Αισθάνομαι την ανάγκη να πω ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Κρατικό για την παράσταση.
Μια υποδειγματική παράσταση, πιστή στην κορυφαία Αριστοφανική κωμωδία. Από αυτές που μένουν στην μνήμη και πάντα με αυτές συγκρίνεις όλες τις άλλες.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον από τους ηθοποιούς. Όλοι, από τους πρωταγωνιστές μέχρι και τον τελευταίο του χορού, ήταν άριστοι. Οι «Ιππής» διαπραγματεύονται τον αγώνα για πολιτική εξουσία του Παφλαγόνα (Ζουγανέλης) εναντίον του Αλλαντοπώλη (Φιλιππίδης). Και όλα ξεκινάνε από τους δύο δούλους του Παφλαγόνα, που δεν είναι άλλοι παρά οι Στρατηγοί Δημοσθένης και Νικίας, οι οποίοι απηυδισμένοι από την άσκηση εξουσίας του Παφλαγόνα ψάχνουν έναν νέο πολιτικό για να τον υποστηρίξει η τάξη των Ιππέων και να πάρει την εξουσία. Βρίσκουν τον Αλλαντοπώλη, άσχετο με την πολιτική, τον χειραγωγούν και δέχεται να πάρει μέρος στις εκλογές. Και τελικά κερδίζει. Είναι όμως σωστός και ο Δήμος ευημερεί στα χέρια του.
Ο Αριστοφάνης διακωμωδεί με τον καλύτερο τρόπο της άσκηση εξουσίας, την χειραγώγηση και την ευπιστία του λαού, την ρουσφετολογία, το προσωπικό συμφέρον. Είναι ένα έργο το οποίο δεν χρειάζεται καμία αναφορά στην σημερινή εποχή γιατί δυστυχώς όπως διαπιστώνουμε, τίποτα δεν έχει αλλάξει στην Ελλάδα από τον Αριστοφάνη μέχρι σήμερα. Σοκάρει μερικές φορές το γεγονός της ομοιότητας. Σαν να μην εξελιχθήκαμε καθόλου. Να μην μάθαμε από τα παθήματά μας.
Τον Πέτρο Φιλιππίδη τον είχα δει πριν από πολλά χρόνια, πρωτοεμφανιζόμενο δίπλα στον μεγάλο Θύμιο Καρακατσάνη, στην Λυσιστράτη. Μία παράσταση στο Θέατρο Δάσους που επίσης μου έμεινε αξέχαστη. Από τότε είχε δώσει δείγματα της ποιότητάς του. Επηρεασμένη από τα χρόνια που έχει στην τηλεόραση και την τυποποίησή του, φοβήθηκα ότι θα με απογοητεύσει. Έκανα λάθος.
Η μετάφραση και η σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή καθώς και τα κουστούμια εξαιρετικά.
Ήταν η τελευταία παράσταση που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ολύμπου, το οποίο μετράει 41 χρόνια. Το αρχαίο θέατρο κατάμεστο, με περίπου 4.000 θεατές, που χειροκροτούσαν όρθιοι για 10 λεπτά.
Το Δίον απέχει από την Θεσσαλονίκη περίπου μία ώρα, είναι μία υπέροχη εμπειρία να παρακολουθείς μία παράσταση σε ένα αρχαίο θέατρο, μέσα στον κάμπο. Να βλέπεις να απλώνονται πίσω από την σκηνή τα χωράφια και τα δέντρα. Δεν είναι η ίδια αίσθηση με το Θέατρο Δάσους, πιστέψτε με. Του χρόνου μπορείτε να κάνετε μία μικρή εκδρομούλα για μία παράσταση. Έτσι για την εμπειρία.
Ιππής, Αριστοφάνη (Αρχαίο Θέατρο Δίον)
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Θέατρο Ακροπόλ
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
