ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ. Στο μυθιστόρημα του Πολ Όστερ «Η μουσική του πεπρωμένου» υπάρχουν δύο μαγκούφηδες πενηντάρηδες, ο χοντρός Μπίλι Φλάουερ και ο λιγνός Γουίλι Στόουν. Ο Φλάουερ, πρώην λογιστής, που η γυναίκα τον εγκατέλειψε και ο Στόουν, πρώην οπτικός, που η γυναίκα του πέθανε, έχουν κερδίσει πριν μερικά χρόνια 27 εκατομμύρια στο λόττο, σ’ ένα δελτίο που παίξανε από κοινού. Έκτοτε ζούνε μαζί σε μια έπαυλη σαν ανάκτορο στην εξοχή, με τεράστιο κτήμα και υπηρέτες. Όσες επενδύσεις κι αν έκαναν μετά που κέρδισαν στο λόττο, υπήρξαν πάντοτε κερδοφόρες. Με αποτέλεσμα από πλούσιοι να συνεχίσουν να γίνονται ζάπλουτοι και παρότι δίνουν τα μισά από τα έσοδα που εξακολουθούν να εισπράττουν σε αγαθοεργίες και πάλι αυτά που τους μένουν να μην ξέρουν τι να τα κάνουν. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να μεταφέρουν 10.000 πέτρες, από ένα κάστρο του 15ου αιώνα της Ιρλανδίας στο κτήμα τους στις ΗΠΑ, με σκοπό να αναθέσουν σε κάποιους να χτίσουν στο λιβάδι ένα τοίχο, σαν μνημείο (ένα μνημείο σε σχήμα τοίχου). Γιατί; Γιατί έτσι, για έχουν κάτι ν’ ασχολούνται (ένα έργο σε εξέλιξη, ας πούμε) και ν’ αφήσουν πίσω τους κάτι (σαν μνημείο) όταν πεθάνουν.
ΚΙ ΑΝ ΣΟΥ ΚΑΤΣΕΙ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίζουν σε τυχερά παιχνίδια μικρά ποσά και σταθερά, απλώς για την ευχαρίστηση να ονειρεύονται κάθε φορά τι θα μπορούσαν να κάνουν, αν κέρδιζαν ένα μεγάλο ποσό. Αυτή είναι η τακτική ανταπόδοση που λαμβάνουν. Κι αν τους κάτσει, έχει καλώς. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι που τζογάρουν συνεχώς κι είναι έτοιμοι να τα παίξουν όλα για όλα, κάποτε, σ’ ένα χαρτί – κι όπου βγει. Αυτοί συνήθως τα χάνουν όλα, παίζουν ώσπου να μείνουν ταπί. Αλλά βιώνουν τουλάχιστον, όσο προλάβουν, την υπερένταση του παιχνιδιού και το μεγαλείο της στιγμής του απόλυτου ρίσκου. Και υπάρχουν κι οι άλλοι, οι πολλοί (αυτοί που τροφοδοτούν κυρίως την κάβα) που παίζουν χωρίς να ξέρουν γιατί: χωρίς να ονειρεύονται μια άλλη ζωή και χωρίς να εξιτάρονται από το ίδιο το ρίσκο του παιχνιδιού. Παίζουν για σωθούν από τη μιζέρια τους, για ν’ αντισταθμίσουν την ανικανότητά τους να επιβιώσουν επαγγελματικά ή / και οικονομικά, παίζουν με άγχος και για μια αόριστη ιδέα για το τι θα κάνουν, αν κερδίσουν ένα σεβαστό ποσόν. Σ’ αυτούς, τους κάτσει ή δεν τους κάτσει, τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ. Σε ποια από τις τρεις προηγούμενες κατηγορίες νομίζετε πως ανήκουν οι τυχεροί Φλάουερ και Στόουν; Και σε ποια κατηγορία νομίζετε πως ανήκετε, αν παίζετε τυχερά παιχνίδια ή αν παίζατε, εσείς; Για να μην τα ρίχνουμε κι όλα στην τύχη.
ΤΡΑΓΟΥΔΙ. «Παρ’ τα Λίζα / και καν’ τα κορνίζα…»
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
