Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο με τον ίδιο τρόπο - Βιβλιοπαρουσίαση

TOUS LES HOMMES N’ HABITENT PAS LE MONDE DE LA MEME FACON
Δεν κατοικούν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο με τον ίδιο τρόπο
Συγγραφέας/Δημιουργός DUBOIS JEAN-PAUL / ΝΤΙΜΠΟΥΑ ΖΑΝ – ΠΟΛ
ISBN 139786188445932
Εκδότης ΔΩΜΑ
Χρονολογία Έκδοσης Φεβρουάριος 2020
Αριθμός σελίδων 272
Διαστάσεις 21×14
Μετάφραση ΓΑΒΑΛΑ ΜΑΡΙΑ
Επιμέλεια ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΘΑΝΟΣ

«Δεν βαραίνουν όλοι οι άνθρωποι τη γη με τον ίδιο τρόπο. Να το θυμάστε όταν κρίνετε» είπε ο πατέρας μου στο τελευταίο του κήρυγμα – η ωδή του στην πεισματάρα ελπίδα.

Με έναν ιδιαίτερο και μακροσκελή τίτλο για μυθιστόρημα, ο Ζαν Πωλ Ντυμπουά μας παίρνει από το χέρι με μία απλή, ήσυχη και στρωτή αφήγηση. Πάντα όμως κρύβει έναν άσσο στο μανίκι ή προτιμότερο, στην καλύτερη ανάγνωση, με εικόνες ήχων και χρωμάτων, με μια λεπτή, ενίοτε ανεπαίσθητη δόση ειρωνείας απέναντι στα κακώς κείμενα. Μας ταξιδεύει από το κελί του έγκλειστου ήρωα του, μέχρι τα αχανή τοπία του Καναδά και από τη σύζευξη του πάστορα Δανού πατέρα του με τη φεμινίστρια Γαλλίδα μητέρα του μέχρι τις Harley Davidson και τα μοντέλα τους. Από τις σχέσεις μεταξύ εραστών που γίνονται γονείς, από τους καθηγητές που δεν έγιναν ποτέ δάσκαλοι, από τους «εκτιμητές ζωής» και τις αποτιμήσεις αποζημιώσεων έναντι τακτικών ή μη ικανοποιήσεων («o tempora o mores») μέχρι τους ιερείς που μεταμορφώνονται σε ανθρώπους με πάθη και από τη νέα εποχή και όσα ευαγγελίζεται μέχρι τις ατέρμονες και ανελαστικές ποινές που όλοι μας εκτίουμε, ακόμη και χωρίς καθείρξεις. Δείχνει σαν το τετράπτυχο «ύβρις – άτις – νέμεσις – τίσις» να αναλαμβάνει την αποκατάσταση της συμπαντικής νομοτέλειας ανάμεσα στους ανθρώπους.

Ο Πωλ, άνθρωπος χαμηλών τόνων και στόχων

Ο Πωλ, άνθρωπος χαμηλών τόνων και στόχων, είναι ο υπεύθυνος συντηρητής επί 13 συναπτά έτη, σε ένα μεγάλο συγκρότημα κατοικιών, κυρίως ηλικιωμένων συνταξιούχων. Διαθέσιμος σε κάθε κάλεσμα τους, σε κάθε ανάγκη τους, ο «βιοτικός συμπαραστάτης τους» όπως αυτοχαρακτηρίζεται.

«Όλοι υπολόγιζαν σε εμένα. Άλλοτε για να ακούσω κάτι από το παρελθόν τους και να αλαφρύνω μια ανάμνηση που κόντευε να ξεχειλίσει. Μερικά βράδια ένοιωθα ότι περνούσα περισσότερο χρόνο ακούγοντας τις ψυχές να θροϊζουν παρά ελέγχοντας αν δούλευαν οι αεραγωγοί στην ταράτσα»

– Η συνάντηση με τη γυναίκα του καρμική. Μια Ινδιάνα, οδηγός υδροπλάνου και με την λευκή σκυλίτσα τους ζουν αρμονικά στο συγκρότημα.

– « Η πλωτή γέφυρα, η προχειροφτιαγμένη καλύβα, οι χίλιοι θησαυροί του, οι θόρυβοι του δάσους, το πέταγμα των πουλιών, η αίσθηση ότι βρίσκεσαι στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή, το βλέμμα της Γουϊνόνα που λέει πως τώρα είναι η ώρα, τα χέρια της που γλιστρούν στις τσέπες μου, η επαφή με τα δάχτυλά της, τα δικά μου που γαντζώνονται στο θαύμα, η τριβή των ρούχων, το τσαλάκωμα των σωμάτων, το ζούληγμα των επιδερμίδων, ο κόσμος που γίνεται μικρός, πολύ μικρός, ο κόσμος και όλες του οι έγνοιες, με τις ελαττωματικές πισίνες και τις πιστωτικές κάρτες, ο κόσμος των Ελβετών και εκείνος των Δανών, όλος αυτός ο κόσμος του οποίου καθημερινά ήλεγχα τους αεραγωγούς, όλος αυτός ο κόσμος εξαφανίσθηκε για όση ώρα κράτησε μέσα μας το φώς, αυτή η σύντομη αστραπή που φώτισε τη ζωή σαν φωτοβολίδα»

Τα γηρατειά, το τέλος και η απώλεια

Τα γηρατειά, το τέλος και την απώλεια τα χειρίζεται με ιδιαίτερη λεπτότητα ο συγγραφέας. Όπως και όλες τις σκοτεινές πλευρές των ανθρώπινων σχέσεων. Με την ίδια ζέση όμως χειρίζεται τον έρωτα, τα πάθη, τους ανθρώπους που είναι ψίθυροι σε ένα σύστημα που τους καταβροχθίζει, την νέα εποχή και όλα όσα φέρνει μαζί της. Είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτη η διαχείριση των αντιθέσεων που βάζει για το ισοζύγιο μεταξύ λογικής και συναισθήματος, ιδεατού και εφικτού, ανθρώπου και κτήνους χωρίς πάντοτε αυτό που φαίνεται να είναι και το προφανές…..

Δια μέσου της τεχνικής « imedia res” κρατά αναλλοίωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και χωρίς να μας κουνά το δάκτυλο, μας οδηγεί στα μονοπάτια της ανθρώπινης ψυχής, των αντοχών και των ανοχών, των ορίων και των επιλογών. Πότε στ’ αλήθεια γίνεται κάποιος υπόδικος; Ο πραγματικός ένοχος ποιος είναι; Ο μίτος δεν ξεκινά από τη μέση. Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα με πολλές αναγωγές στο χθες, στο σήμερα, στο αύριο, στο διαχρονικό. Στον άνθρωπο που δεν θα πάψει ποτέ να μας ξαφνιάζει με το πόσο άνθρωπο και πόσο θηρίο μπορεί να κρύβει.

Βιβλιοπαρουσίαση Ανδρομάχη Καρανίκα – Δημητριάδου

Δείτε εδώ: τα αγαπημένα βιβλία του cityportal