Συνέντευξη με τους Ευγένιο Δερμιτάσογλου και Νόμικ

 «Δε με λένε Μαρία» είναι το όνομα του νέου σχήματος που έφτιαξε ο Ευγένιος Δερμιτάσογλου μαζί με τον Νόμικ των «Sleeping Pillow», οι οποίοι με τετραμελή μπάντα θα παίζουν τις Πέμπτες της φετινής χρονιάς στο καφωδείο «Ελληνικό». Μας μίλησαν για  αυτό που πρόκειται να συμβεί, καθώς και για τους καινούριους τους δίσκους που αναμένεται να κυκλοφορήσουν σε λίγο καιρό. Ο Ευγένιος Δερμιτάσογλου και ο Νόμικ («Sleeping Pillow») μίλησαν στον Χρήστο Μιχαλέρη και το περιοδικό CITY.

Νέο σχήμα φέτος με τον Νόμικ των «Sleeping Pillow» στο καφωδείο…
Ε.Δ.: Με όνομα «Δε με λένε Μαρία»…

Γιατί «Δε σε λένε Μαρία»;
Ε.Δ.: Γιατί απλά είμαστε έξι αγόρια επί σκηνής που δεν μας λένε Μαρία, εκ πρώτοις. Αλλά όπως έχουμε πει και με το Νόμικ, εδώ η μοναδική μας άρνηση στον τίτλο «Δε με λένε Μαρία», είναι ότι πρέπει να θυμάσαι τη Μαρία, και την οποιαδήποτε Μαρία… Μπορεί να έχει και άλλο όνομα… Η Μαρία που ερωτεύεται και δεν τολμά να το πει, η Μαρία που κρέμεται από τις χειρολαβές στο αστικό, η Μαρία του δρόμου ή στη Λωρίδα της Γάζας… με τις γάζες… Για τη Μαρία δηλαδή που κάποια φορά της κόπηκε η ανάσα επειδή μύρισε ένα λουλούδι και κάποια φορά της κόπηκε η ανάσα επειδή της έπεσε μια ατομική βόμβα. Δηλαδή, το αντίστοιχο του τίτλου, είναι ότι τιμούμε την κάθε Μαρία ή Κώστα ή Γιάννη…

Και η σύνθεση του;
Ε.Δ.: Είμαστε, λοιπόν, εκτός από μένα, ο Νόμικ από τους «Sleeping Pillow», ο Νίκος ο Μαγνήσαλης στα τύμπανα και τα κρουστά, ο Μάκης Πετεινάρης, στο πιάνο και στα πλήκτρα και ο Μιχάλης Βρέττας «μισό» βιολί και το άλλο «μισό» βιολί ο Θανάσης ο Καρυπίδης. Και οι δυο τους είναι στο βιολί τους… Παίζουμε αρκετά δικά μου καινούρια τραγούδια και πολλές διασκευές που πάντα μας άρεσαν και ακούγαμε μικροί, και ελληνικά και αγγλόφωνα που το χειρίζεται καλύτερα ο Νόμικ…

Ο νέος δίσκος;
Ε.Δ.: Έρχεται, έτοιμος είναι, στα δώδεκα από τα δεκατρία τραγούδια. Αναμένεται να βγει μέχρι το τέλος της χρονιάς, αν όλα πάνε καλά. Τα πιο πολλά -για πρώτη φορά- τραγούδια είναι δικά μου σε στίχους και μουσική. Το πιο παλιό τραγούδι είναι από το 1986 και είναι η πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια που τραγουδάω ο ίδιος στο δίσκο μου. Συμμετέχει ο Γιώργος ο Κούκιος από ένα παλιό συγκρότημα τους «Μορέλ» και σε τρία τραγούδια έχει δώσει στίχους ο Θανάσης ο Πλαταμώνας. Περάσαμε καλά ένα χρόνο στο στούντιο, έπαιξαν πολλοί μουσικοί, αλλά κυρίως βασίστηκε στο γκρουπ που δεν υπάρχει πια τους «Θεία Λένα» που ήταν ο Παναγιώτης Μανουηλίδης, ο Θεόφιλος Ματθαίου και ο Θανάσης Καρυπίδης.

Μέσα στη γενικότερη κρίση της δισκογραφίας, τι περιμένεις από ένα νέο δίσκο;
Ε.Δ.: Τέσσερα χρόνια κάνω πρόβες στα τραγούδια που βγάζω τώρα και είδα ότι τα χρειάζονται άνθρωποι, μου τα ζητάνε. Νομίζω ότι τα έχουν ανάγκη, αυτό φαίνεται στα live που είναι, βέβαια, ισχυρότερο. Αυτά που ήθελες να πεις τα λέει κάποιος άλλος κι έτσι συχνωτιζόμαστε.
Νομ.: Στην πραγματικότητα αν δεν δημοσιοποιηθεί κάτι, δεν υπάρχει. Αν πέσει ένα δέντρο στο δάσος και δεν το ακούσει κανείς, έχει κάνει θόρυβο ή όχι; Δεν το ξέρει κανείς… Παλιά οι μουσικοί έπαιζαν για να τους ακούσουν και να τους δοθεί η ευκαιρία να ηχογραφήσουν. Σήμερα ο δίσκος είναι πια ένα μέσο για να σε ακούσουν κάποιοι άνθρωποι, για το τι λες και τι κάνεις.

Υπάρχουν καινούριοι τρόποι μετάδοσης των τραγουδιών… Οι «Sleeping Pillow» πώς εξελίσσονται,
Νόμικ;
Νομ.: Οι «Sleeping Pillow» ηχογραφούν καινούριο δίσκο, θα κυκλοφορήσει από την «Archangel» στα τέλη Νοεμβρίου και παράλληλα προβάρουμε και για τα live που θα κάνουμε με αφορμή το δίσκο. Έχουμε μπει και στη διαδικασία να οπτικοποιούμε και μερικά από τα κομμάτια. Η ομάδα τα τελευταία τρία χρόνια δουλεύει ακατάπαυστα, μετά από μια τετραετία που κάναμε να γράψουμε το πρώτο άλμπουμ που βγήκε πέρσι τον Ιούνιο. Υπήρχε πολύ υλικό από πίσω που είχε δουλευτεί σε live και studio, οπότε δεν είναι και τόσο βιαστικό ο ενάμισης χρόνος που βγαίνει και ο δεύτερος δίσκος.

Και αφήνετε το στίγμα σας κι εκτός Θεσσαλονίκης, χωρίς ιδιαίτερη «προώθηση»…
Νομ.: Αν δεν ασχοληθείς εσύ ο ίδιος πρώτα, νομίζω δεν θα ασχοληθεί κανένας. Είναι αλήθεια πως παίξαμε αρκετά live -γύρω στα σαράντα- τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, πολλά για αγγλόφωνη μπάντα. Πήγε καλά και ο δίσκος με καλές κριτικές, το θέμα είναι να γίνονται ωραίες μουσικές και live, να προχωράει αυτός ο χώρος που τα τελευταία δυο τρία χρόνια ανθεί με ωραίες προσπάθειες από πολλά παιδιά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Ελπίζω, πάντως, κάποια από τα αγγλόφωνα σχήματα της χώρας να κάνουν και τις πρώτες σοβαρές προσπάθειες για έξω, είναι η ώρα. Θα ήταν πολύ σωστό το timing για το εξωτερικό…

Μπορεί να υπάρξεις και ως «Sleeping Pillow», Ευγένιε, μιας που είσαι με τον Νόμικ φέτος;
Ε.Δ.: Είχα μια ιδέα πρόπερσι αντί να βγω ως Ευγένιος Δερμιτάσογλου, να κάνω γκρουπ, να είμαι σε μια ομάδα. Είναι πολύ ωραίο να εντάσσεσαι σε μια ομάδα και να δουλεύεις συλλογικά. Με βοηθάει πολύ ως άνθρωπο, μου ανοίγει το μυαλό, είναι σαν να σταματάς να διαβάζεις ένα βιβλίο, αλλιώς. Τελικά, δεν τα καταφέραμε να γίνει…
Νομ.: Είχες πάντα όμως μια σταθερή ομάδα με την οποία δουλεύατε μαζί…
Ε.Δ.: Φυσικά, δεν γίνεται αλλιώς, πρέπει να ταιριάζουν τα χνώτα…
Νομ.: Αν κοιτάξουμε λίγο και την ιστορία, υπάρχουν στιγμές που ένας άνθρωπος υπάρχει μπροστά και άλλες φορές ο λαός και η μάζα μπορεί να διαμορφώνει καταστάσεις. Στην περίπτωση του Ευγένιου ισχύει το πρώτο…

Τι πλάσμα θα θέλατε να είστε;
Νομ.: Κάτι άλλο που θα υπήρχε σε κάποια άλλη διάσταση, σε άλλο επίπεδο. Με βάση αυτό που αντιλαμβάνομαι και γνωρίζω με τις πέντε αισθήσεις μου, δεν θα ήθελα να είμαι κάτι άλλο…
Ε.Δ.: Αν μπορούσα να ζήσω, να νιώσω το εικοσιτετράωρο μιας πεταλούδας, ξαναγυρνώντας στα ίδια από μια χρυσαλίδα, θα ήταν πολύ ωραίο. Θα ήθελα να το δοκιμάσω… είναι ενδιαφέρον.. 

Άλλο σχέδιο για το χειμώνα;
Ε.Δ.: Ναι, με όλα τα παιδιά που ήμασταν πέρσι μαζί και με τη Λίνα τη Σωπιάδου, θα παίξουμε τρία Σαββατόβραδα – 17,24 και 31 Οκτωβρίου – στον «Πυρήνα» στην Αθήνα, για να παρουσιάσω τη δουλειά μου. Στο πρώτο βράδυ θα έχω μαζί μου τη Λιζέτα Καλημέρη, στο δεύτερο τη Φωτεινή Βελεσιώτου και μετά τη Ζωή Παπαδοπούλου.

info:
Καφωδείο Ελληνικό
Ιουστινιανού 3, Τ: 2310237016)
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου (και κάθε Πέμπτη)