Κριτική της ταινίας Τα 13 Τριαντάφυλλα (“Las 13 Rosas”) Ιστορικό δράμα εποχής, ισπανικής παραγωγής του 2007, σε επανέκδοση, θυμίζοντάς μας τις φρικαλεότητες του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο, που παρέμεινε στην εξουσία για 36 χρόνια, μέχρι τον θάνατό του. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το φιλμ του Εμίλιο Μαρτίνεζ Λάθαρο, μπορεί να δείχνει κάπως ξεπερασμένο, αλλά διατηρεί τη φλόγα του και την αξία του για τα ντοκουμέντα μιας άγνωστης ιστορίας, που έφερε στο φως με συγκινησιακή φόρτιση.
Η ιστορία επικεντρώνεται στις γυναίκες που δεν έσκυψαν το κεφάλι στον φασισμό, μετά την επικράτηση των φρανκικών το 1939, καθώς δεκατρείς νέες γυναίκες, που δεν είχαν διαπράξει κανένα έγκλημα, συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ανταρσίας και καταδικάζονται σε θάνατο. Τα γράμματα και τα έγγραφα, που παρουσιάζονται είναι αυθεντικά, αλλά ιστορία έχει μία δόση μυθοπλασίας για ευνόητους λόγους, αν και ορισμένες φορές ωραιοποιεί καταστάσεις και μελοδραματισμούς.
Στην ταινία, που απέσπασε τέσσερα βραβεία Goya και τιμήθηκε σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, παίζουν οι: Πιλάρ Λόπεζ ντε Αγιάλα, Βερόνικα Σάντσεζ, Μάρτα Ετούρα, Νάντια ντε Σαντιάγκο κ.ά.
ΑΠΕ ΜΠΕ | Κριτική ταινίας: Χάρης Αναγνωστάκης
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
