Εμβληματική ηθοποιός, εξαιρετική τραγουδίστρια, πληθωρική προσωπικότητα. Αυτά και άλλα πόσα θα μπορούσαμε να πούμε για τη Ρένα Βλαχοπούλου, μία από τις δημοφιλέστερες σόουγουμαν στο χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και του τραγουδιού.
Δεν ήταν η φαμ φατάλ, η καλλονή που τους αφήνει όλους άφωνους με την εντυπωσιακή της εμφάνιση. Ήταν όμως εκείνη που με το ανεπιτήδευτο ταλέντο της, το μπρίο και το ταμπεραμέντο της κατόρθωσε να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στο χώρο του θεάματος και να αποκτήσει δικαίως τον τίτλο της «Μεγάλης κυρίας» της κωμωδίας.
Ρένα Βλαχοπούλου: η καλλιτεχνική της πορεία
Γεννημένη στην Κέρκυρα, στις 20 Φεβρουαρίου του 1923, ήταν το πέμπτο παιδί από το γάμο ενός αριστοκράτη του νησιού, του Γιάννη Βλαχόπουλου με την κόρη της υπηρέτριας που δούλευε εκεί, στο σπίτι των Βλαχόπουλων. Η πρώτη της επαφή με τη μουσική γίνεται στο αρχοντικό του κόντε Θεοτόκη, όπου πήγαινε συχνά με τον πατέρα της για να ασχοληθεί με το πιάνο και μία δισκοθήκη που βρίσκονταν εκεί.
Στην ηλικία των 16 ετών τραγουδάει για πρώτη φορά σε ένα ζαχαροπλαστείο της Σπιανάδας, όπου γνωρίζει και τον πρώτο της έρωτα, τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Κώστα Βασιλείου. Με αφορμή τον έρωτα αυτό παίρνει και την απόφαση να εγκαταλείψει τη γενέτειρά της και να μετακομίσει στην Αθήνα. Εκεί, την ανακαλύπτει ο Μίμης Τραϊφόρος και η Ρένα θα ξεκινήσει την καριέρα της ως τραγουδίστρια στο βαριετέ «Όασις». Πριν την ενασχόλησή της με την υποκριτική, έχει ήδη λάβει τον τίτλο της «Βασίλισσας της τζαζ» και πραγματοποιεί παρέα με τον σπουδαίο πιανίστα, Γιάννη Σπάρτακο, μεγάλες περιοδείες σε όλο τον κόσμο.
Το θεατρικό της ντεμπούτο ως ηθοποιός θα γίνει το 1954 στο θέατρο της Σοφίας Βέμπο, στην επιθεώρηση «Σουσουράδα» με το νούμερο «Αλά πασά μου, κάνε μου τέτοια». Η ίδια αργότερα δήλωσε για την παρθενική της εμφάνιση: «Ντρεπόμουν να βγω στη σκηνή με νούμερο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Απλώς έτυχε να με δουν. Πίστεψαν από την αρχή ότι ήμουν καλή. Εγώ δεν το πίστευα. Ρε συ, Μίμη, τι να σου πω! Φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, λέω στον Τραϊφόρο. Ο κόσμος χειροκροτούσε να βγω στη σκηνή. Εγώ δεν έβγαινα. Ξαφνικά με πιάνει ο Τραϊφόρος και με σπρώχνει στη σκηνή. Βγήκα, το νούμερο χάλασε κόσμο. Στη συνέχεια μου έδωσαν κι άλλα νούμερα και καθιερώθηκα ως ηθοποιός.» Ήταν η αρχή μιας τεράστιας καριέρας στο χώρο της υποκριτικής που απογειώθηκε τη δεκαετία του ’60 με τη συνεργασία της με τον Φίνο και τον Γιάννη Δαλιανίδη.
Κινηματογραφικά τη συναντάμε το 1956 στην ταινία «Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες». Έκτοτε, το πηγαίο ταλέντο της μας έχει χαρίσει αμέτρητες επιτυχημένες ταινίες, όπως: «Κάτι να καίει» (1963), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Η βουλευτίνα» (1966), «Βίβα Ρένα» (1967), «Η Παριζιάνα» (1969), Η θεία μου η χίπισσα» (1970), «Μια τρελλή, τρελλή σαραντάρα» (1970), «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» (1971), «Η Κόμισσα της Κέρκυρας» (1972).
Μια γυναίκα χαρισματική από κάθε άποψη
Μοναδική στο είδος της, η κορυφαία Ελληνίδα κωμικός βίωσε καθ’ όλη την πολύχρονη καλλιτεχνική της πορεία μεγάλες στιγμές θαυμασμού και αγάπης προς το μεγαλειώδες ταλέντο της. Στις μεγάλες περιοδείες που πραγματοποίησε σε πολλές χώρες του εξωτερικού, κατόρθωσε να μαγέψει με την ιδιαίτερη φωνή της ακόμη και τον Σάχη της Περσίας, που της χάρισε ένα μενταγιόν.
Μιλώντας για τις υποκριτικές της ικανότητες, η ίδια συνήθιζε να αυτοσχεδιάζει στους ρόλους της, «παραβιάζοντας» το σενάριο, χαρίζοντάς μας αμέτρητα ξεκαρδιστικά στιγμιότυπα και αξεπέραστες ατάκες. Κάθε αυτοσχεδιασμός, κάθε ατάκα, κάθε μορφασμός της Ρένας Βλαχοπούλου θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο διδασκαλίας στις σχολές υποκριτικής.
Φυσικά, το στοιχείο που την έκανε να ξεχωρίσει και απογείωσε την καριέρα της ήταν η πληθωρική της προσωπικότητα, το πηγαίο και φυσικό ταλέντο και η αμεσότητά της. «Δε με χωράει η μικρή οθόνη, εγώ θέλω απλωσιά. Μόνο στη μεγάλη αισθάνομαι ότι μπορώ να παίξω. Η μικρή με πνίγει γι’ αυτό ποτέ μου δεν την αγάπησα, ούτε υποθέτω και εκείνη εμένα.», δήλωνε σχετικά με τις, καινοτόμες τότε, τηλεοπτικές δουλειές, οι οποίες δεν την ικανοποιούσαν.
Η προσωπική ζωή της Ρένα Βλαχοπούλου
Εκτός από το γάμο της με τον Κώστα Βασιλείου, η Ρένα πραγματοποίησε άλλους δύο γάμους, ο ένας με τον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού και γιο τραπεζίτη, Γιάννη Κωστόπουλο και ο τρίτος με τον Γιώργο Λαφαζάνη, με τον οποίο παρέμειναν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής της.
Πολλές φορές η «Κόμισσα της Κέρκυρας» κατηγορήθηκε από συναδέλφους της ως τσιγκούνα ή «σφιχτή». Στην πραγματικότητα, η ίδια βοήθησε πολλούς φτωχούς ηθοποιούς όταν το είχαν ανάγκη, χωρίς να το μάθει κανείς.
Ο αδερφός της δήλωσε σχετικά: «Ήταν τσιγκούνα, όχι όμως πάντα. Σε στιγμές που δεν ήταν τσιγκούνα μπορούσε να δώσει τα πάντα. Έδινε πολλά σε ανθρώπους που αποδεδειγμένα το είχαν ανάγκη. Βοήθησε πολύ φτωχό κόσμο. Θα σας πω ένα παράδειγμα: Στις δύσκολες στιγμές που περνούσαν διάφοροι συνάδελφοί της, η Ρένα έτρεχε και τους βοηθούσε. Βοήθησε πάρα πολύ τη σπουδαία αρτίστα εκείνης της εποχής, την Μπελίντα. Είχε αρρωστήσει βαριά και τότε η αδελφή μου την είχε υπό τη σκέπη της μεγάλο χρονικό διάστημα, και οικονομικά και ηθικά. Ωστόσο, εκείνο που είναι άγνωστο είναι ότι η Ρένα είχε βοηθήσει πολύ τον Χρόνη Εξαρχάκο. Εκείνος είχε αρρωστήσει πολύ βαριά από καρκίνο και η Ρένα ήταν εκείνη που έδινε όλα τα νοσήλια, πλήρωνε τα πάντα για τον Χρόνη. Όταν πέθανε ο Χρόνης, άφησε πίσω του την υπερήλικη μητέρα του, η οποία ήταν πολύ φτωχή. Η Ρένα την πήρε υπό την προστασία της μέχρι που έκλεισε τα μάτια της και εκείνη, ένα χρόνο μετά το θάνατο του παιδιού της»
Ο θάνατος της μεγάλης πρωταγωνίστριας
Ο θάνατός της επήλθε στις 29 Ιουλίου του 2004 στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, λόγω ανακοπής καρδιάς. Είχε εισέλθει στις 16 Ιουλίου για να χειρουργηθεί, έχοντας υποστεί διάτρηση στομάχου. Ο Νίκος Ζαχόπουλος αναφέρθηκε στην τελευταία του συνάντηση με την ηθοποιό λίγα λεπτά πριν φύγει απ’ τη ζωή: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν μπήκα στο δωμάτιό της λίγα λεπτά πριν φύγει από τη ζωή. Της λέω ‘Ρένα μου, βλέπω είσαι πολύ καλύτερα. Άντε κάνε κουράγιο για να πάμε σπίτι. Πώς νιώθεις;’. Και μου απαντάει ‘μια χαρά Νίκο μου, μια χαρά’. Τόσο αξιοπρεπής. Και ύστερα από λίγα λεπτά έφυγε από τη ζωή»
Μπορεί να μας αποχαιρέτησε, ευτυχώς, όμως, για μας η Ρένα Βλαχοπούλου άφησε πίσω της μεγάλη παρακαταθήκη από τραγούδια, ταινίες και αξέχαστες ατάκες, ώστε να την απολαμβάνουμε για πάντα. Ήταν μια γυναίκα που κατάφερε να σφραγίσει τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο με το όνομά της, το φυσικό ταλέντο και τις μοναδικές ερμηνείες της.
Ρένα Βλαχοπούλου: η «Κόμισσα της Κέρκυρας» Γράφει η Μαρία Τσιόγκα
σχετικά νέα
Διαβάστε όλα τα τελευταία νέα | Ενημερωθείτε
