Τζιμ Λόντος (Jim Londos): Ο θρυλικός έλληνας παλαιστής υπήρξε για 16 χρόνια παγκόσμιος πρωταθλητής της ελεύθερης πάλης. Μετανάστευσε στην Αμερική και μεγαλούργησε, όχι μόνο με τη δύναμη των μπράτσων του, τη σβελτάδα του, αλλά και την εξυπνάδα του.
Δοξάστηκε ως λαϊκός ήρωας και το όνομά του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ και σε άλλες 36 χώρες
Ο Τζιμ Λόντος γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1897 στο Κουτσοπόδι του Άργους ως Χριστόφορος Θεοφίλου και ήταν το μικρότερο από τα 13 παιδιά της οικογένειάς του.
Η μητέρα του ήθελε να γίνει ιερέας, ενώ ο πατέρας του τον ονειρευόταν στρατιωτικό.
Όταν μεγαλώνει λίγο, ο πατέρας του τον στέλνει να βοσκήσει τα δέκα πρόβατα και τα πέντε γελάδια της οικογένειας, ενώ τα αδέλφια του κάνουν άλλες δουλειές.
Ένα απόγευμα η μητέρα του τα χάνει, καθώς βλέπει τον μικρό κρεμασμένο από ένα σχοινί. Πιστεύει ότι το παιδί της πεθαίνει. Χαμογελαστός ο μικρός, κατεβαίνει από το σχοινί κι εξηγεί στη μάνα του, ότι κρεμάστηκε για να δυναμώσουν οι μυς του λαιμού του.
Ο μικρός αργότερα έγινε παγκοσμίως γνωστός με το όνομα Τζιμ Λόντος. Γρήγορα αποφάσισε να φύγει από το χωριό και στον Πειραιά γνώρισε τον Τόφαλο, που του δίδαξε τα βασικά της πάλης.
Μετά έφυγε για την Αμερική όπου ξεκίνησε το περιπετειώδες ταξίδι της καταξίωσης.
Η ζωή του έγινε τραγούδι από τον Μάρκο Βαμβακάρη , τον Παναγιώτη Τούντα και τραγουδήθηκε από τα χείλη της Ρόζας Εσκενάζυ
Τζιμ Λόντος: Από λαντζέρης μέχρι σε τσίρκο
Σε ηλικία 13-14 ετών αποφάσισε να μεταναστεύσει για την Αμερική.
Για να τα βγάλει πέρα, ο νεαρός τότε άνδρας, έκανε διάφορες δουλειές. Εργάστηκε στον τομέα της οικοδομής, καθώς επίσης και ως αχθοφόρος, καμαρώτος, μοντέλο για ζωγράφους και φωτογράφους, κάτι που ήταν πολύ δημοφιλές εκείνη την εποχή.
Ο πατέρας του ήταν ερασιτέχνης παλαιστής, αλλά παρ’ όλα αυτά, ο Χρήστος δεν είχε ποτέ σκεφτεί να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο και ο ίδιος.
Άρχισε να ασχολείται με την πάλη και να προπονείται, μόνο όταν ήρθε σε επαφή με επαγγελματίες αθλητές, καθώς έπιασε δουλειά ως «κάτσερ» σε ακροβατικό νούμερο σε τσίρκο.
Τζιμ Λόντος: Ο πρώτος αγώνας
Ο Θεοφίλου είχε τον πρώτο του αγώνα το 1912 όταν αποφάσισε να εμφανιστεί ως Χριστόφορος Θεόφιλος (“The Wrestling Plasterer” Christopher Theophelus), μια αγγλική μορφή του πραγματικού του ονόματος.
Οι αγώνες του προσέλκυαν πολλούς οπαδούς και η φήμη του μεγάλωσε γρήγορα.Στη συνέχεια, και αφού κέρδισε κάποια δημοτικότητα, ο Θεοφίλου άλλαξε το όνομά του σε Τζιμ Λόντονς (Jim Londos).
Τζιμ Λόντος: «Η ελληνική παλαιστική ανεμοθύελλα και τυφών»
«Τζιμ Λόντος: Η ελληνική παλαιστική ανεμοθύελλα και τυφών», έτσι τον αποκαλούσαν οι φίλαθλοι της Αμερικής.
Προικισμένος εκ φύσεως με σημαντική δύναμη αλλά και άρτια τεχνικά καταρτισμένος είχε καταστεί το ίνδαλμα των φιλάθλων. Σπάνιας αντοχής, είχε δώσει μεγάλη σειρά αγώνων ασυνήθους αριθμού στην Αμερική, Ευρώπη, Αφρική (Αίγυπτο) και Αυστραλία.
Συνδύαζε τη σωματική ρώμη με την τεχνική της πάλης. Έγινε ταχύτατα γνωστός για το λεγόμενο «αεροπλανικό κόλπο» (τεχνική), με το οποίο εξουδετέρωνε τους αντιπάλους του. Δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός, αλλά πολύ γεροδεμένος.
Το αεροπλανικό κόλπο
Ο Λόντος επειδή ήταν κοντός με δυνατά πόδια και εξαιρετικά γυμνασμένος, μπορούσε να σηκώσει πολύ πιο βαρείς αντιπάλους ψηλά, πάνω από το κεφάλι του και αφού τους στριφογυρίσει, να τους πετάξει στο ταπί. Δεν εκβίαζε ποτέ το κόλπο. Περίμενε με υπομονή να πάρει τη λάθος στάση ο αντίπαλός του και να κουραστεί.
Ο ίδιος εξηγούσε ότι μόνο σε λίγους δεν τολμούσε να κάνει το κόλπο. Κυρίως σε όσους είχαν υψηλή τεχνική κατάρτιση και κοντά, αλλά δυνατά πόδια. Ο Έλληνας αθλητής εξηγούσε ότι με ένα τέτοιο αθλητή θα μπορούσαν να χτυπήσουν πολύ άσχημα και οι δυο
Την περίοδο της ακμής του τα σωματομετρικά του μεγέθη ήταν τα ακόλουθα:
ύψος: 1,68μ.
βάρος: 88 κιλά.
περιφέρεια λαιμού: 0,47μ.
περιφέρεια στήθους: 1,15-1,20μ.
περιφέρεια βραχιόνων: 0,41-0,43μ.
περιφέρεια μηρών: 0,55μ.
περιφέρεια κνήμης: 0,39μ.
Ο «Χρυσός Έλληνας»
Ο Λόντος έγραψε ιστορία με τις εξαιρετικές του εμφανίσεις και τελικά έγινε γνωστός ως «Ο Χρυσός Έλληνας» λόγω των επιτευγμάτων του.
Κέρδισε πολλαπλούς τίτλους και διαγωνίστηκε συνολικά, σε 32 διαφορετικές χώρες. Σημαντικότερη ήταν η ανάδειξή του σε Παγκόσμιο Πρωταθλητή βαρέων βαρών στις 18 Νοεμβρίου 1938 λαμβάνοντας την περίφημη χρυσή και αδαμαντοποίκιλτη ζώνη.
Διατήρησε τον τίτλο του ως το 1946, που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Σκληρότεροι αντίπαλοί του, κατά τους αθλητικούς χρονογράφους της εποχής, ήταν ο «στραγγαλιστής Λιούις» και οι «Στέκερ» Μπράουνιγκ και Σίκατ.
Το κοινό τον λάτρευε γιατί έβλεπε σε αυτόν έναν ήρωα, ο οποίος αν και συνήθως πιο μικρόσωμος από τους αντιπάλους του, κατάφερνε να νικάει με τη δύναμη του σώματος και του μυαλού του. Ηττήθηκε ελάχιστες φορές και έδωσε πάνω από 2.500 αγώνες.
Εθνικός ήρωας
Τα αποκόμματα εφημερίδων από το πρώτο μισό του 20ού αιώνα δείχνουν ξεκάθαρα, ότι οι Έλληνες τον λάτρευαν. Οι αγώνες του στην Ελλάδα προσέλκυσαν δεκάδες χιλιάδες θεατές, καθιστώντας τον ζωντανό θρύλο της εποχής.
Το Νοέμβριο του 1928 επισκέφθηκε την Ελλάδα και οργάνωσε αγώνα στο Παναθηναϊκό Στάδιο αντιμετωπίζοντας τον αήττητο ως τότε Πολωνοαμερικανό πρωταθλητή Ευρώπης Καρλ Ζμπύσκο, τον οποίο νίκησε.
Στις προπονήσεις του Λόντου μαζεύονταν χιλιάδες θεατές και στον αγώνα επικράτησε το αδιαχώρητο παρά τη βροχή. Ο αγώνας έγινε με μεγάλη επισημότητα.
Τον αγώνα πάλης οργάνωσε η εφ. «Η Αθλητική» και επίτιμοι συνδιοργανωτές ήταν ο υπουργός Παιδείας, οι πρέσβεις των ΗΠΑ και της Πολωνίας, η Ολυμπιακή Επιτροπή, ο ΣΕΓΑΣ, ο Δήμαρχος Αθηναίων κ.ά.
Ο αγώνας αναβλήθηκε δύο φορές, την πρώτη επειδή ο Λόντος ασθένησε από δάγκειο πυρετό και τη δεύτερη λόγω κακοκαιρίας. Τελικά έγινε στις 2 Δεκεμβρίου 1928 με διαιτητή τον παλιό Ολυμπιονίκη Δημήτρη Τόφαλο, ο οποίος υπήρξε και προπονητής του.
Όταν «έχτισε» το γήπεδο του Πανιώνιου
Το 1933 επανήλθε στην Ελλάδα και αγωνίσθηκε και πάλι στο Παναθηναϊκό Στάδιο αντιμετωπίζοντας νικηφόρα τον Ρωσοπολωνό γίγαντα Κόλα Κβαριάνι, σε έναν αγώνα που διοργάνωσε ο Πανιώνιος, με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την ανέγερση του Σταδίου Ν. Σμύρνης.
Ήταν τόσο μεγάλο το ενδιαφέρον του αγώνα, που οι κινηματογραφιστές, κατέγραψαν και τις προπονήσεις των δύο αντιπάλων.
Ο Έλληνας παλαιστής νικά. Το κοινό παραληρεί. «Είναι ο Ηρακλής!» φωνάζουν οι θεατές. Εκείνος, συγκινημένος, καταφέρνει να ψιθυρίσει «ευχαριστώ»…
Το τραγούδι του Βαμβακάρη και του Τούντα
Είναι γνωστοί οι στίχοι του τραγουδιού «Αν Μ’ Αξιώσει Ο Θεός», που έγραψε ο Μάρκος Βαμβακάρης στα 1936.
Όπου, για να δώσει έμφαση και να υποδηλώσει το μεγαλείο του μεγάρου, που ονειρεύεται να φτιάξει, αν τον αξιώσει ο Θεός να αποκτήσει λεφτά, χρησιμοποιεί τα ονόματα τεσσάρων διάσημων, διεθνώς, προσώπων. Μεταξύ αυτών και του Τζιμ Λόντου.
Σχεδόν άγνωστο, από την άλλη, παραμένει ένα τραγούδι του κορυφαίου συνθέτη της σμυρνέικης σχολής, που κυριάρχησε στα μουσικά πράγματα της χώρας κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου, του Παναγιώτη Τούντα κι αναφέρεται ειδικά στον Τζιμ Λόντο.
Γράφτηκε το 1934, το τραγουδά η Ρόζα Εσκενάζυ κι έχει τίτλο: «Στο Λεβέντη Μας Τζιμ Λόντο».
Τα χρόνια μετά την πάλη
Λίγα χρόνια πριν από την επίσημη συνταξιοδότησή του, ο Τζιμ Λόντος παντρεύτηκε την Άρβα Ροκγουάιτ, με την οποία απέκτησε τρεις κόρες: την Νταϊάνα, τη Δήμητρα και τη Χριστίνα.
Μετά τη συνταξιοδότησή του αφιέρωσε τη ζωή του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, κυρίως για την περίθαλψη και προστασία ορφανών Ελληνόπουλων, θυμάτων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Λόγω της συνεχούς φιλανθρωπικής του δράσης, ο Έλληνας παλαιστής τιμήθηκε τόσο από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον, όσο και από τον βασιλιά Παύλο της Ελλάδας.
Η οικογένεια του Λόντου έζησε στην Καλιφόρνια, όπου ο σπουδαίος αθλητής, άφησε την τελευταία του πνοή από καρδιακή προσβολή, στις 19 Αυγούστου 1975.
Επιμέλεια: Θοδωρής Κουγιουμτζής
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τί σημαίνει «τρελοκαμπέρω»;
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
