Μαζί με την Μάρθα Φριντζήλα και την Mehtap Demir παρέα με πολυεθνική ορχήστρα, εμφανίζονται σε μια παράσταση που θα κάνει παγκόσμια περιοδεία, μια μουσική παράσταση αφιερωμένη στη Ρόζα Εσκενάζυ, σε συνέχεια του ντοκιμαντέρ του Roy Sher που είδαμε την περασμένη άνοιξη.
Συνέντευξη στον Χρήστο Μιχαλέρη και το περιοδικό CITY
Πώς μπήκες στη μουσική;
Είμαι κόρη δύο τραγουδιστών. Μεγάλωσα στην πλέον μουσική οικογένεια, παρ’ όλο που ο πατέρας μου δεν ήθελε να γίνουμε μουσικοί, καθώς ήξερε πόσο δύσκολο ήταν για να ζήσεις. Η μουσική είναι ότι είμαι. Έγινα ερμηνεύτρια όταν συνειδητοποίησα μέσα μου, ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεγελάσω τον εαυτό μου, αφού ήξερα ότι αν θα έκανα κάτι στη ζωή μου που δεν θα ήταν μουσική, θα με έκανε μια καταθλιπτική, έτσι αποφάσισα να ακούσω την καρδιά μου και να αφιερώσω τον εαυτό μου στη μουσική.
Έχεις τραγουδήσει ντουέτο με την Ελένη Βιτάλη κι, επίσης, σε ένα ντουέτο (στο στούντιο) με τον πατέρα σου, που δεν είναι στη ζωή…
Αγαπώ τη φωνή και τα τραγούδια της Ελένης εδώ και πολλά χρόνια, έκανα μια επιτυχία της εδώ, σε ισπανική έκδοση, το «Naci an Alamo» («Μπαλαμός») και αυτό ήταν μέρος του ρεπερτορίου μου για πολλά χρόνια. Πάντα ήθελα να συνεργαστώ μαζί της και είμαι ευτυχισμένη και ενθουσιασμένη που, τελικά, τραγουδήσαμε μαζί ένα τραγούδι που έγραψα εγώ. Το τραγούδι με τον πατέρα μου ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Πήραμε μια παλιά ηχογράφηση 50 χρόνων που είχε για ένα τραγούδι Ladino (Σεφαρδίτικο) που λεγόταν «Una Pastora» και ο Javier, ο παραγωγός, πρόσθεσε άλλες 8 κιθάρες και ηχογράφησα το μέρος της φωνής μου, σαn να αισθάνομαι ότι ο πατέρας ακούει, επίσης… Πρέπει να πω ότι ήμουν πολύ τρομαγμένη στο να τραγουδήσω μαζί του λόγω του μεγάλου θαυμασμού που νιώθω γι’ αυτόν και όσο χαρούμενη είμαι που τελικά τραγούδησα μαζί του, τόσο δεν θα αισθανθώ ποτέ ότι το αξίζω…
Ποια είναι η ιδιαίτερη σχέση σου με τη Ρόζα Εσκενάζυ;
Ανακάλυψα τη μουσική της Ρόζας τα τελευταία χρόνια και σέβομαι την υπέροχη δουλειά της, να παρουσιάζει την Εβραιο-ισπανική κληρονομιά, που είναι και η δική μου κληρονομιά και παράδοση. Είμαι περήφανη που τραγουδάω στο φιλμ και στη συναυλία, πολλά από τα Ladino τραγούδια που η Ρόζα τραγούδησε πριν πολλά χρόνια. Στον μοντέρνο, κλεισμένο σε εθνικά σύνορα κόσμο, πώς μπορεί η αγνή παραδοσιακή μουσική να λειτουργεί; Κάθε χώρα έχει τη δική της παράδοση, αλλά με τη νέα τεχνολογία και τα ανοικτά σύνορα, ο κόσμος όλο και περισσότερο θέλει να δει και δοκιμάσει άλλες παραδόσεις και αυτό το βρίσκουν ενδιαφέρον.
Πώς αντιμετωπίζεις την Ladino (Σεφαρδίτικη) μουσική; Έχει όρια το «πείραγμα» σε τέτοιες μουσικές;
Ο παραδοσιακός τρόπος να τραγουδάς Ladino είναι σχεδόν πάντα Akapela, που σημαίνει μόνο φωνή. Πάντα μου έλλειπε το πάθος και η φωτιά, γιατί ο κόσμος συνήθισε να τα αντιμετωπίζει αυτά τα τραγούδια ως κάτι πολύ παλιό και εύθραυστο. Αυτό μου ήταν αδύνατο να το δεχτώ, έτσι εκεί ήταν που άρχισα να βάζω σε αυτά τα τραγούδια flamenco και ανατολίτικες αναμίξεις, ώστε να γίνουν πιο εύκολα προσβάσιμα και ενδιαφέροντα για τους νέους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Πιστεύω, πως η μουσική δεν έχει όρια, αλλά ακόμα κι όταν ανακατεύουμε μια μουσική με μια άλλη, πρέπει πάντα να το κάνουμε σεβόμενοι τις ρίζες.
info:
Yasmin Levy, Μάρθα Φριντζήλα, Mehtap Demir στο Stage,
26ης Οκτωβρίου 27, Σφαγεία,
Τ: 2310 566768
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου
Ώρα έναρξης: 22:30
Προπώληση εισιτηρίων: 15€
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
