Παντελής Θαλασσινός («Κόντρα στον καιρό»)

Συνεχίζει να προσφέρει αδιάλειπτα την ευγένεια και την ήρεμη αύρα του στο ελληνικό τραγούδι. Ο «Ινδιάνος» του ελληνικού τραγουδιού πηγαίνει «Κόντρα στον καιρό» και παίζει τα καινούρια του τραγούδια πριν εκείνα εκδοθούν, σε δύο ακόμα συναυλίες στο «Club» του «Μύλου». O Παντελής Θαλασσινός έδωσε συνέντευξη στο Χρήστο Μιχαλέρη και το περιοδικό CITY.

Τι απολαμβάνεις περισσότερο πλέον στις συναυλίες σου; Τι σε «ξυπνάει»;
Αυτό που πραγματικά απολαμβάνω, είναι η επικοινωνία, με τους ακροατές κι η απόλυτη ελευθερία της ορχήστρας, στο να δημιουργεί, ο καθένας πάνω στο τραγούδι. Αυτό κάνει την κάθε συναυλία διαφορετική απ’  την άλλη, κι έχει ενδιαφέρον…  Με «ξυπνάει», επίσης, η αγωνία της επαφής με το κοινό, κατά την εκτέλεση καινούργιων ανέκδοτων τραγουδιών, γιατί θεωρώ πολύ σημαντικό σε μια συναυλία, εκτός από τη συνηθισμένη ακολουθία των ήδη επιτυχημένων τραγουδιών, να υπάρχει και πρόταση.

Μέσα σε όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που ζούμε, τι νιώθεις πως χτυπιέται πιότερο από τα άλλα;
Σίγουρα όλες οι μορφές τέχνης. Αιωρείται μια απαξίωση, σε ό,τι κυκλοφορεί με την ευκολία, που κυκλοφορούσε. Νομίζω, επειδή είναι η αρχή αυτής της κρίσης, ο κόσμος είναι διστακτικός με τα πάντα. Όμως όταν αρχίσει και επιλέγει πλέον την πληροφόρηση του, και την τροφή του, (σώματος και πνεύματος) θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει το τοπίο. Πιστεύω ότι δεν θα πληρώνει τέχνη-πασατέμπο, αλλά αυτά που πραγματικά τον συγκινούν και του είναι απαραίτητα. Αυτό βέβαια ισχύει, για τους  ειλικρινείς και τους έχοντες το αίσθημα αυτοσυντήρησης κι όχι τους κρετίνους.!

Ακολουθώντας το ένστικτό σου στη μουσική, βγαίνεις κερδισμένος;
Όποιος ακολουθεί το ένστικτό του, δεν μπορεί να κρίνει τις κινήσεις του, γιατί απλώς είναι ενστικτώδεις, όπως στα ζώα ή στα μωρά. Το ένστικτο το ακολουθείς, όταν δεν ζυγίζεις τις κινήσεις σου, όταν δεν είσαι ορθολογιστής, άρα δεν υπάρχει και θέμα κέρδους ή χασούρας. Με τι γνώμονα, και σε ποιόν τομέα, μετράμε το κέρδος; Καλλιτεχνικά; Οικονομικά; Πουθενά στη ζωή μας δεν κερδίζεις  παντού… Πρέπει να ξεκαθαρίσεις και να προκαθορίσεις τους στόχους σου. Εγώ νοιώθω κερδισμένος σε πράγματα που άλλοι θα ένιωθαν μίζεροι, για ευνόητους λόγους…

Πώς μπορεί να ξεφύγει από τα στενά όρια του δημιουργού του, ένα τραγούδι ενός νέου, και όχι μόνο, τραγουδοποιού, σήμερα;
Μπορεί αλλά όχι απόλυτα… Με τον καιρό ένας δημιουργός, που πραγματικά του αρέσει να αναζητά, αποκτά  νέα ακούσματα, εμπειρία, ακόμη και σοφία. Το αποτέλεσμα φαίνεται στη δουλειά του. Είναι ωραίο να εκπλήσσει τον εαυτό του, αφήνοντας τη δημιουργία του, να μπει σε νέες φόρμες και νέες θάλασσες. Αυτή είναι και η μαγεία της δημιουργίας, αλλιώς θα  σταμάταγε εκεί που ήταν… Τα χαρακτηριστικά του όμως,  και η σφραγίδα του τον ακολουθούν πάντα… Είναι σαν τα χαρακτηριστικά του προσώπου, η σαν τον γραφικό μας χαρακτήρα…

Τελευταία γίνονται της μόδας τραγούδια με μίξεις από «ξένους» ρυθμούς πιο ηλεκτρονικούς και ενίοτε και πιο χορευτικούς… Πώς στέκεσαι απέναντι σε όλο αυτό;
Όλα καλά είναι και κάποιων τις ανάγκες καλύπτουν. Όμως πρέπει να διαχωρίσουμε το ρόλο του πρωτογενούς δημιουργού, με του επισκευαστή ή του κατασκευαστή αντιγράφου, φτηνότερου προϊόντος για κατανάλωση. Υπάρχει το φυσικό δημιούργημα, όπως π.χ. ο καρπός του δέντρου ή το κελάϊδισμα του σπίνου, που αιωρείται κι όποιος θέλει το απολαμβάνει, αλλά και δημιουργήματα, για τα οποία υπάρχει, στοχευμένο αγοραστικό κοινό, (target group)…

«Κόντρα στον καιρό»…
Είναι ο τίτλος της καινούργιας μου συγκομιδής, τραγουδιών, βασισμένη πάνω σε στίχους φίλων. Πολλοί απ αυτούς είναι πρωτοεμφανιζόμενοι. Στη Θεσσαλονίκη είναι μια παράταση των επιτυχημένων συναυλιών που κάναμε στον «Μύλο»… Γυρίζω τη νέα μου δουλειά σε πολλά μέρη της Ελλάδας.

Η κάθε σου νέα σκέψη, όπως π.χ. να εκδώσεις το νέο σου cd μετά την «παρουσίαση» του στις συναυλίες σου, βρίσκει «ζωντανούς» συνοδοιπόρους, όπως παλιά;
Νομίζω πως ναι. Τα τραγούδια παίρνουν τη μορφή τους σιγά-σιγά. Σ αυτό συντελεί κι ο ακροατής, που ακούει μια καινούργια πρόταση και αντιδρά θετικά η αρνητικά. Ο κόσμος πλέον έρχεται για να ακούσει και φρέσκα πράγματα. Αλλιώς, θα καθόταν σπίτι του να ακούσει άλλη μια φορά τα cd μου.

Θα διένειμες μια νέα σου δουλειά σε περίπτερα;
Θα τη μοίραζα και χέρι – χέρι. Διανομή για μένα σημαίνει, διακίνηση ιδεών. Ακόμα και το ραδιόφωνο ή το internet ή η εφημερίδα τοίχου, με καλύπτουν, αρκεί να είμαι ο υπογράφων και ο απολύτως υπεύθυνος του περιεχομένου, δηλαδή, της ουσίας.

Ένα αγαπημένο σου στιχάκι ή μελωδία, που παραμένουν αναλλοίωτα μέσα στα χρόνια;
Το ποίημα: «Η δίκοπη ζωή» του Μάνου Ελευθερίου…

Τι πιο «τρελό» ονειρεύεσαι για τη ζωή σου;
Δημοκρατία και ισότητα των τάξεων… Τρελό ε; Ιδίως το πρώτο…

info:

Ανδ. Γεωργίου 56, T: 2310 510081)
Παρασκευή 11 και Σάββατο 12 Μαρτίου
Πόρτες ανοίγουν στις 21:00
Τιμή εισιτηρίου: 15€