Ζαννίνο: Ταλαντούχος ηθοποιός, με χαρακτηριστικά ιδιαίτερο στυλ αγαπήθηκε πολύ από το θεατρικό και το κινηματογραφικό κοινό, και για αυτό και είχε μια πλούσια καριέρα.
► Διαβάστε: Ποιες ταινίες παίζουν σήμερα στην τηλεόραση
Ο Ζαννίνο, κατά κόσμον Γιάννης Παπαδόπουλος, (Γαλατάς Κωνσταντινούπολης, 21 Αυγούστου 1923 – Αθήνα, 27 Μαΐου 1995) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που διακρίθηκε σε δεύτερους ρόλους, αλλά και με συμμετοχές σε διεθνείς παραγωγές.
Ζαννίνο: Από την Κωνσταντινούπολη στα «καφέ – σαντάν»
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Με τον ξεριζωμό ήρθε με την οικογένεια του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στην Δραπετσώνα του Πειραιά με δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Δυστυχώς όμως, το 1937, ο Γιάννης Παπαδόπουλος χάνει τον πατέρα του. Αμέσως ξεκινάει την αναζήτηση εργασίας για να φροντίσει τη μητέρα του και τον εαυτό του.
Σπούδασε στη σχολή χορού του Άγγελου Γριμάνη κι εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως χορευτής στα μπαλέτα Ραμασόφ που πραγματοποιούσαν παραστάσεις σε διάφορα «καφέ – σαντάν» της εποχής.
«Καφέ – σαντάν» (cafés chantant) ονομάζονταν παραδοσιακά καφενεία και ζυθοπωλεία των Αθηνών του Μεσοπολέμου που μετατρέπονταν σε χώρους θεάματος και νέων ειδών διασκέδασης. Τα «καφέ – σαντάν» ήταν γαλλικής προέλευσης και μέσα σε αυτά, έδιναν παραστάσεις τα καλλιτεχνικά «μπουλούκια» της εποχής.
Ζαννίνο: Πώς βγήκε το ψευδώνυμο του ηθοποιού
Οι αρχές της δεκαετίας του 1940 και ο πόλεμος, βρίσκουν τον νεαρό Παπαδόπουλο ακόμα χορευτή στα μπαλέτα. Ένα βράδυ, ο θίασος του θα πραγματοποιούσε εμφάνιση στη διάσημη «Μάντρα του Αττίκ». Ο Αττίκ σκόπευε να παρουσιάσει τον νεαρό χορευτή στο κοινό και ρώτησε το όνομά του. Το «Γιάννης» όμως δεν του άρεσε, καθώς το θεώρησε πολύ κοινότυπο και συνηθισμένο για καλλιτέχνη.
Τη στιγμή εκείνη, η διευθύντρια του μπαλέτου, Σοφία Ραμαζώφ αναφώνησε «Νίνο, φόρα τις άσπρες μπότες!» και ο Αττίκ απόρησε με την προσφώνηση. Έγινε φανερό πως το παρατσούκλι του Παπαδόπουλου στο μπουλούκι ήταν Νίνο και του το είχε δώσει η Ραμαζώφ. Ο Αττίκ αποκρίθηκε: «Τότε τι Γιάννης και κουραφέξαλα; Γιάννης δηλαδή Ζαν. Ζαν και Νίνο ίσον Ζαννίνο. Έτσι θα σε αναγγείλω, Ζαννίνο»
Έτσι, ο Αττίκ έγινε ο καλλιτεχνικός νονός του Παπαδόπουλου. Το όνομα Ζαννίνο έμεινε για πάντα. Από τότε, δεν ξαναχρησιμοποίησε το πραγματικό του όνομα που ξεχάστηκε. Το ψευδώνυμο Ζαννίνο χρησιμοποίησε αργότερα και η σύζυγος και η κόρη του. Με αυτό το όνομα έμελλε να μείνει γνωστός στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Ο χορευτής Ζαννίνο, σύντομα έγινε γνωστός στο χώρο της ηθοποιίας.
Ζαννίνο: «Θου – Βου», «Το εξπρές του μεσονυκτίου», «Καβάφης»
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1956, στην περίφημη ταινία «Ο δράκος» (Δείτε όλη την ταινία εδώ) του Νίκου Κούνδουρου.
Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός από τις εμπορικές κωμωδίες με τον Θανάση Βέγγο, ενώ συμμετείχε και σε αρκετές του εξωτερικού, με το ψευδώνυμο Ζ. Ζαννίνου: «Οι 300 Σπαρτιάτες» (1962), «Το εξπρές του μεσονυκτίου» (1978) κ.ά.
Συνολικά, συμμετείχε σε περισσότερες από 83 ταινίες, με τελευταία τον «Καβάφη» του Γιάννη Σμαραγδή το 1996.
Η σπουδαία καριέρα του Ζαννίνο συνεχίστηκε ως το τέλος της ζωής του, με εμφανίσεις στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Οι ρόλοι του συνήθως ήταν χαρακτηριστικοί και ο ίδιος έμεινε αξέχαστος λόγω του ότι ήταν σωματώδης με αδρά χαρακτηριστικά και βροντερή φωνή.
Οι πιο γνωστές ταινίες που εμφανίστηκε είναι οι εξής: Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960), Τύφλα να χει ο Μάρλον Μπράντο (1963), Λόλα (1964), Είναι ένας τρελός, τρελός, τρελός Βέγγος (1965), Θου Βου Φανερός Πράκτωρ 000 (1967), Ένας άφραγκος Ωνάσης, Ένα ασύλληπτο κορόιδο, Θου Βου Φαλακρός Πράκτωρ: Επιχείρησις Γης Μαδιάμ (1969), Οι γενναίοι του Βορρά (1970), Το εξπρές του Μεσονυχτίου (1978).
Παράλληλα πραγματοποίησε εμφανίσεις και σε τηλεοπτικές σειρές την περίοδο 1972 – 1992 στην κρατική αλλά και ιδιωτική τηλεόραση.
Πέρα από την καλλιτεχνική του καριέρα, είχε και μια επιτυχημένη οικογενειακή ζωή δίπλα στην αγαπημένη του γυναίκα Τζένη και στην κόρη τους, επίσης ηθοποιό Σόφη Ζαννίνου.
Ζαννίνο: Όταν έσωσε τη γυναίκα του από τον υπόκοσμο
Μεταπολεμικά, κατά τη στρατιωτική του θητεία, ενώ βρισκόταν σε άδεια, ο Ζαννίνο γνώρισε την αγαπημένη του, τη νεαρή ηθοποιό Τζένη, κατά κόσμον Ζαφειρία Σφουντούρη.
Συναντήθηκαν πρώτη φορά σε ένα υπόγειο στέκι καλλιτεχνών, στην Ομόνοια. Ο Ζαννίνο γοητεύτηκε αμέσως από την παρουσία της Τζένης. Από τις συζητήσεις τους, έμαθε ότι ήταν δευτεροετής φοιτήτρια σε θεατρική σχολή ενώ φιλοξενούνταν σε φιλικό σπίτι στο Φάληρο. Την επόμενη ημέρα, ρώτησε έναν συνάδελφό του για περισσότερες πληροφορίες για την κοπέλα.
Οι έρευνες του Ζαννίνο έφεραν στο φως δυσάρεστες πληροφορίες. Η κοπέλα είχε πέσει στα δίχτυα ενός επιχειρηματία που την εξαπατούσε. Η ίδια πίστευε πως θα ξεκινήσει να εργάζεται σαν ηθοποιός ενώ εκείνος την προόριζε για κονσομασιόν σε μαγαζιά της νύχτας. Ο Ζαννίνο θύμωσε πολύ και αποφάσισε να σώσει την κοπέλα από τον υπόκοσμο.
Τη μετέφερε σε δικό του φιλικό σπίτι, την απομάκρυνε από τον επιχειρηματία ενώ την έθεσε υπό την προστασία του. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι δύο νέοι άρχισαν να δένονται και σύντομα έγιναν ζευγάρι.
Κατηγορήθηκε ότι την έκλεψε!
Οι περιπέτειες τους όμως δεν τελείωσαν. Ένα πρωί την ώρα που ο ηθοποιός καθόταν σε ένα καφενείο, τον πλησίασαν δύο αστυνομικοί με πολιτικά και του ζήτησαν να τους ακολουθήσει στο τμήμα, καθώς μια κυρία τον κατηγορούσε ότι είχε κλέψει την κόρη της.
Ο Ζαννίνο αμέσως ειδοποίησε τον διοικητή του στο στρατό, που όχι μόνο γνώριζε προσωπικά τη Τζένη, αλλά της είχε δώσει και την άδεια να κατασκηνώσει δίπλα στη δική του γυναίκα, μέχρι να τελειώσει τη θητεία του ο αγαπημένος της.
Φτάνοντας στο αστυνομικό τμήμα ο ηθοποιός αντίκρισε μια έξαλλη ηλικιωμένη κυρία αλλά και την ίδια τη Τζένη που έκλαιγε με λυγμούς. Όταν ο αστυνομικός ρώτησε την κοπέλα με ποιον ήθελε να πάει, εκείνη απάντησε «με τον άντρα μου». Η κυρία, που αποδείχτηκε πως ήταν τελικά θεία της, επέμενε να πάρει μαζί της τη νεαρή. Όταν όμως αντίκρισε τις «ενισχύσεις» που είχαν σταλεί από το στρατό για την υποστήριξη του Ζαννίνο, άλλαξε γνώμη.
Το ζευγάρι συνέχισε να είναι μαζί και αργότερα οι δύο καλλιτέχνες παντρεύτηκαν και έφεραν στον κόσμο την κόρη τους Σόφη…
Το τέλος ενός σπουδαίου καλλιτέχνη
Ο Ζαννίνο αγαπούσε την τέχνη του και την υπηρέτησε ως το τέλος της ζωής του με συνέπεια και ταπεινότητα.
Άφησε την τελευταία του πνοή στις 27 Μαΐου 1995, σε ηλικία 71 ετών. Την ίδια χρονιά πέθανε και η σύζυγός του. Ούτε ο θάνατος κατάφερε να τους χωρίσει…
- ΟΛΕΣ οι ταινίες που παίζουν στην τηλεόραση. Οποιαδήποτε μέρα και αν μπείτε σ αυτό το άρθρο, ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ: Οι σημερινές Ταινίες στην τηλεόραση ΚΑΙ ΘΑ δείτε τις ταινίες ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ την τρέχουσα ημέρα
-
Πρόγραμμα ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΩΝ – αίθουσες στη Θεσσαλονίκη, ταινίες, ώρες προβολής
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ο αξιολάτρευτος ηθοποιός
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
