Το λίγο που τελειώνει | Ιφιγένεια Θεοδώρου

Το λίγο που τελειώνει | Συγγραφέας: Θεοδώρου Ιφιγένεια Εκδόσεις Πατάκη
ISBN: 9789601697963 Αριθμός Σελίδων: 256 Μαλακό εξώφυλλο, διαστάσεις: 14 x 21
Έτος Έκδοσης: 2021

Είναι αλήθεια οι δια βίου σχέσεις μας αυτές που έχουμε πλάσει ότι είναι; Ο έρωτας είναι πηγή ζωής, πηγή αναγέννησης ή και αιτία ολέθρου; Ο αδόκητος θάνατος πολύ δικού μας ανθρώπου διαγράφει τα λάθη που έπραξε ή μήπως η απουσία του τα ξεγυμνώνει ή και τα μεγεθύνει; Κι η απώλεια, πόσο ισχυρές επιπτώσεις μπορεί να επιφέρει σ’ εκείνους που καλούνται να συνεχίσουν την επιβίωση «χωρίς»;

Αυτά και πολλά ακόμη ερωτηματικά προκύπτουν από την ανάγνωση του νέου μυθιστορήματος της θεσσαλονικιάς συγγραφέα Ιφιγένειας Θεοδώρου, που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα όπου κατά την εξιστόρηση μιας πλοκής που μπορεί να αφορά πολλούς από εμάς, δυναμιτίζει τα δεδομένα και οδηγεί σε βαθιά αναζήτηση της προσωπικής αλήθειας.

Η ιστορία εκτυλίσσεται με φόντο το μοναδικό Πήλιο, την ομορφιά και το μυστήριο που αποπνέει. Η Δέσποινα έχει χάσει τον άντρα της έπειτα από σύντομη σοβαρή ασθένεια. Καταφεύγει στο Πήλιο μαζί με την Λιάνα και την Πέπη, φίλες ζωής που τις συμπαραστέκονται, προκειμένου να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα στο εξοχικό σπίτι που ήταν για χρόνια το ησυχαστήριο του Μάνου. Εκεί, στην απομόνωση, οι τρεις τους καλούνται να διαχειριστούν όχι μόνο την απώλειά του αλλά και τις δικές τους ατακτοποίητες απώλειες, τα ανομολόγητα μυστικά και ψέματα που μέσα από τις συζητήσεις και τις αναδρομές στο παρελθόν έρχονται στο προσκήνιο και απειλούν να καταστρέψουν τις ισορροπίες τους. Έρχονται αντιμέτωπες με τον εαυτό τους και με τις πράξεις τους, αναλογίζονται όσα έχουν χάσει, όσα δεν πρόφτασαν ή όσα απερίσκεπτα επέτρεψαν να φύγουν μέσα από τα χέρια τους. Θα αντέξουν άραγε όλες αυτή την διαδρομή και όσα τους επιφυλάσσει;

Κι ο έρωτας, πόσο καταλυτικός υπήρξε ή υπάρχει στην πορεία ζωής της καθεμιάς;
Η Θεοδώρου με γλώσσα απέριττη και ρέουσα, διηγείται μια ιστορία που κυλάει σαν παραμύθι, αλλά που στιγμή δεν δημιουργεί αμφιβολίες για την πραγματικότητά της. Δεν υπερβάλλει, δεν μεγαλοποιεί. Μοιάζει να αναφέρεται στη ζωή των ανθρώπων της διπλανής πόρτας ή και στην δική μας. Με κεφάλαια σύντομα και περιεκτικά σε δράση, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, προκαλώντας τον να μην σταματήσει την ανάγνωση. Η κάλυψη των προσωπικοτήτων και των τριών γυναικών πλέκει τον καμβά της συμπλήρωσης της μιας με τις άλλες, ενώ ταυτόχρονα τα όσα δεν έχουν παραδεχτεί οδηγούν σε ένα διαρκές ξήλωμα της σχέσης τους. Μοιραία προκύπτει το ακανθώδες ερώτημα: είναι η ζωή της κάθε μιας αυτή που πίστευε πως είναι;

Ο χρόνος είναι πάντα αρκετός για να επουλώσει τα τραύματα και να εκπληρωθούν επιθυμίες ή κάποτε, ερήμην μας, φτάνει στο τέλος του συρρικνώνεται σε λίγος που τελειώνει πριν προλάβουμε το οτιδήποτε;

Η Ιφιγένεια Θεοδώρου καταδύεται στα βαθύτερα συναισθήματα των ηρωίδων της, κοιτώντας κατάματα τις επιπτώσεις της απώλειας αλλά και του έρωτα.
«Πώς να τ’ αντέξω όλα αυτά; Πώς να μην κλαίω; Ένας θησαυρός ήταν. Τον κράτησα πάνω μου, ούτε στιγμή δεν μετανιώνω. Αχ! Αυτός που μένει πίσω το πληρώνει, το πληρώνει πολύ ακριβά. Κι αν είναι να πεθάνω, δε θα ‘ναι από ντροπή, ούτε από τύψεις. Από απελπισία θα πεθάνω, από απελπισία».

Το λίγο που τελειώνει | Ιφιγένεια Θεοδώρου | Γράφει η Μαρία Ψωμά Πετρίδου