Μάγισσες: Αυτή η Ιστορία (δεν) είναι δική μας | Κριτική

Μάγισσες: Αυτή η Ιστορία (δεν) είναι δική μας | Κριτική παράστασης Αγγέλα Μάντζιου

Στο φιλόξενο θέατρο Τ παρακολουθήσαμε την παράσταση «ΜΑΓΙΣΣΕΣ: Αυτή η Ιστορία (δεν) είναι δική μας».

Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη θεατρική εργασία κοινωνιογράμματος και στοχασμού πάνω στο διαχρονικό θέμα της βίας κατά γυναικών, όπως εκδηλώθηκε στο παρελθόν καταγεγραμμένη κυρίως ως κυνήγι μαγισσών και όπως ανιχνεύεται στο παρόν ως -συλλογικό- κοινωνικό ζήτημα, ρατσισμού, υποτίμησης, παραγκωνισμού, υποταγής, στέρησης του δικαιώματος ελευθερίας και ζωής και ως -ατομική- συμπεριφορά αντίδρασης που οδηγεί σε εγκληματική δολοφονική απόπειρα και πράξη.

Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε δόθηκε έμφαση στην κοινωνιολογική και πολιτική διάσταση του θέματος. Αυτή η μίξη κάποιων ιστορικών στατιστικών στοιχείων, άθροισμα περιπτώσεων από σκοτεινούς χρόνους, αιώνες, στιγμές, σχηματοποιήθηκε με μια σύνθεση κειμένων, ως χρονική σύζευξη (παρελθόν -παρόν), στην μελλοντική προσδοκία-πράξη αποκατάστασης, κάθαρσης.

Στον χειρισμό του υλικού χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα μέσα και κάποια με έκδηλο συμβολισμό, όπως τα κεριά (μυστήριο-νύχτα), ο καθρέφτης (παραμόρφωση-είδωλα- σκιές), οι σκούπες (εκδοχές ονειροπόλησης-ενασχόλησης), το βιβλίο (αντικείμενο έρευνας-μελέτης), η φωτογραφική μηχανή (εικόνα-φωτογραφίες- αποτύπωση- χρόνος), τεκμήρια μνήμης σε μια διασύνδεση και αλληλεπίδραση τεχνών.

Ερμηνείες

Οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών δημιούργησαν την συνθήκη μεταφοράς σε ατμόσφαιρες καταστάσεων: αναπαράστασης, επινόησης, φαντασίωσης, έκθεσης, αποτίμησης, τεκμηρίωσης, γνωμάτευσης, αναφοράς, καταγγελίας, προοιωνισμού. Δυναμικές εκφραστικές, συντονισμένες αρθρώσεις κίνησης και λόγου, έθεσαν στο προσκήνιο εύπλαστα αισθήματα σε ένα διερευνητικό παιχνίδι διαθέσεων, εξομολογήσεων, υποσχέσεων, στερεοτύπων, ταυτότητας, ρόλων.

Σκηνοθεσία

Στην σκηνοθεσία-μυθοπλασία της παράστασης χρησιμοποιήθηκαν αφηγήσεις, αντηχήσεις, τραγούδια, χορός, ξόρκια, εξομολογήσεις, όνειρα, μύθοι, ντοκουμέντα, εναλλαγές στις γλωσσικές επιλογές, τα είδη, τους τύπους, σε μια επιδραστική θεατρική σύνθεση ρεαλιστικών και ποιητικών σκέψεων -απηχήσεων. Η περιφορά από το προσωπικό-ατομικό στο συλλογικό-κοινωνικό τραύμα και από το οικείο στο ανοίκειο βίωμα, είχε ρυθμό, ένταση, τομές. Φωνές και σώματα, χρωματίζοντας σαρκαστικά κάποιες κωμικές ρωγμές με μια ενισχυμένη δραματικότητα, έδειξαν άμεσα τον παραλογισμό των υστερικών αντιδράσεων, μιας κοινωνίας σε κρίση, από άγνοια, φόβο, προκατάληψη. Υπέδειξαν ως λύση την παρακαταθήκη συνέχισης του αγώνα των γυναικών, ευθύνη και χρέος μνήμης επόμενων γενεών, στην αλληλέγγυα ελπίδα ενσυναίσθησης της κοινής μοίρας.

Έτσι έκλεισε ο κύκλος αυτής της δυναμικής παραστατικής απεικόνισης: με μια αφιερωματική φωτογραφία κι ένα βιβλίο στον βωμό της μνήμης των χαμένων γυναικών που τις είπαν μάγισσες και τις εξόντωσαν. Για αυτό το «σώμα» των γυναικών, για το τραγούδι τους, το βλέμμα τους, το βήμα τους και το όνομά τους στον κόσμο, μίλησε η εξειδικευμένη θεματικά θεατρική διεργασία με τον -διφορούμενο- τίτλο ανάγνωσης, «Μάγισσες, αυτή η ιστορία (δεν) είναι δική μας», δραματοποιώντας το θέμα: βία εναντίον της γυναικείας φύσης.

Σκηνοθετικό σημείωμα

[Η Ιωάννα της Λωρραίνης, οι W.I.T.C.H., οι μάγισσες του Σάλεμ, αλλά και οι μάγισσες του Σαίξπηρ ανεβαίνουν επί σκηνής σε μια παράσταση θεάτρου devised με δύο ηθοποιούς και δεκάδες αφηγήσεις. Μοιράζονται μαζί μας την ιστορία του κυνηγιού των μαγισσών από το Μεσαίωνα μέχρι και τώρα, και ψάχνουν να βρουν τι σημαίνει να είσαι μάγισσα σήμερα. Γιατί οι μάγισσες βρίσκονται παντού. Ακόμη και δίπλα μας. Μπορεί να κάνουν ξόρκια, μπορεί και όχι. Αντιμιλάνε, καυγαδίζουν, βρίζουν και για αυτό τιμωρούνται. Άλλα τώρα ξαναγράφουν οι ίδιες τους όρους του παιχνιδιού. Και μπορεί στο θέατρο να συναντήσετε μία… ή δύο… ή τρεις. Για να δούμε..
«Έχουμε σκούπες. Έχουμε ξόρκια. Έχουμε η μία την άλλη».]

«ΜΑΓΙΣΣΕΣ: Αυτή η Ιστορία (δεν) είναι δική μας»

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Λέλα Μεντεκίδου
Δραματουργία: Λέλα Μεντεκίδου, Άννα Ρίζου, Υρώ Τσάμογλου
Σκηνογραφία & ενδυματολογία: Μάγδα Δήμου
Μουσική σύνθεση: Αναστασία Γιαμούζη
Εκτέλεση τραγουδιού: Πηνελόπη Τσέλιου
Κινησιολογία: Δημήτρης Γαλανάκης
Σχεδιασμός φωτισμών: Λέλα Μεντεκίδου, Μαριλένα Ζαπουνίδη
Βοηθός σκηνοθέτιδας: Θανάσης ΤζιντζιόςΣχεδιασμός αφίσας: Μάγδα Δήμου
Φωτογραφίες: Γιάννης Αγγελάκης, Παναγιώτης Ασνάης
Trailer: Μάγδα Δήμου, Λέλα Μεντεκίδου
Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου
Οργάνωση παραγωγής: Θέατρο Τ
Εκτέλεση παραγωγής: Hex Theatre Group
Ηθοποιοί
Άννα Ρίζου
Υρώ Τσάμογλου

Μάγισσες: Αυτή η Ιστορία (δεν) είναι δική μας | Κριτική παράστασης Αγγέλα Μάντζιου

Η τριλογία του παραθερισμού ΚθβΕ | Κριτική