Τρωάδες ΚΘΒΕ στο Θέατρο Δάσους | κριτική

Τι ποιητής ήταν αυτός που κοίταξε μέσα από τα μάτια των αντίπαλων και άκουσε των θρήνο των γυναικών της Τροίας; Τι ποιητής ήταν αυτός που κοίταξε τα μεγάλα πάθη και είδε στον πυρήνα των μύθων και της πραγματικότητας το καλλιτεχνικό αγώνισμα που θα γίνει θέατρο και φήμη ανθρώπων και πόλεων στους μελλοντικούς καιρούς;
 

Δεν ξέρουμε πολλά γι? αυτόν. Μίλησαν γι? αυτόν τα έργα του και κατοπινοί ποιητές. Τρωάδες: τραγωδία στον κύκλο μιας τετραλογίας που παραστάθηκε αλλά δεν σώθηκε στο σύνολό της. Τρωάδες: η τραγωδία του Τρωϊκού κύκλου όπως κλείνει με την πτώση της μυθικής Τροίας και ανοίγεται στην μοίρα-κλήρο των γυναικών της, λάφυρα δουλείας στα χέρια των Αχαιών, νικητών με το τέχνασμα του Δούρειου ίππου.
 

Στην παράσταση του ΚθβΕ- σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας- που παρακολουθήσαμε στο θέατρο δάσους, φωτίστηκαν τα θέματα του έργου: πόλεμος, απώλεια, αιχμαλωσία, δουλεία, ζωή, ευτυχία, μοίρα, τύχη, αλλαγή, θάνατος, θρήνος, θεϊκός νόμος, πάθη.
 

Παράσταση μοντέρνων σημείων, οριοθετημένη σε γραμμές απτών σχημάτων με στοιχεία εικόνων και από άλλα θεατρικά είδη και αγωνίσματα, απόηχο καταγωγικού γένους και είδους. Αφαιρετικό σκηνικό, λιτά μέσα, ελάχιστα αντικείμενα επί σκηνής, άφησαν χώρο στην δράση της αναδιηγητικής παράστασης του θρήνου των γυναικών, υπό το βλέμμα των φρουρών και του χορού, σε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι επαναπροσδιορισμού ρόλων και αξιωμάτων, καθώς το άτομο γίνεται πρόσωπο και μέλος του ανώνυμου πλήθους.
 

Οι ερμηνείες υπηρέτησαν το σύνολο και υποστήριξαν το ύφος της σκηνοθετικής σύλληψης, υπογραμμίζοντας τον εξελικτικό μετατοπισμό της θεατρικής απεικόνισης της τραγωδίας στη σύγχρονη ανάγνωση, μεταφορά χωρίς το βάρος της αρχαίας σκευής και το πομπώδες ύφος. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος ωστόσο φάνταζε πιο αδύναμος εκφραστικά, όπως εκδηλώθηκε στις σωματικές εντάσεις και το πρόσχημα μεταγραφής του αξιώματος έμεινε μετέωρο ως αίσθηση. Τα κοστούμια έδειχναν μουντά στην ομοιόμορφη αισθητική γραμμή τους αν και φωτίστηκαν στα διακριτικά γνωρίσματα των ρόλων με χρωματιστές πινελιές κάπως στερεοτυπικές στους προφανείς συμβολισμούς τους.
 

Η μουσική με λυρικά στοιχεία και λεπτοδουλεμένο αχό στο τραγούδι του υμέναιου, ακολούθησε τον ρυθμό της δράσης, αξιοποίησε και τους ήχους των αντικειμένων για να υποδηλώσει τα λεγόμενα. Τα λόγια των πρωταγωνιστών και του χορού, απαγγελόμενα ομαδικά και ατομικά, πλαισιώθηκαν από αποσπάσματα στα αρχαία ελληνικά μπλεγμένα αρμονικά στη ροή της μετάφρασης, διαγράφοντας ζωηρές εικόνες στον μουσικό επιτονισμό τους. Έτσι και τα διάφορα αντικείμενα (ξύλα, καθίσματα) απέκτησαν διαστάσεις εικονικών νοηματοδοτήσεων –δια των φωτισμών και της κίνησης- ως κυψέλες εδραίων συστημάτων και σχημάτων που μεταγλωττίζονται διαρκώς ως την λύση του δράματος.
 

«ΤΡΩΑΔΕΣ» ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ

Μετάφραση: Γιάννης Τσαρούχης

Σκηνοθεσία- Προσαρμογή κειμένου: Γιάννης Παρασκευόπουλος

Σκηνικά: Θανάσης Κολαλάς

Κοστούμια: Σοφία Παπαδοπούλου

Μουσική: Μάνος Μυλωνάκης

 

Κινησιολογία: Τάσος Παπαδόπουλος

Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Βαγγέλης Σκυλίτσης, Μαρία Νεφέλη Παρασκευοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου: Δημήτρης Γεωργόπουλος

Βοηθός ενδυματολόγου: Δημήτρης Γεωργόπουλος

Φωτογράφιση: Τάσος Θώμογλου

Οργάνωση παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη
 

Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Διαμαντούδης (Ποσειδών), Ελένη Θυμιοπούλου (Αθηνά), Μαρία Καραμήτρη (Κασσάνδρα), Νικόλας Μαραγκόπουλος (Μενέλαος), Νίκος Μήλιας (Στρατιώτης), Γιολάντα Μπαλαούρα (Ελένη), Ιωάννα Παγιατάκη (Ανδρομάχη), Χρίστος Στυλιανού (Ταλθύβιος), Βασίλης Τρυφουλτσάνης (Στρατιώτης), Γιώτα Φέστα (Εκάβη)

Γυναίκες της Τροίας: Μαριάννα Αβραμάκη, Νεφέλη Ανθοπούλου, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Μομώ Βλάχου, Χρύσα Ζαφειριάδου, Ελένη Θυμιοπούλου, Μαρία Καραμήτρη, Άννα Κυριακίδου, Γιολάντα Μπαλαούρα, Ιωάννα Παγιατάκη, Εύη Σαρμή, Ελευθερία Τέτουλα.

cityportal.gr/ Τρωάδες ΚΘΒΕ στο Θέατρο Δάσους | κριτική Άγγελα Μάντζιου