Car free και καλό κρασί… (γράφει η Έλσα Παπαγιαννοπούλου)

Car free και καλό κρασί… (γράφει η Έλσα Παπαγιαννοπούλου)

Κριτική Απόψεις

22 Σεπτεμβρίου είναι η παγκόσμια μέρα χωρίς αυτοκίνητο. Από το πρωί είχε αρχίσει να κλείνει σιγά σιγά το κέντρο της πόλης και περπατούσες πιο άνετα. Βέβαια όλοι μας συνηθισμένοι να περπατάμε με φόβο, από τα μηχανάκια, ακόμα και πάνω στα πεζοδρόμια, δεν κατεβαίναμε να περπατήσουμε στους άδειους δρόμους. Σχετικά άδειους όμως γιατί τα λεωφορεία διέσχιζαν ακάθεκτα την Τσιμισκή. Αλλά είχε ησυχία, όχι μαρσαρίσματα ούτε κόρνες. Και φυσικά όχι αποπνικτικά καυσαέρια.

Αυτά το μεσημέρι.

Το απογευματάκι, εκεί γύρω στις 6 το κέντρο ήταν τελείως κλειστό και δεκάδες ποδηλάτες περιδιάβαιναν τους δρόμος. Την ίδια ώρα άρχιζε και ένα άλλο event στο χώρο του Λιμανιού.

Τα ΒορΟινά. Τα 36 μέλη της ένωσης «Οίνοι Βορείου Ελλάδος» σε αυτήν την εκδήλωση παρουσιάζουν τα κρασιά και τα αποστάγματα από τα κτήματά τους. Λευκά, Ροζέ, Κόκκινα, Σαμπάνιες από μονοποίκιλα, όπως ονομάζουν τα κρασιά από μόνο μία ποικιλία, ή από μίξεις δύο ή τριών διαφορετικών σταφυλιών γαργάλισαν υπέροχα τους ουρανίσκους μας. Κάθε παραγωγός είχε όλες τις ετικέτες του οινοποιείου του και ήταν έτοιμος να διευκρινίσει κάθε απορία. Κάποια περίπτερα, φιλοξενούσαν συνεταιρισμούς γυναικών που φτιάχνουν μαρμελάδες και λικέρ με συνταγές των γιαγιάδων τους. Παραδίπλα μπορούσες να πάρεις και τον τραχανά για τον χειμώνα ή να γευτείς τα πρώτα βουβαλίσια σου σουτζουκάκια.

Δεν έχω ξαναπάει στα ΒορΟινά τις προηγούμενες χρονιές για να μπορέσω να συγκρίνω αν ο κόσμος που είχε ήταν περισσότερος ή λιγότερος. Απλά έχω να πω ότι υπήρχε πραγματική κοσμοσυρροή. Γύρω στις 9 μερικές ετικέτες είχαν ήδη τελειώσει. Όλοι με ένα γυάλινο κολονάτο ποτήρι, το οποίο μπορούσες να πάρεις σπίτι σου για σουβενίρ, πηγαινοέρχονταν μπροστά στα σταντ. Αν έβλεπαν ότι είσαι ικανοποιημένος από αυτό που μόλις δοκίμασες σε ρωτούσαν αν πραγματικά σου άρεσε και γιατί. Και πήγαιναν να δοκιμάσουν και αυτοί. Μετά την πρώτη ώρα γευσιγνωσίας οι παρέες ενώνονται και περνούν πραγματικά καλά.

Το μόνο αρνητικό, αν μπορώ να πω ότι είναι αρνητικό, είναι ότι εκτός από νερό οι παραγωγοί στους πάγκους τους δεν είχαν κάποιο κριτσίνι, φρυγανιά, μπουκίτσες ψωμάκι, για να αλλάζεις την γεύση σου από κρασί σε κρασί. Το να δοκιμάσεις τόσα πολλά πίνοντας έστω και μία γουλιά από το κάθε ένα σου δημιουργεί ….. ανησυχίες….. στο στομάχι. Κάποιοι είχαν για να πω την αλήθεια αλλά γινόταν ανάρπαστα. Φυσικά θα μου πείτε είναι ταξίδι γευσιγνωσίας άρα πρέπει να μην καταπίνω το κρασί απλά να το γεύομαι. Μα είναι δυνατόν να το χύσεις?

Προσωπικά μου αρέσουν τα κόκκινα. Το «Κορυφή Αγγέλων Ερυθρό» του οινοποιείου Τάτσης της Γουμένισσας, μία μίξη τοπικών και Γαλλικών ποικιλιών, ήταν πράγματι αγγελικό. Το «Primus” Zitsa από το Κτήμα Γκλίναβος – Ζίτσα ΑΕ ξεχώρισε στον ουρανίσκο μου από τα λευκά. Επίσης το «Κόκκινη Πέτρα» ένα ερυθρό ξηρό από το Κτήμα Στεργίου είναι πολύ καλό. Να μην ξεχάσω να αναφέρω και το ΄Ηδυσμα Δρυός Chardonnay, μία εξαιρετική ετικέτα λευκού από το Δραμινό Κτήμα Τέχνη Οίνου, αυτό που φέρνει στο τραπέζι μας και το Τέχνη Αλυπίας.

Δύο κτήματα όμως ξεχώρισαν πάνω από όλα για μένα. Το Ελινός ΑΕ, από την Βέροια. Όλες οι ετικέτες του εξαιρετικές.Ακόμα και το ροζέ του που είναι αρκετά δύσκολο κρασί. Καθώς και το Kλαούντια Παπαγιάνη και Σια ΕΕ από την Αρναία Χαλκιδικής, που τα κρασιά της ήταν ίσως λίγο πιο ελαφρά, αλλά πιο ξεκάθαρα ως προς τις γεύσεις. Είναι από αυτά που μπορείς να πιεις άνετα και σκέτα, χωρίς φαγητό.

Η παρέα μου και εγώ ξεκινήσαμε και κλείσαμε αυτό το ταξίδι με την Poeme, την σαμπάνια της Ζίτσα από το Κτήμα Γκλίναβος-Ζίτσα ΑΕ. Πραγματικά για ξεχωριστές στιγμές.

Από τις γιορτές κρασιού που πηγαίναμε πριν από χρόνια μέχρι τα εξαιρετικά ΒορΟινά η ιδέα είναι η ίδια. Να γνωρίσουμε τα ελληνικά κρασιά της περιοχής μας, να τα αγαπήσουμε και να διαλέξουμε τα βαριά κόκκινα για τα χειμωνιάτικα γεύματά μας, να ξεχωρίσουμε και να αγαπήσουμε τα ροζέ για ιδιαίτερους συνδυασμούς, και να θυμόμαστε τα λευκά για τα ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά γλέντια μας.

Γιατί όπως και να το κάνουμε το κρασί είναι ελληνική υπόθεση, από τότε…. από τον θεό Διόνυσο και την ιερή τρέλα του, γνωστή ήδη από τον 12ο αιώνα προ Χριστού……

Ακολουθήστε το cityportal.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις Διαβάστε για Συναυλίες, Σινεμά, Θέατρο, βιβλία, τέχνες, εκδρομές στην ατζέντα (ημερολόγιο) αλλά και όλα τα Τελευταία νέα από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον Κόσμο, σήμερα, τώρα που συμβαίνουν.

 

Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε