Μεταξύ όλων των άλλων του δραστηριοτήτων συμμετέχει ενεργά στην «παραμυθένια» – και όχι μόνο, παρέα, των δίσκων του Δημήτρη Μπασλάμ. Ο Αντώνης Καφετζόπουλος μίλησε στον Χρήστο Μιχαλέρη και το περιοδικό CITY γ’α αυτή του τη συμμετοχή, καθώς και για τις υπόλοιπες φετινές του δράσεις.
Ποια είναι η δική σου εντύπωση για το μουσικό παραμυθένιο σκηνικό των παραστάσεων του Δημήτρη Μπασλάμ;
Είμαστε εδώ και έξι χρόνια πλέον παρέα και παίζουμε αδιάκοπα, σε μεγάλες και σε μικρές σκηνές, σε όλους τους συνδυασμούς. Τώρα λέμε να παίξουμε και το τελευταίο του Δημήτρη τη «Θυμωμένη μπετονιέρα» που δεν την είχαμε ξαναπαίξει. Τα παραμύθια του Μπασλάμ είναι εξαιρετικά… Δεν είχα ξανακάνει παιδικά… μου άρεσε πολύ αυτό και το έκανα… Η ορχήστρα είναι σχεδόν η ίδια όλα αυτά τα χρόνια κι έχουμε γίνει μια παρέα σαν οικογένεια. Εκτός από την ώρα της παράστασης κάνουμε παρέα κι εκτός. Αν δεν υπήρχε κι αυτό, δεν θα κρατούσε τόσο πολύ. Τώρα είναι και δύσκολη η εποχή με τον κόσμο χωρίς λεφτά και δεν είναι φτηνές οι παραγωγές αυτές παρ’ όλο που δεν έχουμε σκηνικά και κοστούμια, μια μουσική μπάντα έχει έξοδα, έχει ήχο και φώτα. Εμείς το κάνουμε και για μας…
Είχε ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας η συμμετοχή σου;
Όχι, γιατί δεν τα αντιμετωπίζω διαφορετικά τα παιδικά από τα άλλα είδη, αφού και σε ταινίες μου πάνω κάτω τα ίδια πράγματα κάνω. Το παραμύθι έχει τις δικές του μουσικές δυσκολίες και η «Μπετονιέρα» είναι η πιο απαιτητική μουσικά γιατί έχει και πιο πολλά ηλεκτρικά όργανα.
Ως προς το κοινό που έρχεται στις παραστάσεις σας;
Είναι πολύπλοκο το κοινό του Μπασλάμ… Ένα 20 με 30% των εισιτηρίων που κόβουμε είναι ενήλικες χωρίς παιδιά, οπότε έχουμε να παίξουμε από παιδάκια έως μεγάλους ανθρώπους που έρχονται για τη μουσική αφήγηση. Αυτό είναι και το ενδιαφέρον…
Τι σου έχει αρέσει περισσότερο έως τώρα;
Υπάρχει κάτι που είναι και λίγο στερεότυπο, το γεγονός ότι έρχονται κάποιοι φίλοι και μας λένε: «μου έφτιαξε η μέρα», το έχω ακούσει τόσες πολλές φορές αυτό… άρα μάλλον κάπως έτσι θα συμβαίνει αφού όλοι χρησιμοποιούν τα ίδια λόγια πάνω κάτω…
Το παραμύθι στη ζωή μας το χρειαζόμαστε, γενικά;
Η αφήγηση στη ζωή μας είναι ένα πολύ βασικό πράγμα και το παραμύθι είναι ένα υποσύνολο αυτού του πράγματος. Η αλληγορία είναι το όπλο κάθε παραμυθιού, αλλά στα παραμύθια του Μπασλάμ ξεχωρίζει το ήθος και η ποιότητα.
Τι άλλο κάνεις φέτος;
Μέσα στο μήνα ξεκινάει το «Εύρηκα» στη ΝΕΤ μια εκπομπή με εκλαϊκευμένη επιστήμη που έκανα παλιά στο MEGA με 13 επεισόδια. Μετά έκανα μία παράσταση που παίζεται τώρα στην Αθήνα την «Ατέλειωτη βροχή» με τον Αλεξανδρή και τον Στάνκογλου και τώρα παίζω σε μια αλβανική ταινία γυρισμένη όλη στη Θεσσαλονίκη. Αλβανικά λεφτά, αλβανοί καλλιτέχνες κ.λ.π. Το Φεβρουάριο θα βγει η καινούρια ταινία που κάναμε με τον Φίλιππο Τσίτο, ο «Άδικος κόσμος».
Το ελληνικό σινεμά πώς πηγαίνει μέσα στην κρίση;
Το ελληνικό σινεμά πάντα τα διαισθάνεται αυτά λίγο πιο νωρίς και γι’ αυτό εδώ και 4-5 χρόνια οι ταινίες είναι και πολλές και διαφορετικές και μερικές και εξαιρετικά καλές. Από ιδέες και ανθρώπους πάμε καλά… λεφτά δεν υπάρχουν…
info:
«Hungry Christmas» στο Λιμάνι, Αποθήκη 1 – John Cassavetes
«Θυμωμένη μπετονιέρα» του Δημήτρη Μπασλάμ, έργο για αφήγηση και ζωντανή ορχήστρα με τον Αντώνη Καφετζόπουλο.
Ημερομηνίες παραστάσεων:
Πρόβα Generale : Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου
Πρεμιέρα: Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011, ώρα: 6μμ
Κυριακή 18/12, :12.00 & 18.00,
Παραμονή Χριστουγέννων 24/12,
Χριστούγεννα 25/12, ώρα : 12.00 & 18.00,
Δευτέρα 26/12, 12.00 & 18.00
Τρίτη 27/12, 18.00.
Είσοδος: 10 €
O Αντώνης Καφετζόπουλος διαβάζει Νίκο Εγγονόπουλο
Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου ’11
«O ΓΑΡΓΑΛΗΣΤΗΣ» του Δημήτρη Μπασλάμ,
Τρίτη 27/12 ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
