Κάποτε στην Ανατολία (2011)

Σε μια απομακρυσμένη περιοχή της ανατολικής Τουρκίας μία ομάδα ανθρώπων προσπαθεί να βρει το πτώμα ενός ανθρώπου που δολοφονήθηκε: Ο εισαγγελέας, ο αστυνομικός, ο γιατρός, ο δήμαρχος, δύο χωροφύλακες και οι δύο βασικοί ύποπτοι για τον φόνο. Ο ένας από τους υπόπτους οδηγεί την ομάδα σε μία ερημική τοποθεσία, αναζητώντας μέσα στη νύχτα το θαμμένο πτώμα του θύματος. Μόνο που όσο δεν μπορεί να θυμηθεί το ακριβές σημείο, η έρευνα δεν αποδίδει, και η ένταση κλιμακώνεται. Ο καθένας από αυτούς τους ήρωες μοιάζει να κουβαλά το δικό του βαρύ κι ασήκωτο σταυρό. Αυτό το νυχτερινό road-movie αναζήτησης του νεκρού στην ενδοχώρα της Ανατολίας, μοιάζει με ένα «ταξίδι στα βάθη της νύχτας», κατευθείαν στην «καρδιά του σκοταδιού» της ανθρώπινης ύπαρξης. Καθώς παρακολουθούμε λεπτομερειακά και βήμα-βήμα την διαδικασία λειτουργίας και απονομής της δικαιοσύνης, η ταινία αντί να πλησιάζει στον στόχο της, δηλαδή την αλήθεια, θαρρείς πως απομακρύνεται με γοργά βήματα από αυτήν· μιαν αλήθεια που μεταλλάσσεται σε φενάκη, που γίνεται όλο και πιο ασαφής, συγκεχυμένη και απροσδιόριστη και που βουλιάζει σε έναν ζοφερό ψυχικό βυθό, παρασέρνοντας μαζί της και αυτούς που την αναζητούν. Η δολοφονία και το οδοιπορικό αναζήτησης του πτώματος δεν είναι για τον Τζεϊλάν παρά ένα πρόσχημα για να σχολιάσει -για ακόμα μια φορά στο έργο του- την ανθρώπινη συνθήκη και να σκιαγραφήσει το πορτραίτο μια αντιφατικής αλληλοσπαρασσόμενης χώρας.