκεί. Όσοι έρχονται στις συναυλίες σας, γνωρίζουν κάθε στίχο από κάθε τραγούδι σας και τραγουδούν μαζί σας σε όλη τη διάρκεια.

Έχετε ανακαλύψει τελικά το μυστικό της ποπ τραγουδοποιίας;
Είναι σίγουρα μεγάλη ικανοποίηση για ένα συγκρότημα να βλέπει ότι το κοινό γνωρίζει τους στίχους των τραγουδιών του. Και εσείς ειδικά στην Ελλάδα, ξέρετε όλους τους στίχους μας απ’ έξω. Οπότε εγώ τι άλλο μπορώ να πω; Είναι ένα όνειρό μας που έγινε πραγματικότητα. Οι Θεσσαλονικείς fans σας πάντως, έχουν αποδείξει την αφοσίωσή τους όλα αυτά τα χρόνια.

Τι να περιμένουν λοιπόν αυτήν τη φορά από την εμφάνισή σας στο 2310 Festival;
Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, θα παίξουμε τραγούδια από όλο το φάσμα της δισκογραφίας μας. Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στη Θεσσαλονίκη, ήταν πραγματικά απίστευτο. Ελπίζω να έχουμε μια εξίσου σπουδαία καλοκαιρινή βραδιά στην πόλη σας και αυτήν τη φορά.

Οι James έχουν καθιερώσει ένα δικό τους ξεχωριστό ήχο, όμως μπαίνετε ποτέ στον «πειρασμό» να δοκιμάσετε κάτι εντελώς διαφορετικό ή να αναβιώσετε συνεργασίες, όπως εκείνη με τον Angelo Badalamenti (Booth & the Bad Angel);
Οι σόλο δουλειές μου είναι ένα άλλο μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου, όπως είναι επίσης το γράψιμο και ο χορός με τα οποία επίσης ασχολούμαι. Τον Απρίλιο κυκλοφόρησε και ο τελευταίος προσωπικός μου δίσκος «Love life» και για κάποιο διάστημα ήμουν σε περιοδεία για να τον παρουσιάσω ζωντανά. Όσον αφορά τους Booth & th Bad Angel, προς το παρόν δεν υπάρχουν σχέδια για κάποια νέα συνεργασίας μας, ήταν περισσότερο κάτι που συνέβη μία φορά και μάλλον δεν πρόκειται να επαναληφθεί.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε και μια φήμη ότι αυτή είναι η τελευταία σας περιοδεία, αληθεύει; Σας έχει περάσει ποτέ από το μυαλό να τα παρατήσετε;
Κάτι τέτοιο δεν είναι μέσα στα σχέδιά μας! Μα ποιος διέδωσε αυτήν τη φήμη; Δεν πρέπει να πιστεύετε ό,τι ακούτε. Ήμασταν στη Λατινική Αμερική εδώ και μερικούς μήνες και μόλις συνειδητοποιήσαμε πόσους πολλούς fans έχουμε και εκεί -κάτι για το οποίο έως τώρα δεν είχαμε ιδέα- και τώρα σχεδιάζουμε να ξαναβρεθούμε εκεί πολύ σύντομα. Οπότε, το να τα παρατήσουμε είναι σίγουρα κάτι που δεν μας περνάει καν από το μυαλό αυτήν την περίοδο.

Τι είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έμαθες μετά από τόσα χρόνια στη μουσική;
Ότι να εμφανίζεσαι μπροστά σε ένα οργισμένο ακροατήριο, φορώντας κολάρο για τον αυχένα δεν είναι και η πιο σοφή απόφαση που μπορείς να πάρεις. Το έκανα στο φεστιβάλ Lolapalooza το 1997 και μακάρι τότε να ‘ξερα…

Πέντε δίσκοι που θα έπαιρνες μαζί σου σε ένα ερημονήσι;
Οτιδήποτε από Iggy Pop, Patti Smith, Joy Division, the Fall.

Τι επιφυλλάσσει για τους James το «επόμενο πρωί» -«The Morning After» όπως λέγεται και το τελευταίο άλμπουμ του συγκροτήματος- μετά τη συναυλία στη Θεσσαλονίκη;
Θα παίξουμε σε μερικά φεστιβάλ στην Ευρώπη καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, στην Πορτογαλία, τη Λετονία και στη Μεγάλη Βρετανία. Και επιπλέον, ποτέ δεν σταματάμε να γράφουμε νέα κομμάτια.

info:
James, Suede, the Subways, My Excuse
Πέμπτη 7 Ιουλίου
Καυταντζόγλειο Στάδιο
Οι πόρτες ανοίγουν στις 17.0