Ήταν η 6η Μαρτίου του 1927 όταν ήρθε στη ζωή ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (Gabriel García Márquez). Ο Γκάμπο ή Γκαμπίτο όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά, ήταν κολομβιανός συγγραφέας, δημοσιογράφος και σεναριογράφος.
Θεωρείται από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους του 20ου αιώνα. Είναι ίσως ο σπουδαιότερος συγγραφέας της ισπανόφωνης λογοτεχνίας μετά τον Θερβάντες. Εντάσσεται στο λογοτεχνικό ρεύμα του μαγικού ρεαλισμού.
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αποφθέγματα
- Σ’ αγαπώ, όχι για το ποιος είσαι, αλλά για το ποιος είμαι εγώ όταν είμαι δίπλα σου
- Μη σταματάς ποτέ να χαμογελάς. Επειδή δεν ξέρεις ποιος θα μπορούσε να ερωτευτεί το χαμόγελό σου
- Αυτό που έχει σημασία στη ζωή δεν είναι τι σου συμβαίνει, αλλά τι θυμάσαι και πώς το θυμάσαι
- Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα ‘ξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις.
- Αυτός που περιμένει πολύ, δεν πρέπει να περιμένει πολλά.
- Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα έχουν τρεις ζωές: τη δημόσια, την ιδιωτική και τη μυστική.
- Τα χρήματα είναι τα περιττώματα του διαβόλου.
- Βυθίστηκα στη ρομαντική λογοτεχνία, που είχα αποκηρύξει όταν η μητέρα μου θέλησε να μου την επιβάλει με το ζόρι. Συνειδητοποίησα πως η ακατανίκητη δύναμη που κάνει τη Γη να γυρίζει δεν είναι οι ευτυχισμένοι έρωτες, αλλά όσοι συναντούν εμπόδια.
- Δεν πιστεύω στον Θεό, αλλά τον φοβάμαι
- Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με τον πατέρα του.
- Το σεξ είναι η παρηγοριά όταν η αγάπη δεν είναι αρκετή.
- Ένα ψέμα είναι πιο βολικό από την αμφιβολία, πιο χρήσιμο από την αγάπη και πιο ανθεκτικό από την αλήθεια.
Ο παππούς Νικολάς
Γεννήθηκε στην πόλη Αρακατάκα της Κολομβίας. Ήταν γιος του φαρμακοποιού Γκαμπριέλ Γκαρσία και της Λουίζα Μάρκες, κόρης στρατιωτικού.
Μεγάλωσε με τον παππού του, τον συνταγματάρχη Νικολάς Ρικάρντο Μάρκες και τη γιαγιά του Τρανκιλίνα έως τα δέκα του χρόνια. Μεγάλωνε ακούγοντας ιστορίες της γιαγιάς του για φαντάσματα και τις διηγήσεις του παππού του για τους εμφύλιους πολέμους. Αυτές οι ιστορίες αποτελούν το υλικό των μετέπειτα μυθιστορημάτων του.
Τον πατέρα του τον γνώρισε για πρώτη φορά στα επτά του χρόνια. Ο παππούς δεν τον ήθελε για γαμπρό του. Ο πατέρας του δεν μπόρεσε ποτέ να κερδίσει μία θέση στην καρδιά του. Αυτή τη θέση την είχε καταλάβει για πάντα ο παππούς Νικολάς.
«Ο παππούς ήταν η πιο σημαντική μορφή στη ζωή μου. Από τότε που πέθανε δεν μου έχει συμβεί τίποτε το ενδιαφέρον. Ως και σήμερα οι χαρές της ζωής μένουν ανολοκλήρωτες απλώς και μόνο επειδή δεν τις ξέρει ο παππούς»
Από τότε που ο Μάρκες έμαθε να γράφει και να διαβάζει, σχεδόν 8 χρονών, δεν σταμάτησε ποτέ. Το πιο καθοριστικό έργο της ζωής του όπως θα αναφέρει ήταν η ανακάλυψη ενός φθαρμένου βιβλίου με «μαγικές» ιστορίες.
Όπως θα μάθαινε αρκετά χρόνια αργότερα ήταν οι «Χίλιες και μια νύχτες»! Διαπίστωσε έκπληκτος πως οι ιστορίες ήταν στην ουσία από το ίδιο υλικό με αυτές που του έλεγε η γιαγιά του. Ανακάλυψε πως μπορούσαν να ειπωθούν και με την ίδια χαρακτηριστική «ψυχραιμία», με την οποία τις έλεγε και η γιαγιά του.
Μετά τις «Χίλιες και μια νύχτες» θα ερχόταν η σειρά των παραμυθιών των αδελφών Γκριμ, του Περό, του Δουμά, του Σαλγκάρι και του Βερν. Από τότε που έμαθε να διαβάζει, έκανε πέρα όλες τις άλλες διασκεδάσεις, και αφιέρωνε όλο τον ελεύθερο χρόνο του στο διάβασμα.
Τα πρώτα λογοτεχνικά βήματα και η δημοσιογραφία
Τελειώνοντας το Λύκειο με επαίνους και με τιμητικά βραβεία, ο Μάρκες ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα, το οποίο είχε αποφασιστεί από την οικογένειά του: τη φοίτηση στη Νομική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου στη Μπογκοτά. Τον Φεβρουάριο του 1947 άρχισε τη φοίτησή του στην σχολή, όντας σίγουρος πως το μόνο που δεν ήθελε ήταν να γίνει δικηγόρος.
Η ανάγνωση της «Μεταμόρφωσης» του Κάφκα ήταν ένα γεγονός που επηρέασε πολύ τη συγγραφική εξέλιξη του Μάρκες. Επηρεασμένος από τον σπουδαίο συγγραφέα θα γράψει το πρώτο του διήγημα. Θα δημοσιευτεί σε εφημερίδα, χαρίζοντάς του τον τίτλο του πολλά υποσχόμενου συγγραφέα.
Το διήγημα το ονόμασε «Η τρίτη παραίτηση» και είναι η ιστορία ενός αγοριού που πεθαίνει στα 7 του χρόνια αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια κατάσταση νεκροζώντανου (από όπου μπορεί να παρακολουθεί τα πάντα, χωρίς όμως να συμμετέχει) για τα επόμενα 18 χρόνια.
«Ήθελα συγκεκριμένα, να μάθω να δημιουργώ αληθοφανή και ταυτόχρονα φανταστική πλοκή, χωρίς ρωγμές»
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και πολιτική
Χρειαζόταν, όμως, να εξασφαλίσει και την επιβίωσή του κι έτσι συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες ως δημοσιογράφος.
Τη δουλειά του στην εφημερίδα «Ελ Εσπεκταδόρ» την οποία ξεκίνησε με τον συγκλονιστικό για τον Μάρκες εκείνης της εποχής, μισθό των 900 πέσος- την πρωτάρχισε με άρθρα γνώμης, επιφυλλίδες και κριτική κινηματογράφου.
Στο μεταξύ, είχε αρχίσει να προσανατολίζεται προς την Αριστερά. Συν τω χρόνω, έγινε μέλος του παράνομου κομμουνιστικού κόμματος της Κολομβίας και μάλιστα όποτε μπορούσε συνέδραμε οικονομικά.
Το 1955 η εφημερίδα του τον έστειλε στην Ευρώπη και ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες πέρασε τα επόμενα τρία χρόνια βλέποντας έναν διαφορετικό τρόπο ζωής.
Το 1958 παντρεύτηκε τη φαρμακοποιό Μερσέδες Μπάρτσα Πάρδο, με την οποία απέκτησε δύο γιους. Με την αρχή της κουβανέζικης επανάστασης, το 1959, έφυγε για να εργαστεί στην Αβάνα κι επέστρεψε ξανά στην Κολομβία το 1961. Την ίδια χρονιά εγκαθίσταται με την οικογένειά του στο Μεξικό, όπου θα περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, εργαζόμενος ως δημοσιογράφος και σεναριογράφος.
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες «Εκατό χρόνια μοναξιά»
Το 1965 αρχίζει να γράφει το αριστούργημά του «Εκατό χρόνια μοναξιά», που θα κυκλοφορήσει το 1967 και θα του χαρίσει την παγκόσμια αναγνώριση. Το μυθιστόρημα αυτό αποτελεί το χρονικό ενός φανταστικού χωριού, του Μακόντο, χτισμένου στις όχθες ενός ποταμού, κάπου στα βόρεια παράλια της Κολομβίας.
Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες διηγείται με χιούμορ, γλαφυρότητα και χειμαρρώδη πρόζα την καθημερινή ζωή αυτής της θαυμαστής χώρας των αντιθέσεων και περιγράφει επεισόδια και καταστάσεις βγαλμένες από την καυτή πραγματικότητα της Κολομβίας. Η παράθεση φανταστικών στοιχείων, που εντάσσονται σε μια ρεαλιστική ατμόσφαιρα για να μας δώσουν μία βαθύτερη αντίληψη της πραγματικότητας, του χάρισαν τον χαρακτηρισμό του «πατριάρχη του μαγικού ρεαλισμού».
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες: Απόσπασμα από το Αριστούργημα…100 χρόνια μοναξιάς…
Οι πωλήσεις του βιβλίου «Εκατό χρόνια μοναξιάς» έχουν ξεπεράσει τα 30 εκατομμύρια αντίτυπα μέχρι σήμερα
Με τα επόμενα έργα του, οι αναγνώστες του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αυξήθηκαν κατακόρυφα, καθιστώντας τον έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους λογοτέχνες του κόσμου.
- Το 1972 κυκλοφορεί το μυθιστόρημα «Η απίστευτη και θλιβερή ιστορία της αθώας Ερέντιρας και της σατανικής γιαγιάς της» στο ύφος του «Εκατό χρόνια μοναξιά»
- το 1975 «Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη», το μπαρόκ πορτρέτο ενός Νοτιοαμεριανού δικτάτορα, που οδηγείται στην αγιάτρευτη μοναξιά από την άσκηση της απόλυτης εξουσίας
- το 1982 «Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου», που το εμπνεύστηκε από την πραγματική ιστορία ενός εγκλήματος.
Το Νόμπελ Λογοτεχνίας
Το 1982 του δόθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, ο Μάρκες τιμήθηκε με το βραβείο «για τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, στα οποία το φανταστικό και το πραγματικό συνδυάζονται σε έναν πλούσιο κόσμο φαντασίας, αντανακλώντας τη ζωή και τις συγκρούσεις μιας ηπείρου».
«Ποιητές και ζητιάνοι, μουσικοί και προφήτες, πολεμιστές και απατεώνες, όλα τα πλάσματα αυτής της αχαλίνωτης πραγματικότητας, δεν χρειάστηκε να ζητήσουμε πολλή φαντασία, γιατί το κρίσιμο πρόβλημά μας ήταν η έλλειψη συμβατικών μέσων, ώστε να καταστήσουμε τη ζωή μας πιστευτή. Αυτή είναι, φίλοι μου, η ουσία της μοναξιάς μας»
Από την ομιλία του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες κατά τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1982
Αυλαία
Το 1999 Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες διαγνώστηκε με καρκίνο στους λεμφαδένες. Στη διάρκεια της θεραπείας του πήρε την απόφαση να συντάξει την αυτοβιογραφία του, η οποία κυκλοφόρησε το 2002 με τίτλο «Ζω για να τη διηγούμαι». Το 2012 ο αδελφός του Χάιμε αποκαλύπτει ότι ο Μάρκες πάσχει από τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Οι εμφανίσεις του αραιώνουν σημαντικά.
Έφυγε από τη ζωή στις 17 Απριλίου του 2014, στην Πόλη του Μεξικού, σε ηλικία 87 ετών.
Το αποχαιρετιστήριο κείμενο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
Στην αγαπημένη θεματογραφία του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες κραταιά θέση ανάμεσα τον θάνατο, τη μοναξιά, τη βιωμένη θλίψη, τη σύγκρουση και τον πόλεμο έχει σίγουρα ο έρωτας.Ο Μάρκες σκιαγραφεί με λεπταίσθητες αποχρώσεις την ερωτική έκφραση της ζωής δημιουργώντας έναν αφηγηματικό κόσμο μέσα στον οποίο ο αναγνώστης καταβυθίζεται για να ανασύρει όλες εκείνες τις λεπτομέρειες που θα προσδώσουν μορφή στο πεπρωμένο της ζωής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
