Η βουβωνοκήλη είναι η πλέον συχνή μεταξύ των κηλών, εμφανίζεται στη βουβωνική χώρα και αφορά κατά κύριο λόγο το ανδρικό φύλο. Αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, αυξάνει ο κίνδυνος περίσφιγξής της, που με τη σειρά της μπορεί βλάψει τα ενδοκοιλιακά όργανα ή και να γίνει απειλητική για τη ζωή του ασθενούς.
Τι είναι όμως η βουβωνοκήλη, πώς εκδηλώνεται και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί; Με τον όρο βουβωνοκήλη περιγράφουμε την πρόπτωση τμήματος ενός ενδοκοιλιακού σπλάχνου, που εμφανίζεται στον βουβωνικό πόρο, συχνότερα στον δεξιό. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της αδυναμίας και ρήξης των τοιχωμάτων της βουβωνικής χώρας.
Η παχυσαρκία, η δυσκοιλιότητα, η άρση βαρέων αντικειμένων, η έντονη άσκηση, ο χρόνιος βήχας, η υπερτροφία του προστάτη και παθήσεις, όπως η κίρρωση του ήπατος, αλλά και δομικές διαταραχές για παράδειγμα στο κολλαγόνο του συνδετικού ιστού, αποτελούν τους βασικότερους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή της.
Μπορεί να εκδηλωθεί σε κάθε ηλικία, ενώ συχνά εμφανίζεται τους πρώτους έξι μήνες της ζωής ενός παιδιού. Είναι ενδεικτικό ότι βουβωνοκήλη διαπιστώνεται στο 5% των νεογνών, με τα αγόρια να πρωταγωνιστούν και εδώ.
Συμπτώματα και κίνδυνοι
Συνήθως η βουβωνοκήλη εμφανίζεται με μυϊκό πόνο, που παίρνει συχνά την αίσθηση καψίματος στην περιοχή, η οποία προκαλείται από τη μυϊκή ρήξη. Βασικό σύμπτωμα είναι επίσης η εμφάνιση μιας μικρής μάζας με τη μορφή ογκιδίου, αλλά και η διόγκωση στη βουβωνική χώρα, συνοδεία πόνου, ο οποίος αυξάνεται όταν ασκούνται πιέσεις από την άσκηση, την άρση βάρους, τον βήχα και το γέλιο, αλλά και από εντερικές κινήσεις. Όσο μεγαλύτερες είναι οι πιέσεις τόσο μεγαλύτερη είναι και η πρόπτωση τμήματος του ενδοκοιλιακού σπλάχνου.
Ο σοβαρότερος κίνδυνος που μπορεί να ελλοχεύει σε μια βουβωνοκήλη που δεν αντιμετωπίζεται εγκαίρως είναι η περίσφιγξη. Αυτή με τη σειρά της μπορεί να προκαλέσει απόφραξη του σπλάχνου και όταν πρόκειται για το έντερο, μεταφράζεται σε αποφρακτικό ειλεό.
Η θεραπεία
Στις περιπτώσεις που μια βουβωνοκήλη δεν είναι ανατάξιμη, δεν επανέρχεται δηλαδή το όργανο που έχει προβληθεί στην προηγούμενη θέση, προκρίνεται η χειρουργική οδός για την ανάταξή της. Ιδιαίτερα συνήθης και αποτελεσματική μέθοδος είναι η λαπαροσκοπική κήλης, με την οποία ελαχιστοποιείται ο χρόνος νοσηλείας, ο μετεγχειρητικός πόνος περιορίζεται καθώς δεν υπάρχουν τομές, ενώ επισπεύδεται και η επάνοδος του ασθενούς στην καθημερινότητά του.
Κατά την επέμβαση η κοιλιά τροφοδοτείται με αέριο, προκειμένου να εξασφαλισθεί ο απαιτούμενος χώρος για την ελευθερία των χειρουργικών ενεργειών και στη συνέχεια εισάγονται μέσω μικρών οπών ένα λαπαροσκόπιο και ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία. Η κήλη εντοπίζεται, γίνεται ανάταξή της και στη συνέχεια ενισχύεται το κοιλιακό τοίχωμα με την τοποθέτηση και στερέωση ειδικού πλέγματος. Η επέμβαση ολοκληρώνεται με ράμματα στις οπές.
Εξέλιξη της λαπαροσκοπικής ανάταξης αποτελούν οι μέθοδοι TEP (ολική εξωπεριτοναϊκή αποκατάσταση-Total Extraperitoneal Hernia Repair) και TAPP (διακοιλιακή προπεριτοναϊκή αποκατάσταση). Στη μεν TEP το λαπαροσκόπιο εισάγεται στην εξωπεριτοναϊκή περιοχή, ανάμεσα στο περιτόναιο και στην οπίσθια επιφάνεια του κοιλιακού τοιχώματος και όχι στην περιτοναϊκή κοιλότητα, στη δε TAPP αποκολλάται το περιτόναιο, το οποίο στη συνέχεια συρράπτεται, αφού πρώτα το ειδικό πλέγμα στερεωθεί ανάμεσα στους μύες του κοιλιακού τοιχώματος και του περιτοναίου.
Η εμφάνιση της βουβωνοκήλης πρέπει να κινητοποιήσει εγκαίρως τον πάσχοντα, ώστε να αντιμετωπιστεί προτού επιδεινωθεί και οδηγήσει σε σοβαρότερες καταστάσεις.
INFO!
Μιχάλης Προβατάκης
Γενικός χειρουργός
www.drprovatakis-surgery.gr
Διαβάστε επίσης: Buccal fat pad removal: Η επέμβαση που σας χαρίζει πρόσωπο με γωνίες
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
