Οι τόποι του καλοκαιριού

Για αιώνες ο τόπος του καλοκαιριού ήταν τα βουνά. Εκεί τα ξεκαλοκαιριά και τα παρχάρια των παπούδων μας, αλλά και ο τόπος παρα-θερισμού των παλιών αστών. Οι Σαρακατσάνοι, μάλιστα, όπως και το Δημοτικό τραγούδι αποκαλούν τα βουνά ως «τα άϊ-βουνά». Για αυτούς δηλ. τα βουνά ήταν άγια.

Στα δικά μας τα χρόνια (ως τόπος του καλοκαιριού) αγιοποιήθηκαν οι παραλίες και η θάλασσα.

Θυμόμαστε πάντα με νοσταλγία, που άγουροι ακόμα γυρνούσαμε γυμνοί και ανέμελοι τα νησιά μας τα Ελληνικά. Με ένα σληπιν-μπαγκ, δυο αλλαξιές ρούχα και μια κιθάρα στον ώμο. Τυχεροί που τα ζήσαμε και τα γευτήκαμε όλα αυτά, αν και ήμασταν φτωχόπαιδα. Διότι τότε με μόλις 10 δραχμές στην τσέπη μπορούσαμε : 1 δραχμή έκανε το φοιτητικό ακτοπλοϊκό, με μισή δραχμή τρώγαμε (μέρα παρά μέρα) στο τοπικό μαγέρικο κλπ.

Ένας στους δύο Έλληνες δεν θα πάει διακοπές φέτος

Δυστυχώς, σήμερα ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας των 400 και των 600 ευρώ (όταν έχουν δουλειά) μπορούμε να δούμε έστω με κιάλια τους πανέμορφους αυτούς τόπους. Διότι, πίσω και πέρα από την γκλαμουριά και τα αίσχη της Mykonos και της Rodos, υπάρχει γύρω μας μια άλλη (μια πραγματική) πραγματικότητα. Σύμφωνα και με τα ευρήματα του Ινστιτούτου Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) -βλ. εφημ. Η Καθημερινή της 1.6.2023:

«Ενας στους δύο Έλληνες δεν θα πάει διακοπές φέτος. Ακόμη δε και αυτοί που θα πάνε, δηλώνουν πως θα ξοδέψουν πολύ λιγότερα χρήματα σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια… π.χ. 4 στους 10 δηλώνουν ότι θα είναι μειωμένη άνω του 50% ακόμα και στις δαπάνες τροφίμων».

Και για να θυμηθούμε τον Μάνο Ελευθερίου και τον Μίκη Θεοδωράκη :

«Μα ποιος πονάει για όλα αυτά
και ποιος γι’ αυτά θα κλάψει
ποιος θα μιλήσει στο Θεό
και ποιος θα του τα γράψει ; ».

Αλλιώς μας τα λένε τα δελτία και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί.

Οι τόποι του καλοκαιριού | φωτογραφία Depositphotos | γράφει ο Δρ Γιάννης Βρύζας