Συνέντευξη του Juan Carlos Rubio

Ισπανός σκηνοθέτης, συγγραφέας αλλά και ηθοποιός, με σημαντικά βραβεία στις αποσκευές του, μας μιλά για το έργο του «Arizona» -που ξανανεβαίνει από τις 5/11 από την ομάδα Ούγκα Κλάρα- το οποίο αναφέρεται σε ένα ζευγάρι Αμερικανών που συμμετέχει στο κρατικό πρόγραμμα για την αναχαίτιση μεξικανών μεταναστών, περιμένοντας τους γείτονες «εισβολείς» κάτω από τον καυτό ήλιο της Αριζόνα. Διαβάστε τη συνέντευξη του Juan Carlos Rubio στην Νατάσα Χολιβάτου για το περιοδικό CITY.

Πείτε μας πρώτα απ’ όλα δύο λόγια για τον εαυτό σας, για όσους αναγνώστες δεν γνωρίζουν το έργο σας και τις σπουδές σας.
Ξεκίνησα να δουλεύω ως ηθοποιός, αφού ολοκλήρωσα τις θεατρικές σπουδές μου στο Royal Drama School της Μαδρίτης. Μερικά χρόνια αργότερα, άρχισα να γράφω σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, ενώ το 1997 ανέβηκε στη θεατρική σκηνή το πρώτο μου θεατρικό έργο.

Τι διαδραματίζεται τελικά στο έργο σας «Arizona» που παρουσιάζεται τώρα στη Θεσσαλονίκη και που έχει ήδη κερδίσει δύο σημαντικά Ευρωπαϊκά θεατρικά βραβεία (βραβείο FATEX 2006, τιμητική διάκριση Λόπε δε Βέγα 2006). Από πού αντλήσατε την έμπνευση σας για να γράψετε το συγκεκριμένο έργο;
Αποφάσισα να γράψω το έργο  «Arizona» αφού διάβασα ένα άρθρο σε μια εφημερίδα για κάποιους Βόρειο-Αμερικανούς πολίτες που αποφάσισαν να κάνουν περιπολίες στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, ώστε να εμποδίσουν τους Μεξικανούς να εισβάλλουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είχα πάντα στο νου μου την ιδέα να γράψω ένα έργο για τη βία, την έλλειψη ανεκτικότητας και την ξενοφοβία και θεώρησα ότι αυτό το πραγματικό γεγονός συνιστούσε θεατρικά μια τέλεια ευκαιρία: ένα ζευγάρι, ο άντρας με τη σύζυγο του, να περιμένουν για τους Μεξικανούς μες στην αχανή έρημο.

Το έργο πραγματεύεται το φαινόμενο της μετανάστευσης, ένα φλέγον ζήτημα των καιρών μας. Ποιά ήταν η πρόθεση σας όταν το γράψατε; Να παρουσιάσετε κάτι το δραματικό ή να μεταδώσετε στο κοινό αυτά που σκεφτόσασταν γύρω από τη μετανάστευση με έναν τρόπο μάλλον περισσότερο κωμικό και ειρωνικό;
Η«Arizona» είναι ένα έργο που ξεκινά σαν κωμωδία, αλλά σιγά σιγά γίνεται όλο και πιο δραματικό, για να καταλήξει σε μια μεγάλη τραγωδία. Μερικές φορές σκεφτόμαστε για τη μετανάστευση ως κάτι το αστείο, αλλά κανείς δεν εγκαταλείπει την χώρα του, το σπίτι του, την οικογένεια του… αν δεν είναι απολύτως απαραίτητο. Όλοι οι πολίτες πρέπει να κατανοήσουμε το δράμα πίσω από τον κάθε άνθρωπο που αποφασίζει να εγκαταλείψει την πατρίδα του.

Πώς αισθάνεστε που το έργο σας- γραμμένο από έναν Ισπανό συγγραφέα και που αφηγείται μια ιστορία που εκτυλίσσεται στην Αριζόνα των ΗΠΑ- θα παρουσιαστεί τώρα στη Θεσσαλονίκη και στο ελληνικό κοινό;
Αυτό είναι το πιο όμορφο πράγμα σε σχέση με το θέατρο. Δεν υπάρχουν σύνορα γι’ αυτό, η έμπνευση μπορεί να σου έρθει από οποιαδήποτε γωνία του κόσμου και το έργο σου ύστερα να ανέβει σε μια άλλη, διαφορετική γωνία του πλανήτη. Σε κάθε περίπτωση, σαν θεατρικός συγγραφέας, είναι μεγάλη τιμή για μένα να δω το έργο μου να ανεβαίνει στη χώρα που γεννήθηκε η τέχνη του Θεάτρου.

Έχετε δηλώσει πως πρώτα απ’ όλα είστε ηθοποιός. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια ωστόσο ασχολείστε επίσης με τη συγγραφή και τη σκηνοθεσία. Πώς ακριβώς προέκυψε αυτή σας η ενασχόληση; Πώς είναι η μετάβαση από το ένα πεδίο δημιουργίας στο άλλο;
Η ηθοποιία, η συγγραφή και η σκηνοθεσία έργων, είναι πολύ στενά συνδεδεμένες η μία με την άλλη. Έχεις πάντα να κάνεις με ιστορίες και χαρακτήρες και προσπαθείς να συγκινήσεις ή να διασκεδάσεις το κοινό. Αλλά πλέον νιώθω πιο άνετα σαν συγγραφέας ή σκηνοθέτης παρά ως ηθοποιός.

Σας ενδιαφέρει επίσης η συγγραφή για το σινεμά και την τηλεόραση. Η τηλεταινία σας «… Με χρώματα» απέσπασε το Βραβείο καλύτερης τηλεταινίας της χρονιάς για το 2003 από την Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών της Ισπανικής Τηλεόρασης. Μιλήστε μας λίγο για τη δουλειά σας στην τηλεόραση πέρα από την ενασχόληση σας με το θέατρο.
Πιστεύω ότι η τηλεόραση είναι ένα σπουδαίο μέσο μαζικής επικοινωνίας, στο οποίο μπορείς να δημιουργήσεις υπέροχες ιστορίες. Στην πραγματικότητα, σήμερα, κάποιες τηλεοπτικές ταινίες είναι το ίδιο καλές, αν όχι ακόμα καλύτερες από τις ταινίες στον κινηματογράφο. Γενικότερα, το απολαμβάνω ιδιαίτερα να δουλεύω για την τηλεόραση.

Το είδος της τηλεταινίας είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στη χώρα σας, την Ισπανία, -στην Ελλάδα αντίθετα δεν είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με το συγκεκριμένο είδος. Τι προκλήσεις έχει αυτό το είδος να σας προσφέρει;
Πράγματι τον τελευταίο καιρό οι τηλεταινίες είναι πολύ διαδεδομένες στην Ισπανία, και όλα τα κανάλια δείχνουν πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους. Μόλις τελείωσα το γύρισμα μιας τηλεταινίας για τη ζωή του Adolfo Suárez, τον πρόεδρο που οδήγησε την Ισπανία στη δημοκρατία. Τώρα εργάζομαι πάνω σε ένα σενάριο για τη ζωή του μουσικού Pau Casals. Νομίζω ότι οι τηλεταινίες δίνουν στο κόσμο την ευκαιρία να δει ιστορίες, πολλές φορές μάλιστα αληθινές, γυρισμένες με έναν αρκετά κινηματογραφικό τρόπο.

Ποιες είναι οι κύριες τάσεις στο ισπανικό θέατρο σήμερα; Τι είδους θέματα προτιμούν οι Ισπανοί συγγραφείς και από την άλλη πλευρά, τι συμβαίνει με το κοινό, τι παραστάσεις επιλέγει;
Το θέατρο στην Ισπανία σήμερα είναι πολυσχιδές, όσο διαφορετικοί είναι μεταξύ τους και οι συγγραφείς που γράφουν για το θέατρο. Υπάρχουν όλες οι τάσεις, τα ρεύματα, σύμφωνα με την ευαισθησία του εκάστοτε συγγραφέα. Αλλά σε γενικές γραμμές, φαίνεται πως το κοινό προτιμάει να βλέπει περισσότερο κωμωδίες.

Ποια είναι η γνώμη σας για το νέο ισπανικό σινεμά και τους σύγχρονους Ισπανούς σκηνοθέτες; Πιστεύετε ότι βρίσκεται στην ακμή του; Πώς κρίνετε την ισπανική κινηματογραφική παραγωγή των τελευταίων ετών;
Το ισπανικό σινεμά διανύει μια σημαντική πορεία τα τελευταία χρόνια, έχοντας παρουσιάσει πολύ ενδιαφέροντες σκηνοθέτες όπως τον Almodóvar, τον Amenábar, τον Chus Gutiérrez, τον Miguel Hermoso… Πιστεύω, ότι οι Ισπανοί σκηνοθέτες έχουν πολλά πράγματα να πουν και το κάνουν με ταλέντο.

Τελικά, τι προτιμάτε περισσότερο, να εργάζεστε για την τηλεόραση, το σινεμά ή το θέατρο;
Μου αρέσει να πηγαίνω από το ένα μέσο στο άλλο, και είμαι τυχερός που μπορώ και το κάνω συχνά.

Πάνω σε τι εργάζεστε αυτήν την περίοδο; Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια σας;
Εργάζομαι για το θέατρο, σκηνοθετώ μια κωμωδία γραμμένη από μένα, με τον τίτλο «Three», που αναφέρεται σε τρεις φίλους που βρίσκονται μεταξύ τους μετά από πολύ καιρό που είχαν να δουν ο ένας τον άλλο. Αυτό το έργο παίχτηκε με επιτυχία στην Χιλή, τις Η.Π.Α και το Πουέρτο Ρίκο, και ελπίζω ότι θα πάει καλά και εδώ στην Ισπανία. Επίσης εργάζομαι πάνω σε ένα κινηματογραφικό σενάριο, ακόμη μία κωμωδία. Και τέλος έχω και κάποια άλλα σχέδια που τρέχουν και ελπίζω κάποια μέρα να επισκεφτούν και την Ελλάδα.

info:
«Arizona» του Juan Carlos Rubio,
σε σκηνοθεσία Δημήτρη Σακατζή
στο  Χώρο Τέχνης 3ος Όροφος