Το Καλοκαίρι της Κάρμεν | Κριτική της ταινίας

Το Καλοκαίρι της Κάρμεν (“The Summer with Carmen”) Αισθηματική κομεντί, ελληνικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Ζαχαρία Μαυροειδή, με τους Γιώργο Τσιαντούλα, Ανδρέα Λαμπρόπουλο, Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου, Νικόλα Μίχα κα.

Το καλοκαιρινό αττικό φως, που λούζει την ταινία του Ζαχαρία Μαυροειδή και το ανάλαφρο αεράκι, που διαπερνά το οξυδερκές σενάριο (του ίδιου του σκηνοθέτη και του Ξενοφώντα Χαλάτση), δημιουργούν προσδοκίες, παρότι στην αρχή έχεις την αίσθηση ότι πρόκειται για μια ακόμη παραγωγή τηλεοπτικής αισθητικής και ύφους, όπως είθισται τις τελευταίες δεκαετίες.

Όμως, ο Ζαχαρίας Μαυροειδής, δυο χρόνια μετά τον συμπαθέστατο «Απόστρατο», με τον οποίο μας απέδειξε ότι δεν ανήκει στην αδιάφορη γενιά του ελληνικού σινεμά και πως οι ταινίες του έχουν πάντα κάτι να πουν, θα κάνει ακόμη ένα βήμα, αρκούντως τολμηρό, καθώς θα πατήσει στην παρακινδυνευμένη ιδέα της «ταινίας μέσα στην ταινία», χρησιμοποιώντας και αποδομώντας τα κλισέ και με ένα ευρηματικό ύφος αφήγησης θα δοκιμάσει να φέρει κάτι καινούργιο στη ρομαντική κομεντί, βάζοντας στο επίκεντρο της ιστορίας του δυο φίλους.

Ο Δημοσθένης και ο Νικήτας, που τους αρέσει να κάνουν γυμνισμό και να απολαμβάνουν τα μπάνια τους στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης, όπου συνωθούνται νεαροί γκέι Αθηναίοι, είναι καλοί φίλοι από τη σχολή που σπούδασαν μαζί. Ο πρώτος, συμβιβάστηκε για να γίνει δημόσιος υπάλληλος και ο δεύτερος, είναι ένας φιλόδοξος σκηνοθέτης. Όταν ο Νικήτας έχει μία πρόταση από έναν Γάλλο παραγωγό για να κάνει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, με την προϋπόθεση να την παραδώσει μέσα σε λίγες ημέρες, ο Δημοσθένης θα του προτείνει να γράψουν μαζί το σενάριο και να εξιστορεί το καλοκαίρι που υιοθέτησε την Κάρμεν, ένα μικρό σκυλάκι, με σύνδρομο εγκατάλειψης. Ο Νικήτας δέχεται διστακτικά, καθώς στο παρελθόν όταν είχαν δοκιμάσει πάλι να γράψουν μαζί ένα σενάριο είχαν φτάσει στα όρια να διαλύσουν τη φιλία τους.

Στα βραχάκια της Βουλιαγμένης, ένα υπέροχο φυσικό σκηνικό, θα αρχίσουν να σκέφτονται το σενάριο, να θυμούνται τσακωμούς, χωρισμούς, απώλειες, χαρές, παρεξηγήσεις, ερωτικές νύχτες, γέλια και πίκρες.

Ο αυτοσαρκασμός με τον οποίο παρουσιάζονται οι κανόνες συγγραφής μιας ταινίας, αλλά και των προσωπικών σχέσεων, δίνουν έναν κεφάτο τόνο, με – όχι πάντα – χαριτωμένες δραματικές υπερβολές, ενώ στο βάθος κρύβονται τα αισθήματα της απόρριψης, των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν λόγω της ομοφυλοφιλίας τους.

Ο Μαυροειδής, αποφεύγοντας τη στομφώδη ακτιβιστική καταγγελία και ερχόμενος πιο κοντά στο σινεμά του Αλμοδοβάρ, θα σχολιάσει με ευρηματικότητα τα κατάλοιπα της κοινωνικής απομόνωσης, των προσωπικών σχέσεων, της ερωτικής ταυτότητας, αλλά και μια σειρά από μικρά καθημερινά, που ταλανίζουν τους ήρωές του.

Καλογυρισμένη ταινία, για τις τεχνικές και οικονομικές δυνατότητές της, που έκανε πρεμιέρα στο παράλληλο τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας και διεκδικεί πολλά βραβεία Ίρις και που θα συγκινήσει με την αφηγηματική της αμεσότητα, θα κρατήσει το ενδιαφέρον της μέχρι τέλους – κάτι στο οποίο συμβάλουν και οι πρωταγωνιστές – και αναμένεται να βρει το κοινό της στους κινηματογράφους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Απολαμβάνοντας μια μέρα στην queer παραλία της Αθήνας, ο τριαντάχρονος Δημοσθένης προσφέρεται να βοηθήσει τον κολλητό του και επίδοξο σκηνοθέτη Νικήτα στη δημιουργία ενός σεναρίου με επίκεντρο τα γεγονότα γύρω από έναν σκύλο ονόματι Κάρμεν.

ΑΠΕ ΜΠΕ | Χάρης Αναγνωστάκης